ΚΥΠΕ
Πενήντα χρόνια μετά συνεχίζουμε τον αγώνα για εξακρίβωση της τύχης των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας, ανέφερεαν οι ομιλητές σε εκδήλωση μνήμης και τιμής για τους αγνοούμενους του 1974, που διοργάνωσε χθες βράδυ η Παγκύπρια Οργάνωση Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων στο Πανόραμα Αγνοουμένων στον Κόρνο.
Στην εκδήλωση παρευρέθηκε και μίλησε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης.
Σε χαιρετισμό του ο Αρχιεπίσκοπος Κύπρου Γεώργιος, τον οποίο ανέγνωσε ο Αρχιμανδρίτης Γρηγόριος, ανέφερε ότι «50 χρόνια αγωνίας και αγώνα για τους αγνοουμένους μας, αποτελούν μια ανοικτή πληγή στην καρδιά του καθενός μας, στην καρδιά του λαού και της πατρίδας μας. Πονούμε για την καταστροφή και τον διαμελισμό της πατρίδας μας, για τις 520 λεηλατημένες εκκλησιές μας, για τους πεσόντες νέους, για τους εγκλωβισμένους μας, μα πάνω απ’ όλα πονούμε για τους συμπατριώτες μας που παραμένουν ακόμα αγνοούμενοι».
Πολιτεία και εκκλησία, συνέχισε «οφείλουμε από κοινού να συνεχίσουμε τις προσπάθειες μας, πιέζοντας προς κάθε κατεύθυνση και προς κάθε φορέα και θεσμό, ώστε να πείσουν την Τουρκία να συνεργαστεί με ειλικρίνεια, στο μέγιστο και τραγικότατο τούτο ανθρωπιστικό θέμα, ώστε να διαλευκανθεί η τύχη και του τελευταίου αγνοούμενου».
Επαναλαμβάνουμε για πολλοστή φορά, συνέχισε «ότι η επίλυση του κυπριακού προβλήματος προϋποθέτει την επίλυση του ζητήματος των αγνοουμένων μας. Τότε πραγματικά θα αποδείξει η κατοχική δύναμη ότι έχει τη θέληση να προχωρήσει στην επίλυση και των άλλων προβλημάτων που έχει δημιουργήσει με την εισβολή και κατοχή της πατρίδας μας» σημείωσε.
Στον δικό της χαιρετισμό η Πρόεδρος της Βουλής Αννίτα Δημητρίου είπε πως οι αγνοούμενοι της τουρκικής εισβολής «το τραγικότερο κεφάλαιο της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας απαιτεί να αναλογιστούμε το παρελθόν, να εκτιμήσουμε το παρόν, να στοχοπροσηλωθούμε στο μέλλον. Ο οδυνηρός απολογισμός της τουρκικής εισβολής περιλαμβάνει και εκατοντάδες αγνοούμενους, στρατιώτες και άμαχοι, παιδιά, γονείς, παππούδες, σύζυγοι, αδέλφια και φίλοι εξαφανίστηκαν κατά τη διάρκεια και μετά την εισβολή».
Πρόσθεσε ότι «όλα αυτά τα χρόνια ο πόνος των οικογενειών των αγνοουμένων υπήρξε ανείπωτος, ο αγώνας που έδωσαν για διακρίβωση της τύχης των δικών τους ανθρώπων συνεχής και ασύλληπτος και η δύναμη που επέδειξαν αξιοθαύμαστη. Κάποιες οικογένειες μπόρεσαν εντέλει, μετά από δεκαετίες να μάθουν την τύχη των ανθρώπων τους, να θρηνήσουν για την απώλεια τους, όμως κάποιες άλλες ζουν ακόμα με τον εφιάλτη χωρίς να έχουν λάβει απαντήσεις, χωρίς να έχουν θρηνήσει και χωρίς να μπορέσουν να αποδεχθούν την απώλεια».
Χρέος μας συνέχισε η Πρόεδρος της Βουλής είναι «η διακρίβωση και του τελευταίου αγνοούμενου, να συνεχίσουμε τον αγώνα, να στηρίζουμε τις προσπάθειες των συγγενών, των εθελοντών, των ειδικών και των φορέων και να μην σταματήσουμε ως ότου οι προσπάθειες του φλέγοντος αυτού ζητήματος, ολοκληρωθούν. Η Βουλή των Αντιπροσώπων θα στηρίξει τα παιδιά των αγνοουμένων και τις οικογένειες τους και θα στηρίξει κάθε ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση».
Ο Πρέσβης της Ελλάδας στην Κύπρο Ιωάννης Παπαμελετίου είπε στον δικό του χαιρετισμό πως «όταν ξεκίνησα να ασχολούμαι με το θέμα των αγνοουμένων πριν από δέκα και πλέον έτη, ήταν πηγαία η ελπίδα μου ότι στην θλιβερή επέτειο από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, θα είχαμε τουλάχιστον την ευκαιρία να κλίνουμε τη κεφαλή ενώπιον των τάφων των αδικοχαμένων αδελφών μας, Κυπρίων και Ελλαδιτών».
«Οι συγγενείς των αγνοουμένων μισό αιώνα μετά καρτερούν ακόμα να ακούσουν για τη τύχη του παιδιού τους, του αδελφού τους, του συζύγου τους, αλλά μάταια, αφού ο αριθμός των αγνοουμένων παραμένει απαράδεκτα υψηλός και το δράμα των οικογενειών τους δεν έχει τέλος», πρόσθεσε.
Ο κ. Παπαμελετίου ευχήθηκε «να μπορούσε να είναι η σημερινή η τελευταία δέηση για την ανεύρεση των αγνοουμένων» και απηύθυνε έκκληση προς εκείνους που γνωρίζουν, να μην αφήσουν τη γνώση να πάει στον τάφο, να μην αφήσουν να καταπιεί η λήθη τους συνανθρώπους τους, «αλλά να μιλήσουν, να απευθυνθούν εμπιστευτικά στην ΔΕΑ και να παράσχει πληροφορίες οι οποίες θα απαλύνουν τον πόνο μιας οικογένειας και να της επιτρέψει να κλάψει τον δικό της άνθρωπο πάνω από τον τάφο του».
Ταυτόχρονα διαβεβαίωσε «για την προσήλωση της Ελληνικής Δημοκρατίας στον αδιαπραγμάτευτο στόχο της διακρίβωσης της τύχης όλων ανεξαιρέτως των αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας. Η προσήλωση αυτή συνοδεύεται από πολλά έργα, άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο γνωστά» είπε και σημείωσε πως «το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας της Ελλάδας και το Υπουργείο Εξωτερικών ουδέποτε λησμονούν το ιερό αυτό καθήκον».
Ο Επικεφαλής της Διακοινοβουλευτικής Αντιπροσωπείας, Β Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Γεώργιος Γεωργαντά ανέφερε στο δικό του χαιρετισμό ότι από την 20η Ιουλίου 1974 «έχουν περάσει 50 χρόνια προσφυγιάς, 50 χρόνια διαίρεσης, 50 χρόνια με αγνοούμενους, 50 ολόκληρα χρόνια πόνου και αποτίουμε φόρο τιμής στους γενναίους, νεκρούς, αγνοούμενους και ζώντε4ς Ελλαδίτες και Κύπριους πολεμιστές που σε τραγικά αντίξοες συνθήκες υπερασπίστηκαν την ανεξαρτησία, τη κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα αλλά και τη συνταγματική νομιμότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας».
Εκπροσωπώντας το Ελληνικό Κοινοβούλιο, συνέχισε «στεκόμαστε με απεριόριστο σεβασμό και ευγνωμοσύνη, απέναντι στη γυναίκα που μεγάλωσε μόνη τα παιδιά της και απέναντι σε όλους τους Κύπριους και Ελλαδίτες που υπερασπίστηκαν με γενναιότητα τη μεγαλόνησο. Με τα ίδια ακριβώς αισθήματα υποκλινόμαστε και τιμούμε τη μνήμη των πεσόντων αδελφών μας, που θυσιάστηκαν για την ελευθερία και την ανεξαρτησία της Κύπρου».
Όπως είπε ο κ. Γεωργαντά 50 χρόνια μετά «οι πληγές είναι ακόμα ανοικτές. Το «Δεν ξεχνώ» θα δυναμώνει, θα μας αφυπνίζει και θα μας καλεί σε διαρκή αγώνα για δικαιοσύνη και ελευθερία. Στο πλαίσιο αυτό, η αμέριστη υποστήριξη προς τον κυπριακό ελληνισμό και η προσήλωση της Ελλάδας στη διαφύλαξη του άρρηκτου μετώπου της με την Κυπριακή Δημοκρατία, είναι και θα παραμείνει δεδομένη, γιατί δεν θα ξεχάσουμε ποτέ» κατέληξε.
Από την πλευρά του ο Πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης Στέφανος Κασσελάκη ανέφερε ότι «η σημερινή μέρα τιμής και μνήμης ανήκει στους συγγενείς των οικογενειών των αγνοουμένων που 50 χρόνια μετά, δεν μπορούν να θρηνήσουν για τους συγγενείς τους. Εκ μέρους της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Ελλάδας θέλω να πω στους συγγενείς πως βλέπουμε τον πόνο τους και δεν πρόκειται να ξεχάσουμε και να μείνουμε χωρίς πράξεις».
Πρόσθεσε ότι «οι Έλληνες και Κύπριοι αγνοούμενοι είναι και ευρωπαίοι αγνοούμενοι, ήταν ευρωπαίοι πολίτες. Γι’αυτό το λόγο ο ΣΥΡΙΖΑ την ερχόμενη εβδομάδα, θα αναλάβει πρωτοβουλία στο Ευρωκοινοβούλιο έτσι ώστε να μπορεί αυτό το ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των ευρωπαίων πολιτών να αναδειχθεί εκεί που πρέπει για να μπορέσει επιτέλους η ΔΕΑ να πράξει το ιερό της έργο με περισσότερη στήριξη, απ’ ότι αυτή τη στιγμή κάνει».
Το συγκεκριμένο θέμα, συνέχισε ο κ. Κασσελάκης «είναι ηθικό ζήτημα για τους Κύπριους και για τους Ελλαδίτες διότι είναι ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πρέπει να το στηρίξουμε χωρίς ενδοιασμούς».
Εξάλλου η Πρόεδρος της Πανελλήνιας Επιτροπής Γονέων και Συγγενών Αγνοουμένων της κυπριακής τραγωδίας Μαρία Καλμπουρτζή στην δική της ομιλία είπε πως «50 χρόνια μετά την τουρκική εισβολή οι αγνοούμενοι είναι 778 ενώ μισό αιώνα πριν ήταν 1619. Η διαφορά, το αποτέλεσμα αυτής της ανθρωπιστικής αποτίμησης σε συνάρτηση με τον χρόνο είναι τραγικά μέτριο».
Πρόσθεσε ότι «η αναζήτηση των αγαπημένων μας, ο αγώνας για την αλήθεια δεν είναι επαιτεία, είναι απαίτηση προς κάθε φορέα με ηχηρό τίτλο ανθρωπιστικών όρων, σε κάθε επίπεδο, Ηνωμένα Εθνη, Διεθνής Ερυθρός Σταυρός, Συμβούλιο Ασφαλείας, Ευρωπαϊκά και Διεθνή Δικαστήρια Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, Επιτροπές για τα ανθρώπινα δικαιώματα, για εφαρμογή στην πράξη των όρων τους. Το χρονίζον ζήτημα των αγνοουμένων είναι ξεκάθαρα ανθρωπιστικό και δίνουμε την υπόσχεση της συνέχισης του αγώνα, αφού κανένα αποτέλεσμα δεν είναι αρκετό όσο υπάρχει έστω και ένας αγνοούμενος» σημείωσε.
Από την πλευρά του, ο Πρόεδρος της Παγκύπριας Οργάνωσης Συγγενών Αδηλώτων Αιχμαλώτων και Αγνοουμένων Νίκος Σεργίδης ανέφερε ότι «οι συγγενείς των αγνοουμένων στην Κύπρο και την Ελλάδα για μισό αιώνα αγωνιζόμαστε για το αυτονόητο, αγωνιζόμαστε να μας αναγνωρισθεί το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα να μάθουμε για την τύχη των δικών μας, ένα δικαίωμα, που πεισματικά και απάνθρωπα μας αρνείται η τουρκική πλευρά. Πενήντα χρόνια μετά συνεχίζουμε τον ομολογουμένως δύσκολο αγώνα ενάντια στην άτεγκτη και απάνθρωπη στάση, που η Τουρκία τήρησε και συνεχίζει να τηρεί όλα αυτά τα χρόνια έναντι ενός καθαρά ανθρωπιστικού θέματος».
Συνεχίζουμε και θα συνεχίσουμε ανέφερε «με ανεξάντλητα αποθέματα υπομονής και επιμονής μέχρι η τουρκική πλευρά να αντιληφθεί πως πρέπει να αποδείξει στην πράξη την βούλησή της να συνεργασθεί ειλικρινά και να βοηθήσει ουσιαστικά στην εξιχνίαση της τύχης των αγνοουμένων μας. Πολιτεία και λαός είμαστε χρεωμένοι εθνικά και ηθικά απέναντι σ’ αυτούς που αγνοούνται και τις οικογένειες τους και θα ξεπληρώσουμε το χρέος μας έναντι τους, μέχρι τη διακρίβωση της τύχης του κάθε ενός από τους αγνοουμένους μας».
