Kathimerini.gr
Κάθε άλλο παρά ανέφελη ή πολιτικώς ορθή (politically correct), η πολυετής καριέρα του 57χρονου Μπόρις Τζόνσον υπήρξε σπαρμένη με σκάνδαλα και γκάφες, αμφιβόλου ποιότητας αστεϊσμούς και κυβιστήσεις σε σειρά θεμάτων.
Ήδη από την περίοδο που ήταν δημοσιογράφος στις Βρυξέλλες τη δεκαετία του 1980, ο Μπόρις Τζόνσον ένα πράγμα ήξερε να κάνει καλά κι αυτό ήταν να προκαλεί.
Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι εκείνος έχει απολυθεί – αποπεμφθεί κατ’ επανάληψη στο παρελθόν από θέσεις στις οποίες είχε βρεθεί, είτε επειδή έβγαλε από το μυαλό του δηλώσεις που απέδωσε σε άλλους (ως δημοσιογράφος), είτε επειδή «συνελήφθη» να ψεύδεται αναφορικά με τα προσωπικά του (όταν ήταν σκιώδης υπουργός Πολιτισμού πίσω στο πρώτο μισό της πρώτης δεκαετίας του 21ουαιώνα).
Ενσάρκωση πολλών παραδοξοτήτων και ακόμη περισσοτέρων αντιφάσεων, ο Μπόρις Τζόνσον, έκανε καριέρα ως δημοσιογράφος πουλώντας «ευρωσκεπτικισμό», όχι όμως από την Οξφόρδη αλλά από τις Βρυξέλλες όπου εκείνος εργάστηκε ως ανταποκριτής επί σειρά ετών για την εφημερίδα the Daily Telegraph.
Ο πατέρας του, Στάνλεϊ Τζόνσον, ήταν ένας από τους πρώτους Άγγλους που εντάχθηκαν στις τάξεις της Κομισιόν τη δεκαετία του 1970. Ο πατήρ Τζόνσον διετέλεσε μάλιστα εν συνεχεία και ευρωβουλευτής για μια πενταετία, με αποτέλεσμα ο – ανήλικος τότε – Μπόρις να περάσει μέρος της παιδικής του ηλικίας στις Βρυξέλλες… παρακολουθώντας μαθήματα στο Ευρωπαϊκό Σχολείο της βελγικής/ευρωπαϊκής πρωτεύουσας και μαθαίνοντας γαλλικά (τα οποία επέλεγε ο ίδιος να μιλάει δημόσια σκοπίμως λάθος, όπως λέγεται).
Κι όμως, παρά τις ευρωπαϊκές του καταβολές ή μήπως λόγω αυτών (λέγεται πως τα χρόνια που πέρασε στις Βρυξέλλες υπήρξαν «τραυματικά»), ο Μπόρις Τζόνσον εξελίχθηκε στην πορεία σε διαπρύσιο ευρωσκεπτικιστή.
Ευρωσκεπτικισμός, Brexit, πανδημία Covid-19
Ο Τζόνσον ήταν ουσιαστικά ένας από τους πολιτικούς των Συντηρητικών-Τόρις που πρωταγωνίστησαν στην πορεία εξόδου της Μεγάλης Βρετανίας από την ΕΕ από το 2015 και έπειτα. Ένθερμος υποστηρικτής του Brexit ο ίδιος ήδη από το 2015, ο Τζόνσον έκανε εκστρατεία υπέρ της εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ένωση, διακινώντας μεταξύ άλλων και ψέματα όπως καταγγέλλουν οι επικριτές του (για τα 350 εκατοµµύρια στερλίνες που υποτίθεται πως έστελνε εβδομαδιαίως το Ηνωμένο Βασίλειο στις Βρυξέλλες, «στερώντας» έτσι πόρους που υποτίθεται ότι θα µπορούσαν να διατεθούν για την ενίσχυση του βρετανικού ΕΣΥ), προτού τελικώς «επισφραγίσει» την εν λόγω έξοδο με την εκλογή του στην πρωθυπουργία από το καλοκαίρι του 2019 και έπειτα.
Ήταν επί πρωθουργίας του Μπόρις Τζόνσον, τον Ιανουάριο του 2020, οπότε το Ηνωμένο Βασιλείου αποχώρησε τελικώς από την ΕΕ, έπειτα από τρεις αναβολές και ισάριθμεςπαρατάσεις, προς μεγάλη ικανοποίηση βέβαια του Βρετανού πρωθυπουργού ο οποίος ωστόσο στην πορεία θα είχε να αντιμετωπίσει άλλου τύπου, υγειονομικές αυτήν τη φορά, προκλήσεις (βλ. πανδημία Covid-19).
Υπενθυμίζεται ότι στο μεσοδιάστημα, ο Μπόρις Τζόνσον είχε διατελέσει δήμαρχος του Λονδίνου (την περίοδο 2008-2016) αλλά και υπουργός Εξωτερικών (2016-2018).
Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ίσως να θυμούνται εκείνη τη φωτογραφία με τον – δήμαρχο τότε – Μπόρις να ανεμίζει βρετανικές σηµαίες δεµένος πάνω σε μια τροχαλία αρκετά μέτρα πάνω από έδαφος κατά τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012.
Αλλά και ως πρωθυπουργός στην πορεία, ο Τζόνσον θα συνέχιζε να προκαλεί μέσα από κινήσεις και δηλώσεις που έμελλε να προσελκύσουν τα πυρά όχι μόνο πολιτικών αντιπάλων αλλά και εσωκομματικών «φίλων».
Σκάνδαλα και σκιές σκανδάλων
Ο 57χρονος Βρετανός έχει κληθεί να απολογηθεί το τελευταίο διάστημα για πολλά:
Για την επιλογή που είχε κάνει να υποβαθμίσει την απειλή του κορωνοϊού πίσω στις αρχές του 2020, επενδύοντας τότε σε πρόωρες προσεγγίσεις τύπου «ανοσίας της αγέλης», προτού αναγκαστεί τελικώς από τα ίδια τα δεδομένα (την κατακόρυφη αύξηση σε κρούσματα, νεκρούς, διασωληνωμένους) να κάνει στροφή 180 μοιρών.
Επειδή «πιάστηκε» να ψεύδεται σχετικά με παλαιότερες δηλώσεις του για τον πληθωρισμό (τον Οκτώβριο του 2021 είχε αποκηρύξει τους φόβους περί ανόδου του πληθωρισμού ως «ανυπόστατους», ολίγους μήνες μέτα ώστόσο – στη σκιά της δεδομένης πια ανόδου του πληθωρισμού – υποστήριζε πως δεν είχε ποτέ πει κάτι τέτοιο… αν και το είχε όντως πει όπως αποδείχθηκε).
Για τα «κορωνοπάρτι» που έλαβαν χώρα στην πρωθυπουργική κατοικία, στο νούμερο 10 της Ντάουνινγκ Στριτ, εν μέσω πανδημίας τα περασμένα χρόνια, κατά παραβίαση των μέτρων που η ίδια η βρετανική κυβέρνηση είχε λάβει ενάντια στη διασπορά του κορωνοϊόυ, με την υποσημείωση μάλιστα ότι δεν μιλάμε μόνο για ένα πάρτι (εκείνο της 20ης Μαΐου του 2020) αλλά για περισσότερα.
Για την πανάκριβη ανακαίνιση του πρωθυπουργικού διαμερίσματος στο νούμερο 11 της Ντάουνινγκ Στριτ, που κόστισε πάνω από 112.000 στερλίνες (ή 134.000 ευρώ) και συνοδεύτηκε από σκιές αδιαφάνειας (βλ. καταγγελίες για μυστικές «χορηγίες» που επρόκειτο να καλύψουν τα έξοδα ή μέρος αυτών χωρίς όμως να έχουν προηγουμένως επαρκώς καταγραφεί στα επίσημα κομματικά κιτάπια κ.ά.).
Για το γεγονός ότι εκείνος εμφανίστηκε δημοσίως χωρίς μάσκα κατά τη διάρκεια επίσκεψής του σε νοσοκομείο στη περιοχή της Νορθούμπρια.
Για το χριστουγεννιάτικο ταξίδι του στην Καραϊβική τον Δεκέμβριο του 2019, η χρηματοδότηση του οποίου επίσης σκιάστηκε από καταγγελίες περί αμφιλεγόμενων «δωρεών» και αδιαφάνειας.
Επειδή έπεισε (κατά κάποιους «εξαπάτησε») τη βασίλισσα προκειμένου εκείνη να δώσει το πράσινο φως για την αναστολή της λειτουργίας του βρετανικού κοινοβουλίου τον Αύγουστο-Σεπτέμβριο του 2019, «ευνοώντας» έτσι την πορεία προς ένα σκληρό Brexit.
Αλλά και για τα σκανδαλώδη πεπραγμένα σειράς συνεργατών του (Ντόμινικ Κάμινγκς, Όουεν Πάτερσον, Ματ Χάνκοκ) τους οποίους ο Μπόρις Τζόνσον επέλεξε να στηρίξει-καλύψει προτού τελικώς αναγκαστεί να αδειάσει…
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, πλέον δεν θα επρεπε να εκπλήσσουν και τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων, σύμφωνα με τις οποίες ο Μπόρις Τζόνσον είναι πιθανό να μην συνεχίσει να είναι πρωθυπουργός ως τα τέλη του 2022.
