Του Πέτρου Παπαγιώργη
Τη βαριά ήττα-αποκλεισμό με 5-1 γνώρισε στο Χέρνινγκ από τη Μίντιλαντ η Ομόνοια, της οποίας το ευρωπαϊκό ταξίδι ολοκληρώθηκε με άδοξο τρόπο στον 3ο προκριματικό γύρο του Κόνφερενς Λιγκ. Οι πράσινοι έτσι, δεν θα συμμετάσχουν σε φάση ομίλων της ΟΥΕΦΑ για πρώτη φορά μετά από τρία χρόνια.
Η πορεία της Ομόνοιας στην Ευρώπη τερματίστηκε με έναν τρόπο που μόνο οι πολύ απαισιόδοξοι έβλεπαν. Δηλαδή με τέτοια βαριά ήττα. Ο πρώτος στόχος για την Ομόνοια, που ήταν η Ευρωπαϊκή διάκριση κατέστη μη πραγματοποιήσιμος από χθες βράδυ. Τώρα μένει ο μεγάλος στόχος. Η καλύτερα ο κύριος στόχος. Που είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος και η επιστροφή της ομάδας στη κορυφή.
Δυο χρονιές όπου η επίδοση στο πρωτάθλημα ήταν κακή είναι ένα φαινόμενο που δεν ταιριάζει στην ιστορία της και θίγει την υπερηφάνεια του κόσμου της. Βέβαια οι χρονιές δεν κρίνονται αποτυχημένες-κάθε άλλο- γιατί συνοδεύτηκαν με την κατάκτηση του κυπέλλου.
Ώρα λοιπόν για πρωτάθλημα. Ώρα για την Ομόνοια να μπει στη τροχιά της διεκδίκησης του πρωταθλήματος. Τη Δευτέρα στην πρεμιέρα αντιμετωπίζει την Νέα Σαλαμίνα στο ΓΣΠ και ο κόσμος θέλει την καλή αρχή.
Το αγωνιώδες ερώτημα που τίθεται για τον Ομονοιάτη (το ίδιο βέβαια θα γινόταν και αν η ομάδα χθες προκρινόταν ) είναι αν η Ομόνοια έχει τις δυνατότητες να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Το …αγωνιώδες του ερωτήματος πηγάζει από το τι είδε ο κόσμος μέχρι τώρα στα ματς σε Σούπερ Καπ και Ευρώπη. Αν δηλαδή είδε αυτό που …δεικνύει ότι κάτι αλλάζει σε σχέση με πέρυσι. Αν εξαιρέσουμε κάποια μικροπράγματα στο ματς στο ΓΣΠ με την Καμπάλα, η απάντηση είναι όχι.
Όλοι θεωρούν ότι η ενίσχυση για την ομάδα είναι επιβεβλημένη. Άλλωστε αυτό φαίνεται όλο και περισσότερο σε κάθε ματς που περνά. Πάντως κανείς οπαδός της Ομόνοιας δεν θέλει να δει και φέτος το τρένο του τίτλου να φεύγει και την ομάδα του να μένει στη στάση να περιμένει το επόμενο.
