ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
 

Στόχος μας η αύξηση των πληροφοριών για τους αγνοουμένους, είπε η Αριστοτέλους

Αναφερόμενη στις γυναίκες θύματα της τουρκικής εισβολής, η κ. Αριστοτέλους, είπε ότι «αποτελούν μια ξεχωριστή τραγική μορφή στην ιστορία της Κύπρου»

ΚΥΠΕ

Βασικός μας στόχος είναι να αυξηθούν οι ροές πληροφοριών για τη διακρίβωση της αλήθειας για την τύχη των αγνοουμένων μας, δήλωσε την Τετάρτη η Επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων, Άννα Αριστοτέλους, σημειώνοντας ότι «είναι γνωστά τα προσκόμματα από τον τουρκικό στρατό, τα οποία εμποδίζουν νέες εκταφές και συνεπώς ταυτοποιήσεις των αγνοουμένων μας, ειδικότερα σε περιοχές που όρισαν αυθαίρετα ως στρατιωτικές ζώνες».

Σε χαιρετισμό της στην εκδήλωση «50 Χρόνια από την τουρκική εισβολή: μαρτυρίες ενός εγκλωβισμένου αιχμαλώτου που διασώθηκε από την Κυρά της Λαπήθου, Ευφροσύνη Προεστού» στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, η κ. Αριστοτέλους, είπε ότι «τον τελευταίο ένα χρόνο, με τη στήριξη του Προέδρου της Δημοκρατίας έχουν γίνει σημαντικές τομές από το Γραφείο μας, που έχουν ως επίκεντρο τον άνθρωπο και την ανθρωποκεντρική προσέγγιση».

Πρόσθεσε ότι «μια από τις σημαντικότερες αλλαγές που προωθήσαμε, είναι η ενδυνάμωση της δυνατότητας εξασφάλισης πληροφοριών, με αλλαγή των διαδικασιών συλλογής τους, με τη χρήση φιλικών μεθόδων προς τους πληροφοριοδότες, μακριά από το ανακριτικό αστυνομικό προφίλ».

Όπως είπε η κ. Αριστοτέλους, «αυτό έχει συμβάλει στη δημιουργία ενός κλίματος εμπιστοσύνης και ασφάλειας, που ωθεί τους πληροφοριοδότες ή και τα θύματα να μιλήσουν, χωρίς φόβο για όσα κρατούν μέσα τους για δεκαετίες, γεγονός που έχει επιφέρει σημαντικά αποτελέσματα τον τελευταίο χρόνο».

Σημείωσε ότι «δώσαμε έμφαση και αναδείξαμε αθέατες πτυχές των αγνοουμένων μας και για αυτό τον λόγο, καταρτίσαμε κατάλογο με τα αγνοούμενα παιδιά της τουρκικής εισβολής, κατάλογο με τις γυναίκες πεσούσες και αγνοούμενες γυναίκες που πρόσφεραν ή θυσιάστηκαν για την πατρίδα, γυναίκες που υπέστησαν βασανιστήρια και έζησαν ασύλληπτες θηριωδίες στα χέρια των τούρκων».

Όσον αφορά τα αγνοούμενα παιδιά, η κ. Αριστοτέλους, είπε ότι «δημιουργήσαμε Πάρκο Αγνοουμένων Παιδιών με σκοπό την απόδοση τιμών, αλλά και τη διατήρηση άσβεστης της μνήμης τους, το μικρότερο ήταν ηλικίας 6 μηνών και το μεγαλύτερο 18 ετών, σύνολο 36 παιδιά, 36 αθώα θύματα της τουρκικής θηριωδίας από τα οποία ταυτοποιήθηκαν μόνο τα 20».

Πρόσθεσε ότι «οι αγνοούμενες γυναίκες της τουρκικής εισβολής του 1974 αριθμούν συνολικά σε 118 από τις οποίες ταυτοποιήθηκαν οι 26 και οι πεσούσες γυναίκες αριθμούν σε 248 και από τις οποίες έχουν ταυτοποιηθεί οι 37».

Αναφερόμενη στις γυναίκες θύματα της τουρκικής εισβολής, η κ. Αριστοτέλους, είπε ότι «αποτελούν μια ξεχωριστή τραγική μορφή στην ιστορία της Κύπρου και το ελάχιστο που έχουμε να κάνουμε είναι να αναγνωρίσουμε την προσφορά και την θυσία τους και όσες είναι εν ζωή να τις στηρίξουμε με κάθε τρόπο και μέσο, ώστε να απαλύνουμε τον πόνο και τις τραγικές θύμησες που κουβαλούν για πενήντα χρόνια».

Ειδικά για την Ευφροσύνη Προεστού, η Αννα Αριστοτέλους είπε ότι «είναι ο ορισμός της λέξης ηρωισμός και μπορεί να μην είναι μαζί μας στην επίγεια ζωή, όμως το όνομα της θα είναι γραμμένο με χρυσά γράμματα, δίπλα από τα ονόματα των ηρώων του τόπου μας».

Εξήγησε ότι η Ευφροσύνη Προεστού «εγκλωβίστηκε στη Λάπηθο, αλλά δεν πτοήθηκε και όταν λίγο αργότερα 12 στρατιώτες εξαντλημένοι από τις σκληρές μάχες, έφτασαν στο κατώφλι της ζητώντας βοήθεια, δεν το σκέφτηκε ούτε λεπτό και τους οδήγησε σε μια μικρή σπηλιά και για έναν ολόκληρο μήνα, τους φρόντιζε ανελλιπώς, μέχρι που συνελήφθη από τους Τούρκους».

Όπως είπε η κ. Αριστοτέλους, «την οδήγησαν στο κάστρο της Κερύνειας, την βασάνισαν, την ξυλοφόρτωσαν, της έκαναν τεχνητούς πνιγμούς στη θάλασσα, εικονικές εκτελέσεις, ακόμα και στον δρόμο την έσερναν γυμνή για να την εξευτελίσουν, σε μια προσπάθεια των Τούρκων να ομολογήσει για τους στρατιώτες που φύλαγε, ωστόσο, η Ευφροσύνη Προεστού, ανήκε σε εκείνη τη γενιά που δεν λύγιζαν στους φρικτούς πόνους και στην απειλή του θανάτου».

Καταλήγοντας, η κ. Αριστοτέλους, σημείωσε ότι «δικό μας χρέος είναι η συνέχιση της προσπάθειας για διακρίβωση της τύχης και του τελευταίου αγνοούμενου μας και τον εντοπισμό των πεσόντων μας ενώ δέσμευσή μας προς αυτούς που βρέθηκαν στην προσφυγιά είναι ότι δεν θα ξεχάσουμε και θα συνεχίσουμε τον αγώνα για επιστροφή στα κατεχόμενα μέρη μας.

Στην εκδήλωση παρών ήταν και ένας εκ των 12 στρατιωτών που διέσωσε η Κυρά της Λαπήθου, ο Νίκος Παπαναστασίου. 

ΣΧΕΤΙΚΑ TAGS
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ

Άλλα άρθρα συγγραφέα

ΚΥΠΕ

Κύπρος: Τελευταία Ενημέρωση