Ομόνοια: Το καλό, το πολύ κακό και το άσχημο

Δεν τα κατάφερε η Ομόνοια κι έχασε χθες στο ΓΣΠ από το ΑΠΟΕΛ με σκορ 2-1 στον αγώνα για την προημιτελική φάση του Κυπέλλου. Ένα παιχνίδι το οποίο πλήγωσε τους «πράσινους» καθώς πλέον έχουν δύσκολο έργο για πρόκριση στα ημιτελικά του κυπέλλου, ενώ συνάμα η ίδια η εικόνα της ομάδας στα 90 λεπτά έφερε ένα roller coaster συναισθημάτων. Απ’ τη μια η εντυπωσιακή αρχή, κι απ’ την άλλη οι γνωστές παθογένειες και η ανατροπή. Σ’ ένα γενικότερο πλαίσιο το χθεσινό οδηγεί σε τρία κύρια συμπεράσματα για την Ομόνοια. Το καλό, το πολύ κακό και το άσχημο.

Ξεκινώντας απ’ το καλό η ομάδα έδειξε πως μπορεί να παίξει πολύ καλύτερα απ’ ότι έχει πράξει μέχρι σήμερα. Στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα είχε ενέργεια, πίεσε ψηλά, κυκλοφόρησε σωστά τη μπάλα και δημιούργησε ευκαιρίες. Πέτυχε το τέρμα που ήταν το επιστέγασμα των προσπαθειών της, κι ήταν η ομάδα που έλεγχε το παιχνίδι. Η αλλαγή που περίμεναν οι πάντες απ’ τον Σωφρόνη, ήρθε κι δημιούργησε ελπίδες.

Παρά ταύτα το πολύ κακό είναι πως στο δεύτερο ημίχρονο ήρθαν όλα τούμπα με το τελικό αποτέλεσμα να κάνει δύσκολη τη δουλειά στον επαναληπτικό. Το 2-1 δεν είναι αποτέλεσμα που δεν μπορεί να ανατραπεί, όμως εκ των πραγμάτων υπάρχει ένα σημαντικό προβάδισμα για πρόκριση στο ΑΠΟΕΛ κι αν η Ομόνοια θέλει να μην τελειώσει πρόωρα η χρονιά, θα πρέπει να καταθέσει ψυχή κι όλες τις δυνάμεις της σε 14 μέρες.

Τέλος το άσχημο είναι πως η καλή εικόνα αφορούσε μόνο στο πρώτο ημίχρονο, καθώς στο δεύτερο 45λεπτο η Ομόνοια έβγαλε παθήσεις και προβλήματα που εμφανίζονται σε όλη τη σεζόν. Ακόμη κι όταν ο αντίπαλος έμεινε με δέκα ποδοσφαιριστές, η ομάδα δεν κατάφερε να κεφαλαιοποιήσει την αριθμητική υπεροχή της. Μια μόλις φάση μέχρι το τελικό σφύριγμα, κι αυτή στις καθυστερήσεις. Παράλληλα η αμυντική λειτουργία στις στημένες φάσης αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν. Στο πρώτο τέρμα του ΑΠΟΕΛ ο Μπασιρού βρέθηκε απέναντι στον Καρώ, ενώ στο δεύτερο ο Ντάλσιο ήταν μόνος στην καρδιά της μικρής περιοχής.