Kathimerini.gr
Ο Ντόναλντ Τραμπ επιτέθηκε στον Ουκρανό πρόεδρο Βολοντίμιρ Ζελένσκι χαρακτηρίζοντάς τον «δικτάτορα», αν και ο Ζελένσκι ήταν ο νικητής των προεδρικών εκλογών που πραγματοποιήθηκαν στην Ουκρανία το 2019. Ο 47ος πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών δεν έχει, ωστόσο, ποτέ του διανοηθεί να πει κάτι ανάλογο για τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος είναι όμως στην εξουσία εδώ και περίπου 25 χρόνια, παρά τον θάνατο του Αλεξέι Ναβάλνι και τις ουκ ολίγες καταγγελίες περί φίμωσης της ρωσικής αντιπολίτευσης.
Η διοίκηση Τραμπ παρουσιάζεται πια να υπονομεύει εκ των έσω το ΝΑΤΟ, να υποστηρίζει ανοιχτά φιλορώσους ακροδεξιούς πολιτικούς στην Ευρώπη και να φοβερίζει με εμπορικό πόλεμο τις χώρες της Ε.Ε. επισείοντας ως απειλή την αύξηση των δασμών. Η πλευρά Τραμπ παρουσιάζεται πια, με άλλα λόγια, να κάνει πολλά από όσα θα ήθελε η ρωσική ηγεσία.
Η ειδησεογραφία επί Τραμπ δείχνει πια να κινείται ρυθμούς καταιγιστικούς, με αποτέλεσμα όσα είχαν συμβεί πριν από μόλις λίγα 24ωρα να χάνονται ή να ξεχνιούνται. Από την πλευρά του, το ευρωπαϊκό Politico επιχειρεί να υπενθυμίσει τις δεκάδες φορές που ο Τραμπ έκανε ακριβώς αυτό που ήθελε ο Πούτιν μέσα σε διάστημα μόλις ενός μήνα.
Το τηλεφώνημα: Στις 12 Φεβρουαρίου η πλευρά Τραμπ αποφάσισε να σηκώσει το τηλέφωνο και να καλέσει τον Πούτιν, στέλνοντας το μήνυμα ότι επιθυμεί -εκείνη πρώτη- την επαναπροσέγγιση με τη Μόσχα.
Ο σεβασμός: «Θέλω να ευχαριστήσω τον πρόεδρο Πούτιν για τον χρόνο του […] Συμφωνήσαμε να εργαστούμε μαζί, πολύ στενά…», δήλωσε ο Τραμπ έπειτα από την 90λεπτη τηλεφωνική επικοινωνία που είχε με τον Ρώσο πρόεδρο.
Η πρόσκληση: «Θα ήθελα πάρα πολύ να δω τη Ρωσία να επιστρέφει (σ.σ. στις τάξεις της ομάδας των G7 που σε μια τέτοια περίπτωση θα γινόταν ξανά G8). Νομίζω ότι ήταν λάθος που οι Ρώσοι εκδιώχθηκαν», δήλωσε ο Αμερικανός πρόεδρος, μια ημέρα έπειτα από το τηλεφώνημα που έκανε στον Πούτιν.
Η ομολογία ήττας: Ο υπουργός Αμυνας του Τραμπ, Πιτ Χέγκσεθ, παρουσιάστηκε -προτού καν ξεκινήσει η διαπραγμάτευση για τον τερματισμό του πολέμου- να αποκηρύσσει ως μη ρεαλιστικό το ενδεχόμενο ανάκτησης ουκρανικών εδαφών που έχουν καταληφθεί από τη Ρωσία, χαρίζοντας έτσι μια διαπραγματευτική νίκη στη ρωσική πλευρά.
Ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας Πιτ Χέγκσεθ (AP Photo/Virginia Mayo)
Η αναγνώριση της ρωσικής υπεροχής: Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν δίστασε να υποστηρίξει ότι η Ρωσία θα έχει το πάνω χέρι στις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου επειδή έχει καταλάβει πολλά εδάφη.
Το Αρθρο 5 του ΝΑΤΟ: Ο υπουργός Αμυνας του Τραμπ, Πιτ Χέγκσεθ, έσπευσε να υπογραμμίσει ότι εάν αναπτύσσονταν στρατιωτικές δυνάμεις νατοϊκών χωρών στην Ουκρανία, εκείνες δεν θα καλύπτονταν από το νατοϊκό Αρθρο 5 περί συλλογικής άμυνας.
Το αμερικανικό «όχι»: Ο υπουργός Αμυνας του Τραμπ, Πιτ Χέγκσεθ, ήταν κατηγορηματικός όταν ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να σταλούν Αμερικανοί στρατιώτες στην Ουκρανία.
Το μήνυμα προς την Ευρώπη: Σύμφωνα με τη νέα αμερικανική διοίκηση, η Γηραιά Ηπειρος θα πρέπει να πάψει να βασίζεται στην προστασία των ΗΠΑ, όπως συνέβαινε έπειτα από τον Β΄ Παγκόσμιο.
Η συνάντηση στη Σαουδική Αραβία: Αμερικανοί και Ρώσοι είχαν επαφές στο Ριάντ με θέμα τον πόλεμο στην Ουκρανία και τον τερματισμό του, επαφές στις οποίες όμως οι Αμερικανοί προσήλθαν χωρίς να θέτουν καμία προϋπόθεση προς την άλλη πλευρά. Θα μπορούσαν για παράδειγμα, όπως λέγεται, να έχουν απαιτήσει, ως προϋπόθεση προκειμένου να γίνουν αυτές οι συνομιλίες, μια κατάπαυση του πυρός, έστω προσωρινή. Κάτι τέτοιο ωστόσο, δεν έγινε.
Ο αποκλεισμός των Ουκρανών: Αμερικανοί και Ρώσοι παρουσιάστηκαν να διαπραγματεύονται το μέλλον της Ουκρανίας χωρίς τη συμμετοχή των ιδίων των Ουκρανών που αποκλείστηκαν από τις συνομιλίες στο Ριάντ.
Ο αποκλεισμός των Ευρωπαίων: Από τις εν λόγω αμερικανορωσικές συνομιλίες αποκλείστηκαν, πέρα από τους Ουκρανούς, και οι Ευρωπαίοι οποίοι έχουν όμως στηρίξει οικονομικά και στρατιωτικά την Ουκρανία τα τελευταία τρία εμπόλεμα χρόνια.
Αμερικανοί και Ρώσοι διαπραγματεύονται στη Σαουδική Αραβία, χωρίς τη συμμετοχή Ουκρανών και Ευρωπαίων (Evelyn Hockstein/Pool Photo via AP)
Οι επιθέσεις στον Ζελένσκι: Κάνοντας μια στροφή 180 μοιρών και αναιρώντας πλήρως όσα η Ουάσιγκτον διεμήνυε επισήμως μέχρι πρότινος, η διοίκηση Τραμπ αποφάσισε να αθωώσει τη ρωσική ηγεσία, υποστηρίζοντας ότι ήταν ο Ουκρανός πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι αυτός που ξεκίνησε τον πόλεμο κι όχι η Μόσχα. Οι αμερικανικές επιθέσεις ενάντια στον Ζελένσκι ωστόσο θα συνεχίζονταν από την πλευρά του περιβάλλοντος Τραμπ το οποίο έχει στολίσει τον Ουκρανό πρόεδρος ως «ανίκανο» αλλά και ως «δικτάτορα».
Οι ουκρανικές εκλογές: Σύμφωνα με τον Τραμπ, η Ουκρανία πρέπει να πάει σε εκλογές το συντομότερο, παρά τον πόλεμο που συνεχίζεται, τα ουκρανικά εδάφη που παραμένουν κατεχόμενα και τις απειλές περί ρωσικής ανάμειξης.
Ο Β. Ζελένσκι μαζί με τον ειδικό απεσταλμένο του Τραμπ για την Ουκρανία, Κιθ Κέλογκ (AP Photo/Evgeniy Maloletka)
Η εμπιστοσύνη στον Πούτιν: Ο Ντόλαντ Τραμπ υπογραμμίζει ότι εμπιστεύεται τον Ρώσο πρόεδρο… προφανώς ξεχνώντας όλες τις φορές που η ρωσική ηγεσία είχε πει ότι δεν επρόκειτο να εισβάλει στην Ουκρανία προτού τελικώς εισβάλει στις 24 Φεβρουαρίου του 2022.
Τα επιχειρηματικά ντιλ: Ρώσοι και Αμερικανοί φέρονται να συζήτησαν στο Ριάντ όχι μόνο για το τέλος του πολέμου αλλά και για τα αμερικανορωσικά επιχειρηματικά/επενδυτικά/ενεργειακά πρότζεκτ που θα μπορούσαν να πραγματωθούν στην περιοχή της Αρκτικής για παράδειγμα.
Η υποστήριξη φιλορωσικών ευρωπαϊκών κομμάτων: Η νέα αμερικανική διοίκηση παρουσιάστηκε να κάνει εκστρατεία υπέρ του AfD στη Γερμανία, υπέρ του Νάιτζελ Φάρατζ και του Reform UK στη Βρετανία, αλλά και υπέρ του Καλίν Γκεοργκέσκου στη Ρουμανία.
Η απόσυρση της αμερικανικής στήριξης: Η διοίκηση Τραμπ έσπευσε να κόψει αμερικανικά κονδύλια τα οποία κατέληγαν σε μη κυβερνητικές οργανώσεις και ελεγκτικούς φορείς. Κάποιες από αυτές τις ΜΚΟ όμως, ασκούσαν κριτική στην ηγεσία Πούτιν.
