Του Απόστολου Τομαρά
Ο Αλέκος Μαρκίδης, αναμφίβολα, συγκαταλέγεται στη γενιά των δημοσίων προσώπων που με την δράση του, δήλωνε διαρκώς παρών τα τελευταία 40 χρόνια. Μάχιμος νομικός, έως το τέλος, δεν δίστασε κατά την διαδρομή του να δίνει το πολιτικό του στίγμα, ακόμα και όταν κατείχε δημόσιο αξίωμα, όπως τον θώκο του επικεφαλής της Νομικής Υπηρεσίας. Μέλος της μεταπολεμικής γενιάς νομικών και πολιτικών, βίωσε και διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε κρίσιμες στιγμές της νεότερης, πολιτικής και νομικής ιστορίας του τόπου.
Η μεταπήδησή του από το βουλευτικό αξίωμα στη Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας, το 1995, ήταν το γεγονός που έμελλε να τον σημαδεύσει τα επόμενα χρόνια. Σε μια κρίσιμη περίοδο για το πολιτικό ζήτημα της Κύπρου, ο Αλέκος Μαρκίδης ήταν ο μοναδικός Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας που έδωσε πολιτική χροιά στο πόστο που κατείχε. Εκ των βασικών διαπραγματευτών του αείμνηστου Γλαύκου Κληρίδη, ως νομικός σύμβουλος της Δημοκρατίας δεν δίσταζε να εκφράζει, δημοσίως, πολιτικές θέσεις και απόψεις ακόμα και αν αυτές θα το έφερναν απέναντι από την πολιτική ηγεσία. Ακόμα και μετά την αποχώρησή του από τη Νομική Υπηρεσία, παρέμεινε στις επάλξεις του δημοσίου βίου παρεμβαίνοντας με το λόγο του, σε σημαντικά γεγονότα. Ως νομικός παρά το προχωρημένο της ηλικίας του, συνέχισε τη μάχιμη δικηγορία σε μεγάλες υποθέσεις με έντονο δημόσιο ενδιαφέρον
Ο Γενικός Εισαγγελέας
Ο διορισμός του στη θέση του Γενικού Εισαγγελέα συνέπεσε με μια περίοδο όπου δειλά – δειλά το κυπριακό επέστρεφε στην διεθνή ατζέντα. Ως νομικός σύμβουλος της Δημοκρατίας, έζησε τις διεργασίες που οδήγησαν στα σχέδια Ανάν αλλά και την απόφαση ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Μια περίοδος που σημαδεύτηκε από την απόφασή του για κάθοδο στις Προεδρικές εκλογές του 2003. Διαρκώς δίπλα στον Γλαύκο Κληρίδη, ο Αλέκος Μαρκίδης έχει μείνει στη μνήμη όλων, ως ο Γενικός Εισαγγελέας με τον δημόσιο λόγο που ξεπερνούσε το νομικό κομμάτι. Ο ρόλος που διαδραμάτισε στη διαμόρφωση του Ανάν 1 ήταν σημαντικός, όπως σημαντική ήταν και η παρουσία του όταν οι ηγέτες της Ε.Ε κλείδωσαν την ένταξη της Κύπρου χωρίς αστερίσκους. Στην ιστορική Σύνοδο της Κοπεγχάγης, το Δεκέμβριο του 2002 ο Αλέκος Μαρκίδης, στο παρασκήνιο, συνέβαλε τα μέγιστα ώστε η Κύπρος να αποφύγει πολιτικές παγίδες και να πάρει το πράσινο φως με ανοιχτό το πολιτικό ζήτημα.
Το «δακτυλίδι»
Η επιστροφή από την Κοπεγχάγη και τα όσα δεν διαδραματίστηκαν επί κυπριακού εδάφους, έμελλε να τον σημαδεύσουν, μετέπειτα, αφήνοντας στον ίδιο μια πίκρα. Ο λόγος για την απόφασή του να κατέλθει ως ανεξάρτητος υποψήφιος, στις Προεδρικές του 2003. Απόφαση που τον έφερε απέναντι από τον πολιτικό με τον οποίο έζησε, όσο κανένας άλλος, τις προσπάθειες λύσης του Κυπριακού. Ο Αλέκος Μαρκίδης διαφώνησε με την υποψηφιότητα Γλαύκου Κληρίδη για θητεία 16 μηνών. Τρείς μήνες πριν κατά την επιστροφή της κυπριακής αντιπροσωπείας από τη Σύνοδο της Κοπεγχάγης, ο αείμνηστος Γλαύκος Κληρίδης φαίνεται να είχε δώσει το «δακτυλίδι» της διαδοχής στο στενό του συνεργάτη. Παρά τις προτροπές στενών συνεργατών του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας ο Αλέκος Μαρκίδης αρνήθηκε να εξαγγείλει την υποψηφιότητά τους άμα τη επιστροφή στο αεροδρόμιο Λάρνακας.
Η παραίτηση
Στη θέση του Γενικού Εισαγγελέα παρέμεινε μέχρι τις 23 Απριλίου του 2003. Με Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ο Αλέκος Μαρκίδης δεν δίστασε να διαφωνήσει μαζί του για τα όσα απασχολούσαν τα δημόσια πράγματα του τόπου και είχαν να κάνουν με τη μερική άρση των περιορισμών, στην ελεύθερη διακίνηση που αποφάσισε το κατοχικό καθεστώς των κατεχομένων. Εν αντιθέσει με το κλίμα της εποχής εκείνης, αλλά και της θέσης της κυβερνήσεως, ο Αλέκος Μαρκίδης διαφώνησε με τις απόψεις ότι η επίδειξη ταξιδιωτικών εγγράφων για μετάβαση στα κατεχόμενα συνιστά αναγνώριση της παράνομης οντότητας, λέγοντας πως τα κράτη αναγνωρίζονται από άλλα κράτη και όχι από πολίτες. Τη νομική δεν την εγκατέλειψε ποτέ. Μετά την αποχώρησή του από τη Νομική Υπηρεσία, επέστρεψε στη μάχιμη δικηγορία δίνοντας το παρών του στις σημαντικότερες νομικές υποθέσεις που απασχόλησαν την Κύπρο.
