Τις δραματικές στιγμές που έζησε, κατά την γέννηση του γιου της στο καταφύγιο του νοσοκομείου του Κιέβου, την δεύτερη μέρα της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία, περιγράφει η 32χρονη Βικτόρια, μιλώντας στον Guardian.
«Φοβόμασταν να πάμε μέχρι το νοσοκομείο λόγω των εκρήξεων. Περιμέναμε σε μια ουρά 30 λεπτά για βενζίνη και μετά οδηγήσαμε μέσα στην έρημη πόλη. Ακούγαμε τις σειρήνες, ήταν τρομακτικό αλλά προσπαθούσαμε να μείνουμε ψύχραιμοι. Όταν φτάσαμε τα φώτα στο νοσοκομείο ήταν σβηστά υπό τον φόβο του βομβαρδισμού. Ο γιατρός μας οδήγησε σε ένα άνετο και πολύχρωμο δωμάτιο» περιγράφει η γυναίκα με την ιστορία μέχρι εδώ να μοιάζει σχεδόν «φυσιολογική» εν μέσω πολέμου.
Το καταφύγιο χτίστηκε την περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης και έκτοτε δεν είχε συντηρηθεί. Ήταν παγωμένο και γεμάτο υγρασία
Τα πράγματα όμως άλλαξαν λίγο αργότερα όταν ξεκίνησαν και πάλι οι βομβαρδισμοί. «Δύο ώρες μετά ακούσαμε ξανά τις σειρήνες. Ο γιατρός μας είπε ότι έπρεπε να κατέβουμε στο καταφύγιο. Όταν πήγαμε πάθαμε σοκ. Το καταφύγιο χτίστηκε την περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης και έκτοτε δεν είχε συντηρηθεί. Ήταν παγωμένο και γεμάτο υγρασία. Μας έβαλαν σε ένα μικρό δωμάτιο χωρίς πόρτες και μόνο μια κουρτίνα μπάνιου μας χώριζε από τον κυρίως χώρο στο οποίο υπήρχαν 50 άνθρωποι. Δεν υπήρχε ιατρικός εξοπλισμός, παρά μόνο μια γυναικολογική καρέκλα. Προσπαθούσα να μην κοιτάζω και ήλπιζα ότι θα επιστρέψω γρήγορα στο νοσοκομείο» συνεχίζει η ίδια μέχρι τη στιγμή που έσπασαν τα νερά και η γέννηση του γιου της έπρεπε να γίνει υπό αυτές τις συνθήκες.
«Δεν μπορούμε να περιμένουμε, θα το κάνουμε εδώ» της είπε ο γιατρός. «Σκεφτόμουν ότι σε λίγο ο πόνος θα τελειώσει και θα κρατάω στην αγκαλιά μου τον γιο μου» αναφέρει η γυναίκα ενώ αποκαλύπτει και τα πρώτα λόγια που είπε στον νεογέννητο γιο της, Fedor. «Είσαι τυχερός, είσαι μοναδικός, γεννήθηκες στην Ουκρανία, είσαι ένας νέος Ουκρανός» του είπε.
«Κάθε πρωί ξυπνάω λίγο νωρίτερα για να τον κοιτάξω όσο κοιμάται, μοιάζει με ένα μικρό αγγελούδι. Κοιτάζω επίσης έξω από το παράθυρο για να δω αν τα κτίρια έχουν μείνει στη θέση τους ή αν έχουν καταστραφεί», υπογράμμισε η 32χρονη γυναίκα.
«Ελπίζω ο γιος μου να βιώσει αυτόν τον πόλεμο μόνο από ιστορίες – ποτέ, μα ποτέ να μην νιώσει πώς είναι στην πραγματική ζωή. Δεν θέλω να ξέρει τον πραγματικό πόλεμο. Παρά τον πόλεμο, ο Fedor έχει φέρει τόση αγάπη, ευτυχία και καλοσύνη στο σπίτι μας. Τον φροντίζουμε και μας κάνει χαρούμενους. Ελπίζω και προσεύχομαι για ειρήνη. Είναι ένας νέος Ουκρανός, θα πρέπει να μεγαλώσει σε μια νέα Ουκρανία», καταλήγει η Βικτόρια.
Πηγή: The Guardian
