Με τον καλύτερο τρόπο έχει ξεκινήσει η χρονιά για την Ανόρθωση. Μετά τα όσα συνέβησαν στην περσινή χρονιά, με μια ομάδα που πόνεσε μάτια και όσα ακολούθησαν το καλοκαίρι, ο κόσμος της «Κυρίας» βλέπει να υπάρχουν προοπτικές.
Το αν η ομάδα είναι φτιαγμένη για τίτλος και διακρίσεις θα φανεί σε βάθος χρόνου, ωστόσο η ουσία είναι πως φέτος ο κόσμος βλέπει κάτι διαφορετικό. Είναι ο Πριέτο που φαίνεται πως παρά τα αρκετά βιογραφικά που δεν γέμιζαν το μάτι αλλά και το οικονομικό που δεν επέτρεπε τεράστια ανοίγματα, κατάφερε να δημιουργήσει ένα σύνολο ανταγωνιστικό; Είναι ο Γκαγιέγο που έβαλε εργατοώρες στην προπόνηση για να παρουσιάσει μια ομάδα με ταυτότητα έστω κι αν ακόμη έχει μπόλικη δουλειά μπροστά του; Είναι κάποιοι παίκτες κλειδιά που ξεχωρίζουν όπως ο Γκερέρο που στο όριο της δημοσιογραφικής υπερβολής τον λες και μια ομάδα μόνο του; Είναι νομίζω ένα μείγμα όλων των πιο πάνω.
Ιδιαίτερη πάντως αναφορά αξίζει στον Μιγκέλ Άνχελ Γκερέρο. Στα 33 αποκτήθηκε τον περασμένο Γενάρη για να βοηθήσει επιθετικό, και το έπραξε στον απόλυτο βαθμό. Μέχρι στιγμής σε 26 εμφανίσεις με τα χρώματα της «Κυρίας» πέτυχε 14 τέρματα και έδωσε άλλες 7 ασίστ. Αριθμοί ομολογουμένως εντυπωσιακοί.
Αν δε το απομονώσεις στη φετινή σεζόν σε τέσσερις επίσημους αγώνες πέτυχε 4 τέρματα και 3 ασίστ. Δεν πέρασε παιχνίδι στο οποίο να μην σκοράρει ή να σερβίρει συμπαίκτη του. Για την ακρίβεια σε όλα τα παιχνίδι πλην αυτό με την Καρμιώτισε πέτυχε τέρμα κι έδωσε ασίστ. Γενικότερα οι αριθμοί σε αυτή την περίπτωση δικαιολογούν απόλυτα την οποιαδήποτε δημοσιογραφική υπερβολή.
Πέραν όμως αυτό αν περιοριστεί κανείς στην εικόνα εντός αγωνιστικού χώρου κι όχι κατ’ ανάγκη στους αριθμούς το συμπέρασμα είναι και πάλι το ίδιο. Παίκτης αεράτος, με φαντασία, γλυκό άγγιγμα, που μπορεί να ξεκλειδώσει την κάθε αντίπαλη άμυνα. Ο ρόλος που του έχει δώσει ο Γκαγιέγο, πιο ελεύθερος και με οδηγίες να δημιουργεί παιχνίδι επιθετικά, του ταιριάζει γάντι, ενώ θυμίζει κάτι και απ’ την μαγική σεζόν Ράγιος.
Βέβαια παρά το γεγονός πως τα πεπραγμένα του μέχρι σήμερα είναι ομολογουμένως εντυπωσιακά το ζητούμενο είναι η διάρκεια. Ο Γκερέρο δεν έχει δείξει πως πατά φρένο και στην Ανόρθωση επενδύουν αρκετά σε αυτό. Είναι πάντως γεγονός, ένα καλός Γκερέρο μοιάζει με μια ομάδα μόνος του.
