ΚΥΠΕ
Η εξεύρεση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του Κυπριακού κρίνεται απαραίτητη όσο ποτέ άλλοτε, δήλωσε την Κυριακή ο Υφυπουργός Έρευνας, Καινοτομίας και Ψηφιακής Πολιτικής, Φίλιππος Χατζηζαχαρίας.
Στον επιμνημόσυνο λόγο του, στο εθνικό μνημόσυνο πεσόντων αγώνα 1955-59, στο Αυγόρου, ο κ. Χατζηζαχαρία είπε ότι η Κύπρος «δεν ηρέμησε και το αίμα των ηρώων, που πότισαν τα βουνά μας, δεν έφτασε για να λυτρώσει τον πονεμένο αυτό τόπο», για να συμπληρώσει ότι «15 χρόνια αργότερα, στις 20 Ιουλίου του 1974, ο τουρκικός αττίλας εισβάλλει στο νησί».
Όπως είπε ο Φίλιππος Χατζηζαχαρίας, «οι μαύρες μνήμες του 1974 μάς θυμίζουν πως το χρέος μας δεν ολοκληρώθηκε για τη σκλαβωμένη μας ακόμη πατρίδα».
«Στεκόμαστε σήμερα εδώ, ανάμεσα στις οικογένειες των ηρώων μας, αποτίοντας φόρο τιμής σε όλους όσοι με ανιδιοτέλεια έδωσαν πνοή από την πνοή τους για να αναπνεύσει η πατρίδα μας», είπε.
Ο Υφυπουργός Έρευνας, είπε, ακόμα, ότι «με το βλέμμα μας στραμμένο στα κατεχόμενά μας εδάφη, στον Πενταδάκτυλο, στον Απόστολο Ανδρέα, στη Μόρφου και στον Καραβά, με τη σκέψη μας στις οικογένειες των αγνοουμένων, τη δύσκολη ζωή των εγκλωβισμένων μας και τον δύσκολο δρόμο που έχουμε να διανύσουμε, για να πετύχουμε άλλη μια απελευθέρωση, πρέπει να παραμείνουμε πιστοί και ενωμένοι στην πατρίδα μας».
Αναφερόμενος στους πεσόντες του αγώνα 1955-59 στο Αυγόρου, ο κ. Χατζηζαχαρίας είπε πως «το θαρραλέο φρόνημα των Κυπρίων για αυτοδιάθεση ήταν ακλόνητο και με όσα μέσα διέθεταν έπεσαν στη μάχη και αντιμετώπισαν τον ισχυρό αγγλικό ζυγό με απαράμιλλη αντρειοσύνη», για να προσθέσει ότι «με πλήρη συνείδηση και υψηλό το αίσθημα της αφοσίωσης προς την πατρίδα τους και τον ιερό σκοπό του αγώνα, οι ήρωές μας έχτισαν με την αυτοθυσία τους ναούς ελευθερίας σε κάθε άκρη του νησιού μας».
Είπε ακόμα ότι στον εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα του 55-59, πρωταγωνιστές ήταν άνθρωποι από όλα τα κοινωνικά στρώματα, μαθητές και μαθήτριες, αγρότισσες και αγρότες, παιδία, έφηβοι και ηλικιωμένοι, που ο καθένας πρόσφερε με ανιδιοτέλεια στον ιερό σκοπό του αγώνα, συμπληρώνοντας ότι «τα μέσα που διέθεταν οι Κύπριοι ήταν πενιχρά, αφού η έλευση της βρετανικής αυτοκρατορίας στο νησί δεν άφησε τον λαό να ορθοποδήσει».
«Η μακρόχρονη τυραννία, η καταπίεση και η περιφρόνηση από τους αποικιοκράτες έκαναν τον κυπριακό λαό να ξεσηκωθεί, ένας ξεσηκωμός που μετουσιώθηκε και γράφτηκε στις σελίδες της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας ως η πιο ηρωική αντίσταση του λαού μας», πρόσθεσε.
