Kathimerini.com.cy
Η στρατηγική προσέγγιση της Τουρκίας σε σχέση με το Κυπριακό, όπως προέκυψε μετά τις συναντήσεις Μπορέλ-Ερντογάν και Μπορέλ-Φιντάν αμέσως μετά το Βίλνιους, δεν απορρίπτει επί της αρχής την επανέναρξη των συνομιλιών. Οι διατυπώσεις της Τουρκίας κινούνται στο πλαίσιο της εποικοδομητικής ασάφειας σε σχέση με το αφήγημα των δύο κρατών χωρίς ωστόσο να μην αποτελούν, αφετηριακά, και διαπραγματευτική θέση/εργαλείο. Η Τουρκία δείχνει να κινείται σε τρεις στρατηγικούς άξονες σε αυτό το επίπεδο, που θα παραμείνουν σταθεροί τους επόμενους μήνες και χρήζουν αποκωδικοποίησης και από την Λευκωσία:
• Επικοινωνεί, πολιτικά, το πάγιο αφήγημα της προς Δύση και ΕΕ για την στήριξή της στο σχέδιο Ανάν και την μη ευθύνη της για την κατάρρευση των συνομιλιών στο Κρανς Μοντανά το 2017 -πτυχή που γίνεται, μεταξύ δρώντων στο εξωτερικό, συχνά αποδεκτή
• Προτάσσει την συναλλακτικότητα (transactionalism) ως βασικό εργαλείο στην επαναπροσέγγιση της με την ΕΕ και την Δύση, συνεπώς εντάσσει και το Κυπριακό μέσα σε αυτό το πλαίσιο, διαχωρισμένο από την διαχρονική στάση της, «πακετοποίησης», με τα ελληνοτουρκικά στα οποία υφίσταται και η ατλαντική διάσταση σε σχέση με το Κυπριακό που παραμένει ζήτημα «ευρωτουρκικού» ενδιαφέροντος και
• «Παίζει» για παραπάνω εκβάσεις στο Κυπριακό, πτυχή μιας υπερέχουσας στρατηγικής που έθεσε και μετά το 2017, αντιλαμβανόμενη πως η μεγάλη εικόνα της διευθέτησης του Κυπριακού στο πλαίσιο της ανατολικής Μεσογείου και των τεκτονικών αλλαγών που συντελούνται διεθνώς και περιφερειακά δεν περιορίζεται στα αμιγώς ζητήματα της διαπραγμάτευσης του Κυπριακού.
Διαβάστε το ρεπορτάζ του Γιάννη Ιωάννου στην έντυπη έκδοση της «Κ».
Γίνετε συνδρομητής της έντυπης έκδοσης στο κινητό σας, με μια εβδομάδα δωρέαν συνδρομή.
