24sports.com.cy
Όπως τραγικά ξεκίνησε η σεζόν για τον ΑΠΟΕΛ έτσι τραγικό ήταν και το τέλος της, γεμίζοντας με πίκρα τον κόσμο, ο οποίος ήταν με διαφορά ο MVP της χρονιάς.
Η ομάδα της Λευκωσίας ξεκίνησε το πρωτάθλημα με τέσσερις ήττες στα πέντε πρώτα ματς και το ολοκλήρωσε με δυο ήττες και δυο ισοπαλίες στους τέσσερις τελευταίους κρίσιμους αγώνες, χάνοντας μέσα από τα χέρια της το εισιτήριο του Τσάμπιονς Λιγκ.
Στο πρόσφατο παρελθόν ο ΑΠΟΕΛ παρουσιαζόταν συνεπέστατος στα καθοριστικά παιχνίδια που είχε να δώσει και σε αυτό οφείλονταν σε μεγάλο βαθμό οι επιτυχίες του. Φέτος δεν ίσχυσε κάτι τέτοιο, καθώς οι «γαλαζοκίτρινοι» απέτυχαν στα τέσσερα καθοριστικά ραντεβού (ΑΕΚ, Ανόρθωση, Απόλλων, Πάφος) που είχαν να δώσουν, με το τελευταίο στην Πάφο να ήταν αυτό που πόνεσε περισσότερο.
Ο φετινός ΑΠΟΕΛ ωστόσο δεν έχει καμία σχέση με τις ομάδες που είχαν οι «γαλαζοκίτρινοι» προ τριετίας. Είναι μια ομάδα με πάρα πολλές αδυναμίες. Υπάρχει σοβαρό θέμα ποιότητας στην ομάδα της Λευκωσίας αν και το ρόστερ είναι γεμάτο με παίκτες-ονόματα οι οποίοι όμως δεν πρόσφεραν απολύτως τίποτα. Οι ηχηρές κινήσεις με τους «κράχτες» απέτυχαν, με εξαίρεση τον Κβιλιτάια, τον Σόουζα, τον Σαρφό και τους Κύπριους (που δεν τους βάζουμε στην ίδια κατηγορία με τους ακριβολπληρωμένους ξένους). Δεν είναι όμως μόνο το θέμα ποιότητας. Ο ΑΠΟΕΛ έχει έλλειψη και από προσωπικότητες στο ρόστερ του.
Οι ευθύνες για τη φετινή σεζόν βαραίνουν τους πάντες. Από τη διοίκηση, τους ποδοσφαιριστές, τον Σάββα Πουρσαϊτίδη που είχε την ευθύνη για το ρόστερ και την προετοιμασία το καλοκαίρι μέχρι ακόμα και τον Σωφρόνη Αυγουστή. Το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης ανήκει στους ποδοσφαιριστές κατά την άποψη μου και το μικρότερο στον Σωφρόνη αν και είχε κι αυτός τα λάθη του. Θα πρέπει να γίνει ενδοσκόπηση και για το θέμα των τραυματισμών γιατί η ομάδα έμεινε «λειψή» στην τελευταία και πιο κρίσιμη στροφή του πρωταθλήματος και αυτό στοίχισε. Χρειάζεται να γίνει αυτοκριτική από όλους. Όλοι έκαναν λάθη για να φτάσει η ομάδα στην απώλεια των βασικών της στόχων για άλλη μια χρονιά.
Το τέλος της σεζόν φέρνει τον ΑΠΟΕΛ να τερματίζει στην 3η θέση και να εξασφαλίζει το εισιτήριο για το Κόνφερενς. Επιτυχία ή αποτυχία; Δύσκολο και πολυδιάστατο ερώτημα γιατί ήταν μια πολύ παράξενη χρονιά. Ο ΑΠΟΕΛ στο πρώτο γύρο παράπαιε και βρισκόταν σε αμφιβολία ακόμη και η είσοδος του στην εξάδα. Ο Σωφρόνης ήρθε και σουλούπωσε όσο μπορούσε την ομάδα, καταφέρνοντας να την οδηγήσει όχι μόνο στην εξάδα αλλά να φτάσει στο τέλος να διεκδικεί με αξιώσεις το πρωτάθλημα, κάτι το οποίο έμοιαζε ουτοπικό τον περασμένο Οκτώβρη και Νοέμβρη. Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο έκλεισε η χρονιά έφερε τεράστια κατήφεια στο γαλαζοκίτρινο στρατόπεδο. Είναι σίγουρα αποτυχία το γεγονός ότι ο ΑΠΟΕΛ δεν κατάφερε να πάρει έστω και ένα από τους τέσσερις τελικούς που είχε να δώσει στο τέλος της σεζόν.
Το πλήγμα της απώλειας του εισιτηρίου για το Τσάμπιονς Λιγκ είναι πολύ μεγάλο για τον ΑΠΟΕΛ από κάθε άποψη, καθώς έχασε την ευκαιρία να διεκδικήσει περισσότερα λεφτά στην Ευρώπη, σε μια εποχή που βρισκόμαστε η οποία είναι πάρα πολύ δύσκολη. Πλέον ο ΑΠΟΕΛ θα πρέπει να συμβιβαστεί με το Κόνφερενς στο οποίο υπάρχει η προοπτική να προχωρήσει (θα είναι ισχυρός σε όλους τους γύρους). Βασική προϋπόθεση για να πετύχει κάτι τέτοιο είναι να φτιάξει το καλοκαίρι μια ανταγωνιστική ομάδα (εντός των οικονομικών πλαισίων) αποτελούμενη από ποιοτικούς παίκτες που δεν θα έρθουν στον Αρχάγγελο μόνο για ένα καλό συμβόλαιο, αλλά να έχουν και τη φιλοδοξία να απογειώσουν την καριέρα τους, αγωνιζόμενοι στην ομάδα της Λευκωσίας.
