24sports.com.cy
Το ΑΠΟΕΛ πήρε το ντέρμπι αιωνίων κόντρα στην Ομόνοια με 2-1, πραγματοποιώντας την πιο γεμάτη του εμφάνιση στη φετινή σεζόν. Παίκτες με πάθος, θέληση, έτοιμοι να εφαρμόσουν πιστά το πλάνο του προπονητή τους (που προχώρησε και σε τακτικές αλλαγές σε σχέση με τον Χιμένεθ), και οι οποίοι πίστευαν στον εαυτό τους. Κορυφαίος της αναμέτρησης ο Μαξ Μάγιερ, ο οποίος απ’ το πουθενά κι όντας ξεγραμμένος μπήκε στην ενδεκάδα, κι αγωνιζόμενος στη φυσική του θέση ξεχώρισε, σημειώνοντας παράλληλα ένα φανταστικό τέρμα.
Αφήνοντας όμως στην άκρη το αγωνιστικό, για άλλο ένα παιχνίδι, το ΑΠΟΕΛ προχωρά σε μια «εσωτερική μεταγραφή». Ενεργοποιεί παίκτη που ήταν ξεγραμμένος, δημιουργώντας άλλη μια επιλογή. Αυτό όμως συμβαίνει επί σταθερής βάσης τους τελευταίους μήνες, κάτι που πρακτικά «φωτογραφίζει» την αδυναμία εκμετάλλευσης του ρόστερ.
Η αρχή έγινε με τον Μαϊόλι όταν στις 12 Ιανουαρίου κόντρα στην Ομόνοια 29Μ πήρε ένα 25λεπτό, άφησε θετικές εντυπώσεις κι έπειτα από ένα δεκαήμερο βρέθηκε στην αρχική ενδεκάδα με την Ομόνοια Αρ. Από τότε μέχρι σήμερα αποτελεί βασικό μέλος της ενδεκάδας, αρπάζοντας την ευκαιρία απ’ τα μαλλιά. Βέβαια για να έρθει η ευκαιρία υπήρξαν οι συγκυρίες των τραυματισμών Δώνη, Αλέχο.
Εν συνεχεία τέλος του Γενάρη εμφανίστηκε ο Ευαγόρας Αντωνίου. Ο Κύπριος κεντρικός αμυντικός που αποκτήθηκε το καλοκαίρι, μα παραχωρήθηκε ως δανεικός στην Ομόνοια Αραδίππου, καθώς στο ρόστερ υπήρχαν οι επιλογές των Λαΐφη, Πέτροβιτς, Ντβάλι, Σιπριάνο. Απ’ τους τέσσερις οι τρεις είναι με αριστερό πόδι, ενώ ο Σιπριάνο παραχωρήθηκε με τη μορφή δανεισμού στην Γιουβεντούδε τον Γενάρη.
Ξαφνικά στο ρόστερ έμειναν τρεις κεντρικοί αμυντικοί, κάτι που εκ των πραγμάτων μπορεί να σε αφήσει εκτεθειμένο, καθώς ένα τραυματισμός, μια κάρτα μπορούν να δημιουργήσουν κενό. Έτσι κι έγινε με τον Πέτροβιτς να τραυματίζεται σοβαρά στο παιχνίδι κυπέλλου με την Πάφο και να χρειάζεται επέμβαση. Άρον άρον στο ΑΠΟΕΛ έφεραν πίσω τον Ευαγόρα Αντωνίου. Του έδωσαν φανέλα βασικού και δίπλα απ’ τον Λαΐφη όχι μόνο αποτελεί μια αξιόλογη επιλογή, αλλά χτυπά την πόρτα της Εθνικής.
Στις επιλογές προστέθηκε επίσης ο Λαουτάρο Κάνο όταν περί τα μέσα Φεβρουαρίου έπαιξε βασικός κόντρα στην ΑΕΛ, δείχνοντας πως αδικήθηκε νωρίτερα που ήταν μεταξύ πάγκου και κερκίδας. Ο νεαρός Αργεντινός πήρε φανέλα βασικού στα τρία από τα τελευταία τέσσερα παιχνίδια της ομάδας τα οποία ήταν ΑΕΛ, Πάφος και Άρης. Πρακτικά ο Κάνο θα μπορούσε νωρίτερα στη σεζόν να αξιοποιηθεί, δίνοντας ανάσες στον Κιντιγιά, ο οποίος στην τελική «κάηκε» απ’ τα σερί παιχνίδια και την κακή διαχείριση.
Διαφορετική είναι η περίπτωση Κόρμπου, ο οποίος ξεκίνησε τη σεζόν παίρνοντας κάποιες ευκαιρίες, σκόρπια αγωνιστικά λεπτά ως αλλαγή, μα στην πορεία χάθηκε. Ο Μανόλο Χιμένεθ δεν είχε εμπιστοσύνη στον Ρουμάνο, κι όταν τον έριχνε στον αγωνιστικό χώρο ήταν κυρίως γιατί δεν είχε άλλη επιλογή. Μα στα τελευταία δυο παιχνίδια παίρνει φανέλα βασικού, και τα χαρακτηριστικά του δείχνουν πως αποτελεί παίκτη με προοπτικές. Καλή ταχύτητα, τεχνική, παίζει και με τα δυο πόδια, αθλητικό κορμί, χρειάζεται εμπειρίες, δουλειά στη λήψη αποφάσεων και κάποιον που να τον βοηθήσει να εξελιχθεί.
Τέλος εμφανίστηκε ο Μάγιερ. Ο Γερμανός αποκτήθηκε το καλοκαίρι, με βαρύ βιογραφικό, για να κάνει τη διαφορά. Δεν ξεκίνησε καλά, έχοντας μερικές εμφανίσεις απ’ τον πάγκο, ψάχνοντας ρυθμό. Ήρθε ένας τραυματισμός, ξεχάστηκε, έμεινε στα αζήτητα για καιρό. Ο Χιμένεθ στην πορεία προσπάθησε να τον ενεργοποιήσει, δίνοντας την ευκαιρία να αγωνίζεται ως εξτρέμ, κάτι που δεν του βγαίνει, με το κλίμα να γίνεται ολοένα πιο βαρύ.
Ήρθε μετά η δήλωση του Ισπανού στην οποία άφηνε εκτεθειμένο τον Γερμανό «Υπάρχουν ποδοσφαιριστές που δείχνουν καλύτερα πράγματα στην προπόνηση και για αυτό μπήκαν αυτοί στην αποστολή αντί ο Μάγιερ». Όλα έδειχναν πως ο Γερμανός ήταν τελειωμένος, με τον Σάμιο όμως να το βλέπει διαφορετικά. Αποφάσισε να δώσει ευκαιρία στον Μάγιερ, στη φυσική του θέση, έχοντας μάλιστα το ρόλο που του αρέσει. Αυτόν δηλαδή του δημιουργού.
Οι πιο πάνω περιπτώσεις «φωτογραφίζουν» τη σύγχυση της ομάδας μέσα σε όλη τη σεζόν. Η αλλαγή τριών προπονητών, οι σχεδόν 20 μεταγραφές (μαζί με τη μεταγραφική περίοδο του Γενάρη) δημιούργησαν πρόσφορο έδαφος για τη μη αξιοποίηση του υλικού όπως θα έπρεπε.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η ενεργοποίηση ποδοσφαιριστών σε μια ομάδα έρχεται Οκτώβρη – Νοέμβρη, ενώ πιο αργά μέσα στη σεζόν ίσως βρεις 1-2 περιπτώσεις κι αυτό δεν είναι ο κανόνας. Στο ΑΠΟΕΛ ωστόσο αυτό δεν ίσχυσε και το πληρώνει. Απ’ το Γενάρη μέχρι σήμερα συνεχώς προσθέτει παίκτες στην εξίσωση, που ήδη θα έπρεπε να είχαν ρόλο στην ομάδα, κι αυτό ακριβώς αναδεικνύει το πρόβλημα που δημιουργούν οι συχνές αλλαγές σε πρόσωπα και φιλοσοφία.
