ΚΥΠΕ
Οι παράλογες και έκνομες απαιτήσεις της τουρκικής πλευράς δεν μπορούν με κανένα τρόπο να γίνουν αποδεκτές, τόνισε ο Επίτροπος Προεδρίας Φώτης Φωτίου σε ομιλία του την Κυριακή στην κηδεία του ηρωικώς πεσόντα κατά την τουρκική εισβολή Λοχία Καταδρομών Θεοτόκη Ορφανού.
Ο κ. Φωτίου, επεσήμανε ότι 48 χρόνια από το μαύρο καλοκαίρι του 1974 και συνεχίζουμε να θάβουμε ιερά οστά των ηρώων και μαρτύρων μας και ανέφερε ότι το πρόβλημα των αγνοουμένων, μάς απασχολεί πάντα έντονα, στοχεύοντας στη διακρίβωση της τύχης όλων ανεξαίρετα, προκειμένου να ησυχάσουν από το μεγάλο βάσανο οι ψυχές όλων των συγγενών.
Όπως ανέφερε, «εξακολουθούν να αγνοούνται περίπου 750 συμπατριώτες μας στους οποίους περιλαμβάνονται και Ελλαδίτες αδελφοί μας». Η κατοχική δύναμη, είπε, έχει τεράστιες ευθύνες και με τακτικισμούς εμποδίζει και αλαζονικά περιφρονεί τις εκκλήσεις μας για την εφαρμογή των αποφάσεων των διεθνών δικαστηρίων και άλλων διεθνών θεσμών. «Είναι απαράδεκτο και απάνθρωπο το γεγονός ότι η κατοχική δύναμη για 48 χρόνια, αρνείται να συνεργαστεί ουσιαστικά με ειλικρίνεια και καλή θέληση για επίλυση της ανθρωπιστικής πτυχής του προβλήματος των αγνοουμένων», τόνισε.
Συνεχίζοντας, ο κ. Φωτίου είπε ότι η διεθνής κοινότητα δεν μπορεί και δεν πρέπει να συνεχίζει να ανέχεται την αρνητική και αδιάλλακτη πολιτική της κατοχικής δύναμης, που προκαλεί καθημερινά τόσο πόνο και αγωνία στις δοκιμαζόμενες οικογένειες των αγνοουμένων μας.
«Διερχόμαστε μια περίοδο με έκδηλη την αναθεωρητική στάση και τη νεοοθωμανική προσέγγιση της Τουρκίας, όπως εκφράζεται τόσο εναντίον της Κύπρου όσο και εναντίον της Ελλάδας και άλλων χωρών, πρόσθεσε.
«Η δική μας θέση, δια μέσου του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη, παραμένει αταλάντευτη και αυστηρά προσηλωμένη στην εξεύρεση λύσης που να βασίζεται στις Συμφωνίες Υψηλού Επιπέδου, τα Ψηφίσματα των Ηνωμένων Εθνών και φυσικά, στις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης», τόνισε περαιτέρω ο Επίτροπος Προεδρίας.
Μιας λύσης, συνέχισε, που πρέπει οπωσδήποτε να διαλαμβάνει τον τερματισμό της αναχρονιστικής συνθήκης εγγύησης και την παρουσία κατοχικών στρατευμάτων, μιας λύσης λειτουργικής και βιώσιμης που να κατοχυρώνει πριν και πάνω από όλα, τα ανθρώπινα δικαιώματα του συνόλου του λαού, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων.
Διαμήνυσε στη συνέχεια ότι «θα συνεχίσουμε τον αγώνα μας με προσήλωση στο δίκαιο των θέσεων μας. Έχουμε χρέος προς τους ήρωες μας, αλλά και τις νέες γενιές, να παραδώσουμε μια πατρίδα ελεύθερη και ασφαλή».
Ο κ. Φωτίου αναφερόμενος στον πεσόντα Θεοτόκη Ορφανού, είπε ότι σήμερα, γράφουμε τον επίλογο της τραγικής ιστορίας ενός ακόμα άξιου τέκνου της πατρίδας μας, που δεν δίστασε να θυσιάσει την ίδια του τη ζωή, υπερασπίζοντας την ελευθερία και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας, καθώς και την ίδια την ιστορία μας.
«Αγωνίστηκε και θυσιάστηκε για όλα αυτά που πρεσβεύουμε και προασπίζουμε σαν λαός από τα βάθη των αιώνων, όσοι κατακτητές και αν πέρασαν από τα ιερά μας χώματα, και όσες δυσκολίες και προβλήματα και αν αντιμετωπίσαμε», είπε.
Όπως ανέφερε ο κ. Φωτίου στην ομιλία του, ο Θεοτόκης γεννήθηκε στην Πεντάγεια στις 13 Ιουνίου 1953 και πριν από την τουρκική εισβολή διέμενε μαζί με την οικογένεια του στον Ποταμό του Κάμπου. Ήταν ο πρώτος από τα τρία παιδιά της οικογένειας. Οι γονείς του Χαράλαμπος και Ανδρούλλα απεβίωσαν, το 2004 η μητέρα του και το 2011 ο πατέρας του, με αναπάντητα τα ερωτήματα για την τύχη του αγαπημένου τους παιδιού. Απεβίωσε επίσης η αδελφή του Γιαννούλα το 2012, χωρίς να μπορέσει και αυτή να ακουμπήσει το φέρετρο με τα οστά του και να το αγκαλιάσει με τα δάκρυα της αγάπης της. «Αυτή είναι η τραγική μοίρα πολλών συγγενών, γονέων και αδερφών. Φεύγουν από τη ζωή με ανοικτές τις πληγές στην ψυχή τους από τον πόνο και την αγωνία τόσων χρονών», σημείωσε.
Περιγράφοντας τις συνθήκες κατά τις οποίες έπεσε ο ήρωας, ο κ. Φωτίου είπε ότι ο Θεοτόκης και άνδρες της 33ης Μ.Κ. έφτασαν στην περιοχή του κάστρου του Αγίου Ιλαρίωνα, κοντά στα υψώματα Πετρομούθκια λίγο πριν βραδιάσει, την 20ην Ιουλίου 1974, και επί τόπου καταστρώθηκαν τα σχέδια δράσης για εξουδετέρωση των τουρκικών φυλακίων, τα οποία ήταν πλήρως εξοπλισμένα με όλμους και άλλα βαρέα όπλα.
Όταν βράδιασε για τα καλά, άρχισαν οι πολεμικές επιχειρήσεις στα υψώματα. Ξημερώματα της επόμενης μέρας, 21ης Ιουλίου, και ενώ άνδρες της 33ης Μοίρας Καταδρομών, εν μέσω συνεχόμενης ανταλλαγής πυρών, εξουδετέρωσαν τα τουρκικά φυλάκια στα υψώματα Πετρoμούθια και άρχισαν να ανεβαίνουν στα επόμενα υψώματα, ο Διοικητής Γεώργιος Κατσάνης, ηρωικώς μαχόμενος, τραυματίστηκε θανάσιμα.
Οι άλλοι αξιωματικοί και υπαξιωματικοί της Μοίρας συνέχισαν να δίνουν οδηγίες για ολοκληρωτική εξουδετέρωση των τουρκικών φυλακίων και στα υπόλοιπα υψώματα.
Ένεκα όμως μεγάλων ενισχύσεων των τουρκικών στρατευμάτων από την περιοχή του Τέμπλους αλλά και του γεγονότος της αποδιοργάνωσης της Εθνικής Φρουράς λόγω της προδοσίας, δεν έγινε κατορθωτή η άφιξη ενισχύσεων από άλλες μονάδες της Εθνικής Φρουράς, πάρθηκε απόφαση για απαγκίστρωση και ανασυγκρότηση στην περιοχή του Πέλλα- Πάϊς.
Ο Θεοτόκης, είπε ο κ. Φωτίου, κατά τη διάρκεια της απαγκίστρωσης από την περιοχή Πέλλα – Πάϊς και ενώ προσέφερε κάλυψη σε άλλους καταδρομείς που οπισθοχωρούσαν, τραυματίστηκε από σφαίρες οπλοπολυβόλου και παρέμεινε στο έδαφος. Όπως και οι άλλοι συμπολεμιστές του πολέμησαν μέχρι τέλους σαν άλλοι Λεωνίδες και έδωσαν ό,τι πολυτιμότερο, τη ζωή τους για την Πατρίδα.
Η ανώμαλη μορφολογία του εδάφους ένεκα των υψωμάτων, και τα σφοδρά πυρά των βολών των όλμων από τους Τούρκους καθιστούσαν σχεδόν αδύνατη την οποιαδήποτε προσπάθεια των συμπολεμιστών του να πλησιάσουν στο σημείο που τραυματίστηκε ο Ορφανού. Οι υπεράριθμες τουρκικές δυνάμεις είχαν ήδη πλησιάσει σε πολύ κοντινή απόσταση τους άνδρες της 33ης Μ.Κ.
Έκτοτε ο Θεοτόκης δεν έδωσε σημεία ζωής. Τα λιγοστά οστά του ήρωα εκτάφηκαν το 2017 από ομαδικό τάφο στην περιοχή του Πέλλα Πάϊς, στα πλαίσια του προγράμματος της Διερευνητικής Επιτροπής Αγνοουμένων και κηδεύτηκαν σήμερα.
