Του Απόστολου Τομαρά
Με τους πολίτες να επιλέγουν τα πρόσωπα που θα στείλουν στη νέα Βουλή να τους εκπροσωπήσουν για τα επόμενα πέντε χρόνια, δυο πολιτικοί που υπηρέτησαν τον κοινοβουλευτισμό του τόπου και από το πόστο του προέδρου, καταθέτουν στην «Κ» μνήμες και εμπειρίες, δύσκολες και ευχάριστες στιγμές της θητείας τους. Για τον απερχόμενο πρόεδρο Αδάμο Αδάμου, το δυσκολότερο ζήτημα της επτάμηνης θητείας του ήταν ο τερματισμός χρησιμοποίησης, κατά τον ίδιο, της Βουλής στα ζητήματα δημοσιοποίησης 2 λιστών. Ο κ. Αδάμου αφήνει παρακαταθήκη, υπό την μορφή ευχής, την αποκατάσταση του κύρους και της αξιοπιστίας της Βουλής. Ο Γιαννάκης Ομήρου ο οποίος βρέθηκε στο πηδάλιο της Βουλής την περίοδο 2011-2016, περιγράφει ως δυσκολότερη στιγμή το νομοθετικό έργο για το κούρεμα των καταθέσεων, τον Μάρτιο του 2013. Ο κ. Ομήρου αναφέρεται στα όσα διημείφθησαν, τότε, στο παρασκήνιο εντός και εκτός Κύπρου, ενώ ως καλύτερη στιγμή της θητείας του ως προέδρου περιγράφει την απόφαση του 2016, με τον τότε Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων Νίκο Βούτση, για την ψηφιοποίηση και παράδοση στην κυπριακή Βουλή του υλικού από την «Εξεταστική των πραγμάτων Επιτροπή» για το Φάκελο της Κύπρου.
Ο Αδάμος Αδάμου θεωρεί πως η καλύτερη στιγμή της θητείας του ήταν το ξεκαθάρισμα ότι η Βουλή από τούδε και στο εξής δεν θα κληθεί να αποφασίσει για ζητήματα όπως αυτά με τις λίστες. «Εγώ το πρώτο που έκανα μόλις ήλθα εδώ ήταν να φύγουν αυτές οι λίστες από την Βουλή και μάλιστα είχα πει πως δεν είμαι διατεθειμένος να δεχθώ καμία άλλη λίστα στη Βουλή. Δηλαδή επειδή η Βουλή έχει ασυλία όλες αυτές οι λίστες, όλα αυτά τα παρατράγουδα πρέπει να τα φορτώνεται η Βουλή;». Στο ερώτημα από παραδίδει μια καλύτερη από αυτή που παρέλαβε η απάντηση είναι θετική παρά το γεγονός, όπως συμπληρώνει, αφήνει κάποιες εκκρεμότητες για τη νέα Βουλή. «Ελπίζω και εύχομαι η νέα Βουλή να έχει την ποιότητα και την ευθύνη που πρέπει να την χαρακτηρίζει έναντι της κοινωνίας των πολιτών. Πρέπει να μάθουμε να τους σεβόμαστε. Είναι οι πολίτες που μας έφεραν εδώ, πρέπει να τους σεβόμαστε και να μην τους χαϊδεύουμε τα αυτιά και να κάνουμε πέντε-δέκα πράγματα τα οποία θα ωφελήσουν την κοινωνία στο σύνολό της και όχι μικρές ομάδες». Ο Γιαννάκης Ομήρου περιγράφει το περιβάλλον στο οποίο η Βουλή τον Μάρτιο του 2013 νομοθέτησε υπό το βάρος της οικονομικής καταστροφής. «Η συνεδρία της Βουλής της Τρίτης 19 Μαρτίου του 2013, συνεπώς, υπήρξε δραματική. Διότι κατετέθη αυτό το νομοσχέδιο το οποίο προέβλεπε κούρεμα των καταθέσεων και κάτω από 100 χιλιάδες ευρώ κατά παραβίαση της ισχύουσας ευρωπαϊκής νομοθεσίας αλλά και της κυπριακής, διότι η Βουλή είχε ήδη κυρώσει αυτή την ευρωπαϊκή νομοθεσία. Η κατάθεση του νομοσχεδίου προκάλεσε, όπως ήταν φυσικό, τεράστια αναστάτωση και οργίλες αντιδράσεις.
Τα φώτα έπεσαν αμέσως στη Βουλή. Ο δε Σύνδεσμος ξένων τραπεζών με επείγουσα επιστολή του, προς εμέ, προειδοποιούσε ότι αν η Βουλή αποφάσιζε την απομείωση καταθέσεων των ξένων τραπεζών, τότε αυτές θα έφευγαν αμέσως από την Κύπρο, με αυτονόητες τις συνέπειες για την οικονομία. Το κυβερνητικό νομοσχέδιο απορρίφθηκε από τη Βουλή με 36 ψήφους και 19 αποχές». Ο κ. Ομήρου απορρίπτει ότι για το κούρεμα των καταθέσεων ευθύνεται η Βουλή διευκρινίζοντας πως αυτό το δικαίωμα το είχαν οι τότε Υπουργός Οικονομικών και Διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας με βάση νομοθεσία που πέρασε από την Βουλή για την διάσωση των τραπεζών με ιδία μέσα. Ενδιαφέρουσα είναι η απάντηση του κ. Ομήρου στο ερώτημα εάν η Βουλή σήμερα είναι καλύτερη από τη Βουλή που ο ίδιος ήταν πρόεδρος. «Δεν νομίζω ότι πρέπει να μπω στη λογική συγκρίσεων. Υπηρέτησα για 35 χρόνια τον κοινοβουλευτικό βίο, εκλέγηκα βουλευτής το 1981 όταν ακόμα οι βουλευτές ήταν 35. Εκείνο που μπορώ να πω με βεβαιότητα είναι ότι μπορεί να έχει βελτιωθεί το επίπεδο, το μορφωτικό τις τελευταίες δεκαετίες αλλά εκείνο που πάντα χρειάζεται στην κοινοβουλευτική διαδικασία είναι η αυθεντικότητα και η επαφή των αντιπροσώπων του λαού με τον λαό. Και έχω την εντύπωση ότι τις τελευταίες περιόδους κάπου σε αυτά τα δυο πεδία υπάρχουν ελλείματα».
