ΚΥΠΕ
Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, με απόφασή του την Πέμπτη, απέρριψε αγωγή που καταχωρίσθηκε το 2014 από Ελληνοκύπριους διαχειριστές μεγάλης ακίνητης περιουσίας Τουρκοκύπριου αποβιώσαντα, με την οποίαν αξίωναν την έκδοση διαταγμάτων για παράδοση ελεύθερης κατοχής όλων των ακινήτων που είναι εγγεγραμμένα στον αποβιώσαντα Τουρκοκύπριο, όπως και αποζημιώσεις για παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ή και παράβαση νόμιμων καθηκόντων, ή και ενοικίων από το 1974 μέχρι σήμερα, σύμφωνα με ανακοίνωση από το Γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα.
Η αγωγή είχε γίνει κατά του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, του Κηδεμόνα Τουρκοκυπριακών Περιουσιών, του Υπουργού Μεταφορών, Επικοινωνιών και Έργων και μεγάλου αριθμού Ελληνοκυπρίων προσφύγων,
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, η υπόθεση αφορά 24 ακίνητα στην επαρχία Λεμεσού, τα οποία, έπειτα από άδεια του Κηδεμόνα Τουρκοκυπριακών Περιουσιών, προσωρινά κατέχονται και χρησιμοποιούνται για οικιστικούς και επαγγελματικούς σκοπούς από οικογένειες Ελληνοκυπρίων προσφύγων λόγω της τουρκικής εισβολής και κατοχής.
Στην ανακοίνωση αναφέρεται πως το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, "εκδίδοντας μια πολύ σημαντική για το θέμα απόφαση, απέρριψε τις αξιώσεις των διαχειριστών που ζητούνταν τόσο απομάκρυνση των Ελληνοκυπρίων προσφύγων από την επίδικη περιουσία όσο και αποζημιώσεις, επιβεβαιώνοντας τη νομιμότητα της κατοχής της περιουσίας από τους Ελληνοκύπριους πρόσφυγες ενόσω διαρκεί η έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στη Δημοκρατία (όπως ορίζεται στο Άρθρο 2 του Ν.139/1991) λόγω της τουρκικής εισβολής και κατοχής".
Σημειώνεται πως ο αποβιώσας Τουρκοκύπριος και η οικογένειά του κατά ή περί της 21ης Ιουλίου 1974,μετέβησαν στο Ηνωμένο Βασίλειο μέσω των Βρετανικών Βάσεων και από τότε, ούτε ο αποβιώσας ούτε οποιοδήποτε μέλος της οικογένειάς του επέστρεψε για να διαμείνει στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές. Ο ιδιοκτήτης των ακινήτων απεβίωσε το 1984.
Το 2011, οι κληρονόμοι του Τουρκοκύπριου αποβιώσαντα προσέφυγαν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) εναντίον της Δημοκρατίας, με το ΕΔΔΑ να κρίνει την αίτησή τους ως μη αποδεκτή, λόγω της μη εξάντλησης των εσωτερικών ένδικων μέσων της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το 2014 οι διαχειριστές-ενάγοντες αποτάθηκαν στον Κηδεμόνα Τουρκοκυπριακών Περιουσιών με αίτημα άρσης της κηδεμονίας. Προτού ληφθεί απόφαση από πλευράς Κηδεμόνα, οι διαχειριστές-ενάγοντες καταχώρισαν την αγωγή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού, με το Δικαστήριο να αποφαίνεται ότι η αγωγή είναι πρόωρη λόγω μη ύπαρξης απόφασης από πλευράς Κηδεμόνα πριν την καταχώριση της αγωγής. Όπως σημειώνει το Δικαστήριο, η μη ύπαρξη απόφασης του Κηδεμόνα στο αίτημα άρσης της κηδεμονίας πριν την έγερση της αγωγής είναι βασικό προαπαιτούμενο για τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου να επιληφθεί, αναφέρεται στην ανακοίνωση.
Προστίθεται πως το Δικαστήριο, αποδεχόμενο τις θέσεις του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, απέρριψε την αγωγή, καταγράφοντας στην απόφασή του ότι ο περί Τουρκοκυπριακών Περιουσιών (Διαχείριση και Άλλα Θέματα) (Προσωρινές Διατάξεις) Νόμος του 1991 (Ν. 139/1991), δημιουργεί αγώγιμο δικαίωμα σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η εφαρμογή του από τον Κηδεμόνα Τουρκοκυπριακών Περιουσιών παραβιάζει δικαιώματα που κατοχυρώνει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, την υπόθεση χειρίστηκε η Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας Έλλη Φλωρέντζου.
