Παύλος Παπαδόπουλος
Ο Στέφανος Κασσελάκης φορούσε λευκό πουκάμισο χωρίς γραβάτα και μαύρο παντελόνι –και τα δύο σε στενή γραμμή– και έφτασε με γρήγορες δρασκελιές στο Ωδείο Αθηνών όπου πραγματοποιόταν η πρώτη ημέρα εργασιών (17 Ιουνίου) του συνεδρίου για τη συμφωνία των Πρεσπών του Ινστιτούτου Αλέξης Τσίπρας. Παρά το πλατύ χαμόγελο που διατηρούσε, το κλίμα που εισέπραξε δεν του πολυάρεσε. Ο πρώην πρωθυπουργός περιστοιχιζόταν από ευρωπαϊκές προσωπικότητες, ενώ πολλοί βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ ήταν εκεί. Ο πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ήδη πικαρισμένος επειδή δεν είχε προσκληθεί να μιλήσει για να κλέψει την παράσταση, εξέλαβε το συνέδριο όχι ως μια εκδήλωση με ιστορικό και επετειακό περιεχόμενο, αλλά ως μια προσπάθεια επιστροφής του Τσίπρα στο φως των προβολέων. Παρέμεινε για λίγη ώρα στο υπόγειο αμφιθέατρο και αποχώρησε αφού σταμάτησε και μίλησε με ορισμένους «καρχαρίες», που κολυμπούσαν στην καφετέρια του ισογείου.
Η ντρίπλα του «λίμπερο»
Την ίδια ημέρα ο «λίμπερο» της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Παππάς (επειδή παίζει σε όλες τις θέσεις) έριξε την ιδέα (που ήδη έχει επαναλάβει μια δυο φορές έκτοτε) ότι απαιτείται η συνένωση των δυνάμεων του προοδευτικού χώρου, που έσπευσε να υιοθετήσει ο Τσίπρας, χωρίς φυσικά να ρωτήσουν τον Νίκο Ανδρουλάκη. Προφανώς σκέφτηκαν ότι εφόσον ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ βγήκε τρίτος στις ευρωεκλογές και βυθίστηκε στις δικές του σκοτούρες, δεν χρειάζεται να εγκρίνει την «μπλόφα» μιας ούτως ή άλλως ανεφάρμοστης πρότασης. «Θα είμαι υποψήφιος σε οποιαδήποτε ψηφοφορία για την ηγεσία της Κεντροαριστεράς», πετάχτηκε «σφήνα» ο Κασσελάκης, για να μην αφήσει το παραμικρό περιθώριο να αναρωτηθούμε αν θα μπορούσε να υποστείλει τις φιλοδοξίες του για χάρη του Τσίπρα.
Ο Αλέξης Τσίπρας δεν πρόκειται να ιδρύσει σύντομα νέο κόμμα ούτε προτίθεται να διεκδικήσει τα ηνία του ΣΥΡΙΖΑ από τον Κασσελάκη (άλλωστε, μόλις πριν από τέσσερις μήνες το σχέδιο αντικατάστασης του ουρανοκατέβατου 36χρονου από την Ολγα Γεροβασίλη κατέληξε σε φιάσκο). Ο Τσίπρας έχει επίγνωση ότι το φρεσκάρισμα της πολιτικής φίρμας του (Rebranding) ακόμη δεν άρχισε καλά καλά. Γνωρίζει επιπλέον ότι η ιδέα ενός «κόμματος – ομπρέλας» που θα απορροφήσει ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ κοινή συναινέσει και θα αποκτήσει αρχηγό με ανοιχτή διαδικασία (όπως έγινε με το ΚΙΝΑΛ το 2017) ανήκει στα ζωτικά ψεύδη μιας ελίτ εθισμένων στην πολιτικολογία.
«Το αποτέλεσμα στις ευρωεκλογές θα οφείλεται αποκλειστικά σε μένα και μετά τις ευρωεκλογές δεν πρόκειται να ακούσω κανέναν», έλεγε ο Στέφανος Κασσελάκης στις ιδιωτικές συζητήσεις του προεκλογικά και σήμερα υλοποιεί τις προθέσεις του. Το 15% δεν τον ενθουσίασε γιατί περίμενε ότι θα πάρει πάνω από 17%, αλλά είναι πεπεισμένος ότι ακόμη κι αυτό αποτελεί άθλο. Η δεύτερη θέση επιτεύχθηκε με άδεια ταμεία μέσα σε λίγους μήνες στους οποίους αγωνίστηκε μόνος του. Επρεπε να αντιμετωπίσει μία διάσπαση και έναν συνεχή εσωκομματικό πόλεμο, ενώ ήταν υποχρεωμένος να πάει για τρεις εβδομάδες στον στρατό.
Επομένως, θεωρεί ότι αυτό το 15% δεν το χρωστάει σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό του. «Το κόμμα είμαι εγώ», είναι σαν να λέει με θέσεις και πράξεις. Δεν έχει ξεχάσει και δεν συγχωρεί το αποτυχημένο πραξικόπημα (όπως το αποκαλεί ιδιωτικώς) του Τσίπρα εναντίον του στο συνέδριο του Φεβρουαρίου. Ηδη από τότε έβαλε πλώρη με ακόμη μεγαλύτερη αποφασιστικότητα για έναν «δικό του ΣΥΡΙΖΑ» – κάτι που φυσικά είχε στο μυαλό του από την πρώτη μέρα που έγινε πρόεδρος. Στις συνεδριάσεις της Πολιτικής Γραμματείας στις 4 Ιουλίου και της Κεντρικής Επιτροπής στις 7 Ιουλίου θα αναγγείλει με συγκεκριμένες κινήσεις το «άνοιγμα του κόμματος στην κοινωνία» ενώ, αν προκληθεί από τους αμφισβητίες, θα σηκώσει το γάντι και θα τους απειλήσει ότι θα έχουν τη μοίρα της Νέας Αριστεράς.
Ο Κασσελάκης δείχνει να πιστεύει ότι το «άνοιγμα στην κοινωνία» μοιάζει με την αύξηση μετοχικού κεφαλαίου μιας επιχείρησης εισηγμένης στο χρηματιστήριο. Η αύξηση του αριθμού των μετοχών προσελκύει νέους μετόχους και αποδυναμώνει ή εξαφανίζει τους παλιούς. Το πώς θα γίνει αυτό στην πράξη δεν είναι σαφές, αλλά ήδη άρχισε με τις καθαιρέσεις του Γιώργου Τσίπρα και του Θανάση Θεοχαρόπουλου. Στον δρόμο προς το καταστατικό συνέδριο του Οκτωβρίου ο Κασσελάκης θεωρείται βέβαιο ότι θα επαναφέρει τον μηχανισμό ηλεκτρονικής ψηφοφορίας με τον οποίο επιλέχθηκαν οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές, αυτή τη φορά για να αλλάξει πλήρως η σύνθεση των κομματικών οργάνων – με ταυτόχρονες αθρόες εγγραφές νέων μελών. Προτίθεται ακόμη να προβεί σε προσωπικό κάλεσμα σε προσωπικότητες από όλα τα κόμματα που ο ίδιος εκτιμά.
Οι εσωκομματικοί του αντίπαλοι λένε ότι το κλείσιμο της ημερήσιας έκδοσης της «Αυγής» και η διακήρυξη ότι «ο δικός μου ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει “μαύρα” ταμεία» αποτελεί άλλη μια πράξη που έχει στόχο τον πλήρη έλεγχο του κόμματος. Οι νυν προεδρικοί απαντούν ότι επρόκειτο για αποφάσεις της προηγούμενης ηγεσίας που είχαν καθυστερήσει να εφαρμοστούν εδώ και δύο χρόνια. «Το 2022 ο ΣΥΡΙΖΑ είχε 7 εκατ. κρατική χρηματοδότηση και τώρα έχει 3 εκατ., από τα οποία τα 2,5 διοχετεύονται στην “Αυγή” και στο “Κόκκινο”». Τα Χριστούγεννα ο Κασσελάκης δάνεισε τον ΣΥΡΙΖΑ με δικά του κεφάλαια και λοιδορήθηκε γι’ αυτό από τους συντρόφους του, ενώ του διαμηνύθηκε ότι οι χορηγίες αυτού του είδους είναι νομικά προβληματικές!
Μετρώντας έδρες
Στο πλαίσιο αυτό η επικριτική επιστολή των 80 στελεχών και των 7 βουλευτών θεωρείται από την ηγεσία ως άστοχη πρόκληση, ενώ η έμμεση απειλή περί ανεξαρτητοποίησης 5-6 βουλευτών (που ήδη έχει «μαζευτεί») έτσι ώστε να χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης στη Βουλή ελάχιστα τον απασχολεί. Ο Κασσελάκης δεν καίγεται μήπως σηκώσουν παντιέρα κάποιοι βουλευτές. Αν τραβήξουν το σχοινί θα τους κουνήσει το μαντίλι και θα τους ζητήσει να επιστρέψουν τις έδρες τους.
Η «απειλή» του Κασσελάκη να αναθέσει σε ελεγκτική εταιρεία να μπουκάρει στο λογιστήριο του ΣΥΡΙΖΑ, είναι στην πραγματικότητα μια σαφής προειδοποίηση για να κάτσουν φρόνιμα ορισμένοι μαστροχαλαστές, που θέλουν να διατηρήσουν τον έλεγχο του κόμματος. Η πρωτοβουλία αυτή εντάσσεται σε μια γενικότερη στρατηγική κλεμμένη από τον Ντόναλντ Τραμπ. Ο αρχηγός είναι αδιάφθορος γιατί είναι πλούσιος, σε αντίθεση με το κατεστημένο που μαυρίζει τα χέρια του και σιτίζεται υπόπτως. Θα αποτελέσει μόνιμο στοιχείο του αντιπολιτευτικού λόγου του Κασσελάκη.
Επειτα από όλα αυτά το μόνο βέβαιο είναι ότι μπαίνει στην τελική ευθεία το ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ παλαιάς και νέας ηγεσίας, αφού ο Κασσελάκης θα επιδιώξει να οριστικοποιήσει έως το συνέδριο του Οκτωβρίου τον πλήρη έλεγχο του ΣΥΡΙΖΑ. Με τον Αλέξη Τσίπρα απρόθυμο να επιστρέψει στην πρώτη γραμμή, η παραμονή στελεχών και βουλευτών της δικής του επιρροής στο κόμμα θα είναι όλο και περισσότερο δύσκολη. Από την άλλη πλευρά, αυτή η αβίωτη για πολλούς κατάσταση μπορεί να δώσει την αφορμή ώστε να επιταχύνει τις αποφάσεις του ο ίδιος ο Τσίπρας. Η πολυτέλεια των στοχασμών από την πανοραμική θέα του ινστιτούτου, ίσως δεν μπορεί να διατηρηθεί για πολύ…
