ΚΥΠΕ
Καμία πράξη αγοραπωλησίας δεν έγινε για τα τρία ξενοδοχεία στο Βαρώσι μέσω της «επιτροπής ακίνητης περιουσίας» δήλωσε η «πρόεδρος» της «επιτροπής», Νοβμπέρ Φερίτ Βεχτσί.
Σε δημοσίευμα της Γενί Ντουζέν στην ιστοσελίδα της αργά το απόγευμα, που υπογράφει ο Τζενκ Μουτλούγιακαλι, αναφέρεται ότι η κ. Βεχτσί ανέφερε επίσης ότι «δεν έλαβαν καμία επίσημη αίτηση σχετικά με τον ισχυρισμό ότι ένας Τουρκοκύπριος επιχειρηματίας αγόρασε τρία ξενοδοχεία στο κλειστό Βαρώσι».
«Δεν ξέρω αν έκαναν μια πώληση μεταξύ τους με γραμμάτιο ή συμβόλαιο, αλλά μια τέτοια συμφωνία δεν έχει νομικό αντίκτυπο», σημείωσε.
Και συνέχισε αναφέροντας: «Λέγεται ότι ο επενδυτής που ενδιαφέρεται για την πώληση συναντήθηκε με τους ιδιοκτήτες, αγόρασε τα ξενοδοχεία και πήρε την έγκριση του υπουργείου εσωτερικών της ΤΔΒΚ. Το υπουργείο εσωτερικών δεν έχει την εξουσία ή τη θέση να εγκρίνει τέτοιες πωλήσεις. Το σωστό μέρος για μια τέτοια συναλλαγή, η οποία γίνεται δεκτή και από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, είναι η επιτροπή ακίνητης περιουσίας».
Η «πρόεδρος» της «επιτροπής» πρόσθεσε δε ότι εφόσον το Βαρώσι είναι ακόμη υπό στρατιωτικό καθεστώς, μια τέτοια πώληση δεν είναι δυνατή «σύμφωνα με τον νόμο 13/2008», ο οποίος – αναφέρει ο Μουτλούγιακαλι – είναι γνωστός μεταξύ των νομικών ως «νόμος του Ακαπούλκο» και ο οποίος εφαρμόστηκε για να καταγράψει το ιδιωτικό συμφωνητικό μεταξύ των μερών σχετικά με το δικαίωμα ιδιοκτησίας ενώπιον της «επιτροπής ακίνητης περιουσίας».
Ο Μουτλούγιακαλι σημειώνει επίσης ότι μπορεί κάποιος να αγοράσει ένα ακίνητο από τον νόμιμο ιδιοκτήτη του με ιδιωτικό συμφωνητικό, αλλά για να τεθεί «διεθνώς έγκυρη» αυτή η πράξη μεταβίβασης πρέπει να υπογράφεται από την «επιτροπή ακίνητης περιουσίας».
Εξηγεί δε ότι οι ιδιοκτήτες του ξενοδοχείου Acapulco συμφώνησαν με τους νόμιμους ιδιοκτήτες για ένα μέρος της ιδιοκτησίας που είχαν στην κατοχή τους, πλήρωσαν το τίμημα και τέτοιες μεμονωμένες συναλλαγές επιτρέπονταν με βάση τον «νόμο» εκείνης της περιόδου και γι' αυτό οι νομικοί αναφέρουν τον σχετικό νόμο ως «Νόμο Ακαπούλκο».
Ο Τ/κ αρθρογράφος επικαλείται επίσης άρθρο του εν λόγω «νόμου», σύμφωνα με το οποίο «το δικαίωμα ιδιοκτησίας δεν ανήκει σε κανένα φυσικό ή νομικό πρόσωπο εκτός από το δημόσιο και το δικαίωμα διάθεσης εξακολουθεί να ανήκει σε φυσικό ή νομικό πρόσωπο ή στο κράτος της ΤΔΒΚ». Με βάση αυτό, γράφει ο Μουτλούγιακαλι, τα ξενοδοχεία στο Βαρώσι δεν μπορούν να πωληθούν αφού τα ακίνητα εκεί δεν ανήκουν σε «πραγματικό ή νομικό πρόσωπο», αλλά είναι ε/κ ιδιοκτησίας.
Η κ. Βεχτσί, γράφει ο Μουτλούγιακαλι, πρόσθεσε ότι τα σχόλια που γίνονται χωρίς να γνωρίζουν κάποιοι το περιεχόμενο του «νόμου» για την αποζημίωση, την ανταλλαγή και την επιστροφή της ακίνητης περιουσίας «είναι λυπηρά. Φυσικά, δεν μας δεσμεύει εάν υπάρχουν πράξεις ή συμβάσεις μεταξύ φυσικών προσώπων, πλην των νόμιμων πωλήσεων».
Ο Τζενκ Μουτλούγιακαλι διερωτάται και ποιος είναι αυτός ο Τ/κ επιχειρηματίας που φέρεται να αγόρασε τα τρία ξενοδοχεία, αλλά το όνομά του δεν αναφέρεται. Και διερωτάται επίσης εάν υπάρχει τόσο πλούσιος Τ/κ επιχειρηματίας που να μπορεί να αγοράσει 3 ξενοδοχεία στο Βαρώσι. Γιατί – συνεχίζει – είναι γνωστό ότι πολλοί Τ/κ ξενοδόχοι έχουν πουλήσει στο τουρκικό κεφάλαιο. Όσοι έχουν μείνει, αναφέρει, μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. «Ενώ οι περισσότερες από τις μεγάλες επενδύσεις στο βόρειο τμήμα της Κύπρου βρίσκονται στα χέρια του τουρκικού κεφαλαίου, για ποιο Τ/κ επιχειρηματία γίνεται λόγος;».
Ο Μουτλούγιακαλι γράφει ότι τηλεφώνησε στον κάθε έναν από εκείνους τους Τ/κ επιχειρηματίες που μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού και του είπαν «δεν είμαι εγώ».
Μια από τις πληροφορίες του, συνεχίζει, είναι ότι μια τέτοια συζήτηση για την αγορά ξενοδοχείων στο Βαρώσι, ένα παζάρεμα, έγινε, αλλά δεν είχε αποτέλεσμα.
Επιπλέον, γράφει ο Μουτλούγιακαλι, γίνεται λόγος για ποσό 12 με 15 εκ. στερλίνες, αλλά οι συνομιλητές του τού είπαν πως δεν υπάρχει ένα τέτοιο μεγάλο ποσό. Υπάρχει ένας άλλος σκοπός: ο κύριος στόχος είναι να δημιουργηθεί μια εντύπωση, η διαπραγμάτευση είναι κάτι πολύ διαφορετικό. Υπάρχουν κι αυτοί που λένε ότι πίσω από αυτή την προσπάθεια δημιουργίας εντυπώσεων, κρύβεται το τουρκικό κεφάλαιο. Υπάρχει κι ένας άλλος ισχυρισμός ότι πίσω από την πώληση κρύβεται ένας άλλος Ε/κ επιχειρηματίας».
Βεβαίως, καταλήγει ο Τζενκ Μουτλούγιακαλι, όλα αυτά είναι θεωρίες.
