Kathimerini.gr
Εφυγε από τη ζωή σήμερα τα ξημερώματα σε ηλικία 88 ετών ο Κώστας Σημίτης, ο οποίος διετέλεσε πρωθυπουργός της Ελλάδας από τις 18 Ιανουαρίου 1996 έως τις 10 Μαρτίου 2004.
Η οκτάχρονη θητεία του συνδέθηκε με την περίοδο εκσυγχρονισμού της χώρας, όπως ονομάστηκε, με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, τα μεγάλα έργα για την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων και την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Ακολουθούν από την επίσημη ιστοσελίδα του πρώην πρωθυπουργού οι σημαντικότεροι σταθμοί της πρωθυπουργίας του:
– Κρίση στα Ιμια (1996)
Μετά από ένα 48ωρο «θρίλερ» για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και μετά τη συνομιλία του Κώστα Σημίτη με τον τότε πρόεδρο των ΗΠΑ, Μπιλ Κλίντον, ο Πρωθυπουργός την Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου 1996 ενημέρωσε τη Βουλή και ευχαρίστησε τους Αμερικανούς για τη συμβολή τους, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων ακόμα και από ένα κομμάτι του ΠΑΣΟΚ.
– Ενταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ (2001)
Με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ την 1/1/2001, ολοκληρώθηκε η συμμετοχή της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Η Ελλάδα απέκτησε νομισματική σταθερότητα, ισχυρό νόμισμα κι ένα σταθερό μακροοικονομικό πλαίσιο αναφοράς.
– Εισαγωγή στο ευρώ (2002)
Η εισαγωγή στο ευρώ πραγματοποιήθηκε την 1/1/2002 και ήταν το επιστέγασμα της ένταξης στην ΟΝΕ.
Οπως σημειώνεται στην επίσημη σελίδα του Κώστα Σημίτη, με την ένταξη στο ευρώ, η ελληνική οικονομία πέτυχε τα εξής: αφενός τη σταθεροποίηση των δημοσιονομικών μεγεθών και αφετέρου (για πρώτη φορά ύστερα από πολλές δεκαετίες) καλύτερες επιδόσεις από αρκετές άλλες ευρωπαϊκές χώρες – στον ρυθμό ανάπτυξης, τον περιορισμό του πληθωρισμού, το ύψος των επενδύσεων, τη βελτίωση του κοινωνικού κράτους.
– Ενταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση (2004)
Η προσχώρηση της Κύπρου στην Ε.Ε. με την υπογραφή της Πράξης Προσχώρησης στη Στοά του Αττάλου στις 16/4/2003 υπήρξε μια κορυφαία στιγμή της εθνικής στρατηγικής του ΠΑΣΟΚ υπό τον Κώστα Σημίτη.
Οπως αναφέρεται στην επίσημη σελίδα του, εκείνο που έμοιαζε ακατόρθωτο, για το οποίο υπήρχαν επί πολλά χρόνια έντονες αντιρρήσεις κι αμφιβολίες, έγινε πραγματικότητα. Τονίζεται μάλιστα ότι η Αθήνα πέτυχε ειρηνικά, κάτι για το οποίο η Αγκυρα απειλούσε με «αντιδράσεις χωρίς όρια».
– Προετοιμασία Ολυμπιακών Αγώνων (1996-2004)
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανατέθηκαν στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο του 1997. Το μέγεθος του εγχειρήματος ήταν πολύ μεγάλο σε σχέση με τις οργανωτικές ικανότητες, την τεχνογνωσία, την αποτελεσματικότητα των διοικητικών μηχανισμών αλλά και το επίπεδο της κοινωνικής συνείδησης.
Οι Ολυμπιακοί αγώνες έγιναν με ιδιαίτερη επιτυχία, όπως διεθνώς αναγνωρίστηκε, με ιδιαίτερα χαμηλό κόστος, όπως αποδεικνύει έρευνα του Παν/μίου της Οξφόρδης (2016).
– Αττικό Μετρό (2000)
Οι μεγαλύτερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες διέθεταν υπόγειο Μετρό ήδη έναν αιώνα περίπου. Το Μετρό της Αθήνας ήταν όχι μόνο ζήτημα εικόνας κι εντυπώσεων για τη χώρα, αλλά και θέμα ποιότητας ζωής για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
Τέθηκε σε λειτουργία το 2000 με 18 χλμ. γραμμές και 19 σταθμούς. Κατά την έναρξη της λειτουργίας του είχε ημερησίως 400.000 επιβάτες. Το δίκτυο επεκτάθηκε στα χρόνια που ακολούθησαν.
– Αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» (2001)
Το νέο διεθνές αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος» ολοκληρώθηκε και λειτούργησε στα Σπάτα. Κατά τον οργανισμό ΙΑΤΑ, το «Ελευθέριος Βενιζέλος» «είναι το καλύτερο διεθνές αεροδρόμιο του μεγέθους αυτού» (χωρητικότητας μέχρι 15 εκ. επιβατών ανά έτος).
– Εγνατία Οδός (2001)
Με την κατασκευή του αυτοκινητοδρόμου της Εγνατίας, μήκους 519 χλμ., επετεύχθη η σύνδεση της Ηγουμενίτσας με τους Κήπους (στα ελληνοτουρκικά σύνορα). Επίσης, χάρη στη βελτίωση του υφιστάμενου οδικού δικτύου στις περιοχές Νέστου, Γρεβενών και Μετσόβου, συνδέθηκε η βόρεια ανατολική με τη βόρεια δυτική Ελλάδα, εξυπηρετώντας πολύ αποτελεσματικά τις περιοχές της Θράκης, της Μακεδονίας και της Ηπείρου.
– Αττική Οδός (2001)
Στην Αθήνα κατασκευάστηκε η Αττική Οδός και η δυτική Περιφερειακή λεωφόρος Υμηττού – υποδομές με τεράστια σημασία για τη βελτίωση του κυκλοφοριακού προβλήματος της πρωτεύουσας, τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, την εξοικονόμηση εκατομμυρίων «χαμένων» ωρών στην καθημερινότητα των κατοίκων του Λεκανοπεδίου κι εκατομμυρίων λίτρων καυσίμων κατ΄έτος.
– Γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου (2004)
Η γέφυρα για τη ζεύξη Ρίου-Αντιρρίου υπήρξε ένα τεχνολογικό και αισθητικό επίτευγμα. Το έργο – για τα δεδομένα της ελληνικής πραγματικότητας – ήταν πρωτοφανούς μεγέθους, πραγματοποιήθηκε χωρίς υπερβάσεις κόστους και παραδόθηκε νωρίτερα από τον προκαθορισμένο χρόνο.
Η ζωή και η πορεία του
Ο Κώστας Σημίτης γεννήθηκε στον Πειραιά στις 23 Ιουνίου 1936.
Σπούδασε νομικά και οικονομικά στη Γερμανία και την Αγγλία. Δίδαξε ως υφηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κόνσταντς το 1971 και ως καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Γκίσσεν την περίοδο 1971-1975.
Το 1977 εκλέχτηκε καθηγητής Εμπορικού Δικαίου στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Το 1965 πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Ομίλου «Αλέξανδρος Παπαναστασίου».
Συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα (1967-1974), ενώ το 1970 στη Γερμανία έγινε μέλος του ΠΑΚ (Πανελλήνιο Απελευθερωτικό Κίνημα).
Μετά την πτώση της Χούντας το 1974, υπήρξε από τους ιδρυτές του Πανελλήνιου Σοσιαλιστικού Κινήματος και ανέλαβε αρκετές υπουργικές θέσεις, όταν το κόμμα του ανέλαβε την εξουσία.
Στις 18 Ιανουαρίου του 1996 διαδέχτηκε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην πρωθυπουργία μετά από ψηφοφορία της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του κόμματος, εκπροσωπώντας τον «εκσυγχρονιστικό» πόλο εξουσίας με κύριο στόχο την οικονομική μεταρρύθμιση της ελληνικής οικονομίας και την κοινωνική σύγκλιση της ελληνικής κοινωνίας με την «ισχυρή» Ευρώπη.
Στις 30 Ιουνίου 1996, λίγες μέρες μετά τον θάνατο του Ανδρέα Παπανδρέου, ο Κώστας Σημίτης εξελέγη πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο 4ο Συνέδριο του κόμματος.
Επανεξελέγη πρωθυπουργός μετά τη νίκη του στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 1996 και του Απριλίου 2000.
Ως πρωθυπουργός προώθησε μία μετριοπαθή εξωτερική πολιτική ταυτόχρονα με τη σταδιακή ιδιωτικοποίηση του μεγάλου ελληνικού δημόσιου τομέα, στοχεύοντας σε μία οικονομική σταθερότητα σύμφωνα με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ανάμεσα στις σημαντικότερες επιτυχίες της θητείας του θεωρείται η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, ενώ η οκτάχρονη πρωθυπουργική θητεία του συνδέθηκε επίσης με τα μεγάλα έργα υποδομής για την προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων και την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Οπως σημειώνεται στην επίσημη ιστοσελίδα του πρώην πρωθυπουργού, «επί πρωθυπουργίας του επεδίωξε τον εκσυγχρονισμό της ελληνικής κοινωνίας, ιδιαίτερα για τη σταθεροποίηση και την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας καθώς και την ενδυνάμωση της θέσης της Ελλάδας στην Ευρώπη και στον διεθνή περίγυρο της».
Μετά το πέρας της πρωθυπουργικής θητείας και ως μέλος του Ελληνικού Κοινοβουλίου συνέχισε να παρεμβαίνει στην δημόσια ζωή με ομιλίες και αρθογραφία.
Με πληροφορίες από Simitis.gr
