Kathimerini.com.cy
Με αφορμή τη συζήτηση που άνοιξε γύρω από τη συνέντευξη του Άντρου Κυπριανού στην «Κ» την Κυριακή (20 Αυγούστου), ο Ανδρέας Μαυρογιάννης τοποθετήθηκε για την περίοδο του Σχεδίου Ανάν και τον Τάσσο Παπαδόπουλο, αλλά και για το Κραν Μοντανά και τον Νίκο Αναστασιάδη.
Σε συνέντευξή του στην «Κ» και τον Αντρέα Κημήτρη, ο κ. Μαυρογιάννης είπε ότι «συμφωνούσα με την ουσία του περιεχομένου του διαγγέλματος του Τάσσου, ότι δεν μπορούσαμε να δεχθούμε το Σχέδιο Ανάν, όμως ένιωθα έντονη δυσφορία με το ύφος και την εντύπωση για τον χαρακτήρα της άρνησης». Πρόσθεσε ότι τηλεφώνησε το ίδιο βράδυ στον κ. Παπαδόπουλο και του είπε την άποψή του, «δεν μπορούμε να είμαστε περήφανοι που είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε ″όχι″. Είναι με πόνο ψυχής». Όπως εξηγεί σήμερα ο κ. Μαυρογιάννης, το πρόβλημα του τόπου μας συνεχιζόταν και το μήνυμα θα έπρεπε να ήταν η αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε αδιάκοπα για να φτάσουμε σε μια καλή λύση.
Κληθείς να σχολιάσει τις δηλώσεις του Άντρου Κυπριανού στην «Κ», συγκεκριμένα όταν αναφέρθηκε στην περίοδο των δημοψηφισμάτων για το Σχέδιο Ανάν και είπε, μεταξύ άλλων, πως αιωρείτο η απειλή ότι ο Τάσσος θα παραιτείτο σε περίπτωση που υιοθετείτο το «ναι», ο κ. Μαυρογιάννης από την πλευρά του είπε ότι δεν έχει ακούσει κάτι τέτοιο. «Ήμουν βεβαίως στη Νέα Υόρκη μετά το Μπούργκενστοκ. Όμως πρέπει να πω κάτι που θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό. Ο Άντρος Κυπριανού είναι ένας σοβαρός, έντιμος, υπεύθυνος και αξιόπιστος άνθρωπος. Δεν θα έλεγε κάτι, αν δεν θεωρούσε ότι έτσι είναι. Τώρα, αν οι πληροφορίες τους ήταν σωστές ή όχι, δεν μπορώ να το ξέρω», πρόσθεσε.
Εξάλλου ο κ. Μαυρογιάννης εξέφρασε τη διαφωνία του με όσους λένε ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος είχε προαποφασίσει ότι θα πει «όχι» στο Σχέδιο Ανάν, εξηγώντας ότι ήταν ένας άνθρωπος που βασανιζόταν αφάνταστα από το βάρος της ιστορικής του ευθύνης.
Επίσης διαφωνεί με τη θέση ότι στο Μπούργκενστοκ ο κ. Παπαδόπουλος δεν διαπραγματεύθηκε. «Στο Μπούργκενστοκ, μαζί με τον Τάσο Τζιωνή, τον ζήσαμε σε κάθε βήμα», τόνισε.
Για τις αναφορές ότι ο Τάσσος Παπαδόπουλος είχε στο πίσω μέρος του μυαλού του άλλα πράγματα, είπε:
«Δεν νομίζω ότι ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Ίσως είναι παρερμηνεία, διότι ο πρόεδρος Παπαδόπουλος, μετά την απόρριψη του Σχεδίου, στις αρχές Ιουνίου του 2004, επισκέφθηκε τη Νέα Υόρκη και μεταξύ άλλων έδωσε μια εκτεταμένη επιστολή στον γ.γ. στην οποία καταγράφονταν οι διαφωνίες μας και γινόταν αναφορά σε ΔΔΟ. Επίσης, η συμφωνία της 8ης Ιουλίου 2006 με τον Ταλάτ στην παρουσία του ΒΓΓ Καμπάρι, αναφέρεται ξεκάθαρα σε ΔΔΟ». Όπως σημείωσε, ο κ. Παπαδόπουλος ήταν ειλικρινής μέχρι την τελευταία στιγμή.
Το τηλεφώνημα Αναστασιάδη – Τσίπρα στο Κραν Μοντανά
Την ίδια ώρα ο κ. Μαυρογιάννης πιστώνει ειλικρίνεια μέχρι το τέλος της διαπραγματευτικής διαδικασίας και στον Νίκο Αναστασιάδη. «Ο πρόεδρος Αναστασιάδης, όταν διαπραγματευόταν και ήμασταν σε συναντήσεις με τον κ. Ακιντζί, υπερέβαλλε εαυτόν. Είχε πάντα την προσέγγιση, ‘‘εννοώ αυτό που λέω, έχω την πολιτική βούληση και είμαι έτοιμος να το αποδείξω’’. Και δεν είναι αλήθεια ότι στο Κραν Μοντανά η αποτυχία οφείλεται στον Αναστασιάδη», είπε.
Κληθείς να σχολιάσει την αναφορά του Άντρου Κυπριανού στην «Κ» για το Κραν Μοντανά, συγκεκριμένα την επίκλησή του σε ένα τηλεφώνημα που είχε ο κ. Αναστασιάδης με τον τότε πρωθυπουργό της Ελλάδας, Αλέξη Τσίπρα, την ώρα του δείπνου, και ότι, σύμφωνα με τον κ. Κυπριανού, ο κ. Τσίπρας θεωρούσε ότι υπήρχε μια καλή ευκαιρία να λυθεί το Κυπριακό στο Κραν Μοντανά και ήταν έτοιμος να έρθει εκεί για να ολοκληρωθούν οι συζητήσεις, απάντησε:
«Ο κ. Γκουτέρες στα έξι του σημεία είχε εισηγηθεί πως, αν συμφωνήσουμε στα πεντέμισι και η μόνη εκκρεμότητα είναι αν τα τελευταία εναπομείναντα στρατεύματα θα αποχωρήσουν με sunset ή review clause –που είναι πολύ σπουδαίο, διότι εντάσσεσαι σε προοπτική πλήρους αποχώρησης–, να φέρουμε και τους πρωθυπουργούς των Εγγυητριών Δυνάμεων για να το αποφασίσουμε. Κατά τη διάρκεια του δείπνου, ο κ. Κοτζιάς είπε ότι ο κ. Τσίπρας ήθελε να μιλήσει στον κ. Αναστασιάδη. Διακόψαμε και έγινε η επικοινωνία. Ο κ. Τσίπρας με προτροπή, όπως λέχθηκε, της κας Μογκερίνι, έλεγε στον κ. Αναστασιάδη να δεχθεί να πάνε οι πρωθυπουργοί στο Κραν Μοντανά και επέμενε. Ο κ. Αναστασιάδης με το δίκιο του επέμενε ότι δεν ζήτησε κάτι τέτοιο ο κ. Γκουτέρες, αφού δεν υπήρχε ακόμα συμφωνία στα πεντέμισι σημεία. Στη συνέχεια, όταν ο κ. Τσαβούσογλου είπε ότι δεν ήταν σε θέση να δεχθεί την κατάργηση των εγγυήσεων και την αποχώρηση των στρατευμάτων, όπως καταγράφηκαν από τον γ.γ. στα έξι σημεία, ο κ. Γκουτέρες είπε ότι υπό τις περιστάσεις τελειώνει η διάσκεψη και ότι από τη στιγμή που δεν έχουμε το πακέτο δεν έχει νόημα να έρθουν οι πρωθυπουργοί».
Στο ερώτημα «γιατί όμως να μην έρθουν πρωθυπουργοί και έτσι να δοθεί οξυγόνο στην διαδικασία;», απάντησε:
«Ίσως από αυτή την οπτική γωνία να έκανε νόημα. Είναι από τις ιδέες που θα έπρεπε να είχαμε σκεφτεί όλοι μας, όπως και το να συνεχίσουμε. Μπορούσε να υπάρξει εισήγηση να έρθουν οι πρωθυπουργοί, όχι στη λογική των έξι σημείων, αλλά γενικά για να βοηθήσουν. Αν έχει κάποιες ευθύνες η πλευρά μας είναι ότι δεν βρήκαμε τρόπο να αξιοποιήσουμε το μομέντουμ, τη συγκεκριμένη στιγμή. Εκ των υστέρων, και κοιτάζοντας πίσω, θεωρώ πως έπρεπε να ζητήσουμε από τον γ.γ. να συνεχίσουμε».
