24sports.com.cy
Το ισόπαλο 1-1 στο «Στέλιος Κυριακίδης» αποτελεί βήμα σημειωτόν στην προσπάθειά της Ομόνοιας για διατήρηση των κεκτημένων.
Ταυτόχρονα δε άλλο ένα κρίκο στην αλυσίδα των αρνητικών αποτελεσμάτων που κρατάει την ομάδα σε μακρινή απόσταση από την κορυφή στριμωγμένη σε θέση από την οποία θα πρέπει να παλέψει πολύ για να υλοποιήσει τους στόχους. Και τον πρωτεύοντα και τον δευτερεύοντα στο πρωτάθλημα.
Το κύριο πρόβλημα είναι αυτό που όλος ο φίλαθλος κόσμος βλέπει από την αρχή της σεζόν
Αναφερόμαστε σε τίτλο και έξοδο στην Ευρώπη. Είναι ασφαλώς ευτελές ακόμη και στο σημείο που είναι τώρα τα πράγματα- να τίθεται για την Ομόνοια ως στόχος η εξάδα!
Οι πράσινοι μετρούν μόλις μία νίκη στα τελευταία πέντε παιχνίδια πρωταθλήματος, η διαφορά από την κορυφή είναι στους οκτώ βαθμούς με τον πρωτοπόρο Απόλλωνα να έχει παιχνίδι λιγότερο.
Αυτό που έχει σημασία είναι να βγάλει αντίδραση η ομάδα και να παρουσιαστεί στη συνέχεια όπως πρέπει. Ακριβώς έτσι. Όμως όλο και λέγεται αυτό αλλά όλο και δεν γίνεται. Με τις αγωνιστικές να φεύγουν και να μην έρχονται πίσω.
Μόλις εφτά αγωνιστικές της απομένουν μέχρι τη λήξη της κανονικής διάρκειας του πρωταθλήματος Και άστε το Χένινγκ Μπεργκ να λέει σε κάθε ματς ότι υπάρχουν ακόμη πολλά ματς.
Η εικόνα χωρίς μηδενισμούς και ωραιοποιήσεις είναι η εξής:
Το κύριο πρόβλημα είναι αυτό που όλος ο φίλαθλος κόσμος βλέπει από την αρχή της σεζόν. Ανεπαρκής δημιουργική και εκτελεστική λειτουργία. 15 γκολ σε 17 αγώνες και 7 τελικές προσπάθειες ανά παιχνίδι . Άρα η Ομόνοια δεν χρειάζεται απλώς ένα παίκτη να σπρώχνει τη μπάλα στα δίκτυα όπως λανθασμένα λένε πολλοί αλλά έναν παίκτη που θα κάνει δυο. πράγματα. Και θα δημιουργεί και θα σκοράρει. Έναν παίκτη που θα είναι μεσοεπιθετικός αλλά θα κλίνει περισσότερο προς την εκτελεστική πτυχή. Αυτός είναι επιθετικογενής παίκτης που ανέφερε ο Χένινγκ Μπεργκ.
Και μια επισήμανση που αξίζει να τεθεί. Αυτή δεν είναι η ομάδα που για ενάμιση μήνα –Νοέμβριο και μισό και κάτι Δεκέμβριο- είχε πιάσει πολύ καλά στάνταρτ απόδοσης σε Κύπρο και Ευρώπη με εκτεταμένο rotation; Δηλαδή κάτι σαν …διπολισμός παρατηρείται σε αυτή την ομάδα (μεταφορικά εννοείται).
Είναι σαφές ότι η Ομόνοια δεν έχει την περσινή λάμψη, ούτε διακατέχεται από την επίσης περσινή σιγουριά της ομάδας που έμπαινε στο γήπεδο και επέβαλλε την παρουσία της με τρόπο που να μην αφήνει αμφιβολία σε κανένα για το τελικό αποτέλεσμα. Ούτε είναι η σιδερένια ομάδα που βλέπαμε.
Είναι όμως μια ομάδα που παρά τις …αβαρίες που η ίδια έχει αναπάντεχα κάνει (πχ ήττες από Δόξα και ΑΠΟΕΛ με 6 γκολ δώρα, ανεπίτρεπτα για τη κλάση των παικτών της ) διαθέτει προσωπικότητα στόφα πρωταγωνίστριας και ποιότητα υλικού (στη γενικότητα του) τέτοια που της επιτρέπουν να διεκδικήσει στόχους μέχρι τέλους. Και επίσης δυναμική που αποδειγμένα μπορεί να εκτοξευτεί από τη συσπείρωση και τον ενθουσιασμό του κόσμου.
Εκείνο που επειγόντως χρειάζεται είναι η μεταγραφική πινελιά που θα φέρει την πλήρωση του κεντροεπιθετικού κενού. Τώρα γιατί αυτό δεν έχει ακόμη γίνει είναι όντως άξιο απορίας. Όχι ότι δεν έχει ξαναγίνει. Η καθυστέρηση στην ενίσχυση αποτελεί κανόνα την τελευταία τριετία για την Ομόνοια. Αλλά στο τρέχον πρωτάθλημα τα πράγματα είναι κατεπείγοντα. Και θα πρέπει οι υπεύθυνοι να παραβούν τον κανόνα.
Για το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό –για να δούμε και τα της ρουτίνας του ρεπορτάζ- υπάρχουν πάλι σοβαρές απουσίες. Μιξ Ντίσκερουντ και Ζιόρντι Γκόμεθ, Φουάντ Μπασιρού, Αμπντουλαχί Σέχου και Παναγιώτης Ζαχαρίου, Φρανσίς Ουζόχο και Γιάννης Κούσουλος.
Υπάρχουν και αυτοί που η παρουσία τους τίθεται εν αμφιβόλω. Ο λόγος για τους Μαρίνος Τζιωνή, Μαρκο Τσέποβιτς και Ερικ Μποτεάκ. Υπάρχει όμως η επιστροφή του Ανταμ Λανγκ, και η πρώτη παρουσία του Ερνστ Ασάντε.
