Μπορεί να μην έχει ακόμη ανακοινωθεί επισήμως αλλά είναι πια «επίσημο». Ο απερχόμενος Ολλανδός πρωθυπουργός Μαρκ Ρούτε θα είναι ο νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, στη θέση του Γενς Στόλτενμπεργκ.
Ο έτερος εναπομείνας υποψήφιος Κλάους Γιοχάνις τελικώς αποχώρησε από την κούρσα.
Οσο για τον Ούγγρο πρωθυπουργό Βίκτορ Ορμπαν που αντιδρούσε στην υποψηφιότητα Ρούτε, εκείνος –ή μάλλον και εκείνος– ανακοίνωσε προ ημερών ότι στηρίζει τον Ολλανδό για τη θέση του γενικού γραμματέα.
Κάπως έτσι, ο 57χρονος Ρούτε, από πρωθυπουργός της Ολλανδίας που ήταν την περίοδο 2010-2024, τώρα ετοιμάζεται να αναλάβει το τιμόνι του ΝΑΤΟ. Εκτός μεγάλου απροόπτου, η θητεία του εκεί αναμένεται να ξεκινήσει στις αρχές του ερχόμενου Οκτωβρίου.
Σύμφωνα με τη Washington Post, ο Ρούτε είναι ένας έμπειρος πολιτικός με αμεσότητα και πραγματιστική διάθεση, που θα μπορούσε να συνεννοηθεί –ή τουλάχιστον να επιχειρήσει να συνεννοηθεί– ακόμη και με τον Ντόναλντ Τραμπ εάν ο τελευταίος επανεκλεγεί τον προσεχή Νοέμβριο στην προεδρία των ΗΠΑ.
Σύμφωνα με το Politico από την άλλη πλευρά, ο Ρούτε, πέρα από την εμπειρία που κομίζει στο τραπέζι, υπήρξε ιδιαίτερα αποτελεσματικός στο να οικοδομεί συναινέσεις.
Στόλτενμπεργκ και Ρούτε μαζί στο Βίλνιους το καλοκαίρι του 2023 (AP Photo/Pavel Golovkin)
Για τον 57χρονο Ολλανδό δεν πρόκειται να υπάρξει, ωστόσο, περίοδος χάριτος. Αντιθέτως, ως νέος γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ σε μια περίοδο οξυμένων εντάσεων όπως είναι η τρέχουσα, θα κληθεί να αντιμετωπίσει προκλήσεις σε τουλάχιστον πέντε μέτωπα.
Την πιθανή επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο
Ο Τραμπ έχει απειλήσει να μειώσει τη βοήθεια των ΗΠΑ προς την Ουκρανία εάν επανεκλεγεί στην προεδρία, πράγμα πρακτικά σημαντικό καθώς οι Ηνωμένες Πολιτείες ξεχωρίζουν ως ο μακράν μεγαλύτερος υποστηρικτής του Κιέβου. Ο Τραμπ θα μπορούσε, στο ίδιο πλαίσιο, να εκτροχιάσει παράλληλα και κάθε προοπτική ένταξης της Ουκρανίας στη Συμμαχία.
Την πιθανή νέα χειμερινή επίθεση των δυνάμεων του Πούτιν στην Ουκρανία
Τους τελευταίους μήνες η Ρωσία έχει εντείνει τις επιθέσεις της κατά θερμοηλεκτρικών σταθμών και φραγμάτων στην Ουκρανία, βάζοντας στο στόχαστρο υποδομές που χρειάζονται μήνες, αν όχι χρόνια, για να επισκευαστούν πλήρως. Κάτι ανάλογο είχε κάνει και κατά τον πρώτο χειμώνα του πολέμου, μεταξύ 2022 και 2023. Προκειμένου να καταφέρει να αντιμετωπίσει αυτές τις επιθέσεις, η Ουκρανία θα χρειαστεί περισσότερα συστήματα αεράμυνας. Η Ευρώπη δεν έχει ωστόσο τόσα πολλά να στείλει στους Ουκρανούς, οι χώρες που βρίσκονται κοντά στη Ρωσία δεν θέλουν να μείνουν οι ίδιες ακάλυπτες και οι αμερικανικές πολιτικές δυνάμεις «συγκρούονται» στο Κογκρέσο εν όψει των αμερικανικών προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου.
Την ανάγκη να πειστούν οι σύμμαχοι να αυξήσουν τις αμυντικές τους δαπάνες
Η ηγεσία του ΝΑΤΟ πανηγύρισε προ ημερών, υπογραμμίζοντας ότι για πρώτη φορά 23 χώρες ανέβασαν τις αμυντικές τους δαπάνες πάνω από το 2% του ΑΕΠ. Ωστόσο, τούτο σημαίνει παράλληλα και κάτι άλλο: ότι υπάρχουν ακόμη σχεδόν δέκα χώρες (περίπου το 1/3 της Συμμαχίας δηλαδή) που δεν έχουν πιάσει αυτόν τον στόχο.
Την ανάγκη προσέγγισης των Ανατολικοευρωπαίων, που δεν ήθελαν να δουν τον Ρούτε στη θέση του Στόλτενμπεργκ
Οι χώρες που συνορεύουν με τη Ρωσία δεν υπήρξαν ποτέ τους μεγάλοι οπαδοί του Μαρκ Ρούτε. Στον αντίποδα, άσκησαν κριτική στις χαμηλές αμυντικές δαπάνες της Ολλανδίας αλλά και στο γεγονός ότι ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ ήταν πάντοτε Δυτικός ή Βορειοευρωπαίος. Η πρωθυπουργός της Εσθονίας, Κάγια Κάλας, δεν μπήκε καν στην κούρσα για τις κορυφαίες θέσεις του ΝΑΤΟ, αφού της είπαν ότι δεν θα έχει την υποστήριξη χωρών όπως οι ΗΠΑ, η Γαλλία και η Γερμανία. Και ο Ρουμάνος πρόεδρος Κλάους Γιοχάνις που τελικώς μπήκε στην κούρσα, βρέθηκε να στηρίζεται μόνο από την Ουγγαρία και αυτό για ένα σύντομο χρονικό διάστημα. Οι χώρες της ανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ θα επιδιώξουν τώρα να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη εκπροσώπηση χαμηλότερα στη νατοϊκή ιεραρχία, στο επίπεδο δηλαδή του αναπληρωτή γενικού γραμματέα (deputy secretary-general DSG) και των βοηθών (assistant secretary-generals ASGs).
Την ανάγκη αντιμετώπισης των Ευρωπαίων «οπαδών του Πούτιν»
Ακροδεξιά –αλλά και σε κάποιες περιπτώσεις ακροαριστερά– κόμματα που δεν βλέπουν θετικά το ΝΑΤΟ και/ή βλέπουν θετικά τη Ρωσία, είδαν τα ποσοστά τους να ανεβαίνουν στις τελευταίες ευρωεκλογές του Ιουνίου, διαμορφώνοντας όμως έτσι «κλίμα» εντός της Ε.Ε. σε μια περίοδο που θεωρείται δύσκολη για το μέλλον του πολέμου στην Ουκρανία.
Με πληροφορίες από Politico
