Ομόνοια: Το αποδοτικό μετεγγραφικό slow motion

Οι μετεγγραφές που έκανε -μέχρι στιγμής γιατί θα κάνει και άλλες- η Ομόνοια, ασφαλώς και αποτελούν θέμα συζήτησης μεταξύ των Ομονοιατών.

Μέχρι πριν τα ματς με τους Βέλγους οι εκτιμήσεις των προπονητών της κερκίδας και του πληκτρολογίου δεν ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικές για όλους. Οι αιώνια βιαστικοί τύποι, που συνήθως είναι ρηχοί στις απόψεις τους, έβγαζαν συμπεράσματα μετά από κάθε ματς. Διαφορετικά εννοείται. Βέβαια οι απόψεις ποικίλλουν.

Εκεί που δεν υπάρχει διαφωνία για τις μετεγγραφές στο τριφύλλι είναι στον τρόπο που κινείται η ομάδα. Είναι ρυθμός slow motion.
Το δείγμα για τους νεομετεγγραφέντες δεν είναι μεγάλο, αλλά αρκεί για εκτιμήσεις που δεν αποκλείεται να αλλάξουν στη συνέχεια. Είμαστε ακόμη στην αρχή μιας μακράς και επίπονης σεζόν. Σημασία έχει η διάρκεια. Είναι αυτό που δεν καταλαβαίνουν κάποιοι και εκτίθενται.
Ας κάνουμε ένα «έλεγχο» των ποδοσφαιριστών που φόρεσαν φέτος τη φανέλα με το «τριφύλλι». Ένας έλεγχος με καλό βαθμό.

Ο Άνταμ Μάθιους (13.1.92) έχει κάνει εξαιρετικές εμφανίσεις στα δυο Ευρωπαϊκά παιχνίδια με τους Βέλγους, αποστομώνοντας κάποιους δύσπιστους. Ο Ουαλός έδειξε άψογος αμυντικά, πειθαρχημένος, γρήγορος στην αντίδραση, εργατικός, έξυπνος, απόλυτα εστιασμένος στα καθήκοντα του και πειθαρχημένος στο πλάνο. Επιθετικά δεν ανεβαίνει μέχρι στιγμής πολύ ,αλλά όσες φορές το έχει κάνει, λειτούργησε σωστά. Ήταν παρών σε όλα τα ματς.

Ο Νεμάνια Μίλετιτς (16.1.91) είναι δυνατός, δυνατός στις μονομαχίες και δείχνει ότι μπορεί να κερδίσει το πάνω χέρι έναντι του αντιπάλου του. Τείνει με το παιχνίδι του προς τον παλιό κλασικό κεντρικό αμυντικό που βασικός σκοπός του είναι να διώχνει την μπάλα. Να βγαίνει πρώτος στις φάσεις. Ο… ογκόλιθος της άμυνας, ο βράχος. Η τεχνική δεν αποτελεί ίδιον του. Είναι γρήγορος και στην αμυντική παρέμβαση και στις προωθήσεις, είναι αθλητικός, εκρηκτικός και έχει μεγάλη επιτάχυνση. Είναι βασικό το ότι δείχνει να διαθέτει ψηλή  αυτοπεποίθηση. Έπαιξε σε όλα τα ματς -επίσημα και φιλικά- και ήταν εξαιρετικός στα ματς με τη Γάνδη.

Ο Μπρoύνο Φελίπε, (26.5.94), είναι αυτό που ξέραμε αφού μας ήταν πολύ πιο οικείος από τους υπόλοιπους της παρέας λόγω της θητείας του σε Άρη και Ολυμπιακό.Ήλθε φουριόζος. Τη σεζόν που ολοκληρώθηκε, ο αγωνίστηκε στη Σέριφ, με την οποία πανηγύρισε μεταξύ άλλων το σπουδαίο διπλό στο«Σαντιάγκο Μπερναμπέου» επί της Ρεάλ, ενώ η ευρωπαϊκή της πορεία τερματίστηκε πριν από τους 16 του Europa League. Και ο Βραζιλιάνος συνέχισε εν Κύπρω …τοιουτοτρόπως. Έπαιξε σε όλα τα επίσημα και φιλικά ματς και ξεχώρισε σχεδόν σε όλα με αποκορύφωμα το τελευταίο με τη Γάνδη που τα γκολ των Ανδρονικου Κακουλή και Χαράλαμπου Χαραλάμπους προήλθαν από δικές του μαγικές ασίστ. Η ποιότητα του Βραζιλιάνου –όπως και η φινέτσα του- που κάνει ελκυστικό το παίξιμο του είναι δεδομένες και είναι σε θέση να παίξει ρόλο καταλύτη στο παιχνίδι της Ομόνοιας κεντρoεπιθετικά τόσο από τα πλάγια όσο και από το κέντρο. Έχει άριστη τεχνική, ντριμπλάρει, βλέπει γήπεδο, παίζει κάθετα, πασάρει κάθετα και έχει επινοήσεις στο παιχνίδι του. Παίζει και πλάγιο μπακ άμα χρειαστεί.

Ο Μπράντον Μπάρκερ (4.10.96 ) που έχει πάρει μέχρι τώρα το λιγότερο χρόνο συμμετοχής από τους λοιπούς –πλην φυσικά του Ρομάν Μπεζούς- έχει μέχρι στιγμής ως χάι λάιτ το υπέροχο γκολ που πέτυχε μέσα στη Γάνδη με το που πέρασε στο ματς ως αλλαγή. Ως αλλαγή έπαιξε και στον επαναληπτικό της Λευκωσίας. Έχει μέχρι στιγμής δείξει ότι έχει γρήγορα πόδια, καλή ντρίπλα, είναι διεισδυτικός και είναι ικανός σε καταστάσεις «ένας εναντίον ενός». Δεν έδειξε να έχει καλά τελειώματα μέχρι το ματς με τη Γάνδη στο Βέλγιο.

Ο Ρομάν Μπεζούς (26.9.90) με το χρόνο που έπαιξε δεν κρίνεται. Τα χαρακτηριστικά της εμπειρίας και της καλής τεχνικής κατάρτισης είναι δεδομένα.

Το Μορέτο Κασάμα, (16.2.98) ακόμη δεν τον είδαμε.