Μπορεί η σχολική χρονιά να ξεκίνησε επίσημα χθες στα παλαιστινιακά εδάφη, όμως ούτε μία τάξη δεν αναμένεται να λειτουργήσει όσο συνεχίζεται η πολύνεκρη ισραηλινή εισβολή που έχει ήδη μπει στον ενδέκατο μήνα της.
Ο 15χρονος Μοατάζ, ένας από τους πέντε γιους της Ουμ Ζακί, θα φοιτούσε φέτος στη δέκατη τάξη. Αντ’ αυτού τις τελευταίες ημέρες ζει σε μία σκηνή στο Ντείρ αλ-Μπαλάχ της κεντρικής Γάζας και περπατάει κάθε πρωί ένα χιλιόμετρο για να φέρει πόσιμο νερό σε μπιτόνια.
«Συνήθως αυτή η μέρα ήταν ημέρα γιορτής, να βλέπεις τα παιδιά με τις καινούργιες στολές τους να πηγαίνουν στο σχολείο και να ονειρεύονται να γίνουν γιατροί και μηχανικοί. Σήμερα, το μόνο που ευχόμαστε είναι να τελειώσει ο πόλεμος πριν χάσουμε τα παιδιά μας», δήλωσε με γραπτό μήνυμα η μητέρα στο πρακτορείο Reuters.
Ακόμη κι αν δεν υπήρχε ο σοβαρός κίνδυνος για τους μαθητές και τις μαθήτριες λόγω της τακτικής του Ισραήλ να χτυπάει σχολεία στα οποία στεγάζονται άμαχοι και παιδιά, η παρακολούθηση των μαθημάτων θα ήταν έτσι κι αλλιώς αδύνατη από έναν πληθυσμό που διαρκώς μετακινείται από τις πόλεις στις «ανθρωπιστικές ζώνες».
To παλαιστινιακό υπουργείο Παιδείας δήλωσε ότι 90% των σχολείων στη Γάζα είναι αυτή τη στιγμή «μερικώς ή τελείως κατεστραμμένα» και πως κανένα από αυτά δεν αναμένεται να ανοίξει σύντομα. Η Υπηρεσία Αρωγής του ΟΗΕ για τους Παλαιστινίους (UNRWA) έχει άλλωστε μετατρέψει όσο περισσότερα σχολεία μπορεί σε κέντρα έκτακτης φιλοξενίας και περίθαλψης για εκτοπισμένες οικογένειες.
Μαθησιακά κενά
«Οσο περισσότερο καιρό μένουν τα παιδιά εκτός σχολείου, τόσο πιο δύσκολο θα είναι για εκείνα να καλύψουν τα μαθησιακά κενά. Κινδυνεύουμε να δούμε μία χαμένη γενιά που θα γίνει βορά στην παιδική εργασία και τις ένοπλες οργανώσεις», ανέφερε η Τζουλιέτ Τούμα, διευθύντρια επικοινωνίας της UNRWA.
Εκτός από τους 625.000 νεαρούς κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας που θα χάσουν φέτος τα μαθήματα, άλλα 58.000 παιδιά ηλικίας έξι ετών θα έπρεπε να πάνε φέτος στην πρώτη τάξη, σύμφωνα πάντοτε με τα στοιχεία του τοπικού υπουργείου Παιδείας. Τον περασμένο μήνα, η UNRWA ξεκίνησε ένα πρόγραμμα «επιστροφής στη μάθηση» σε 45 από τα κέντρα στέγασης που διαχειρίζεται, δημιουργώντας ομάδες θεάτρου, ζωγραφικής και αθλητισμού για να βοηθήσει την τραυματισμένη ψυχική υγεία των παιδιών.
Σχεδόν όλοι οι περίπου 2,3 εκατ. κάτοικοι της Λωρίδας της Γάζας έχει χρειαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους τουλάχιστον μία φορά από την αρχή του πολέμου, ενώ ορισμένοι έχουν αλλάξει τόπο κατοικίας έως και δέκα φορές.
Αν και οι δύο μεριές συζητούν εδώ και μήνες το περίγραμμα μιας πιθανής εκεχειρίας, εντούτοις καμία δεν φαίνεται διατεθειμένη για γενναίες παραχωρήσεις, με αποτέλεσμα ο κύκλος βίας να συνεχίζεται χωρίς μέχρι στιγμής να υπάρχει κάποιο τέλος στο ορατό μέλλον.
