Ομόνοια: Ο πύργος που γκρεμίστηκε

Το τέλος της σεζόν 2020-21, τη βρήκε ως πρότυπο. Μια ομάδα θρονιασμένη στην κορυφή και λειτουργούσα πέραν των στενών Κυπριακών δεδομένων. Προπόνηση, ποιότητα ποδοσφαιρική, βάθος πάγκου, αγωνιστικό σχέδιο, στα πάντα.  Σε όλους τους τομείς το «τριφύλλι» εξέπεμπε επαγγελματισμό και υγεία.

Όλα άρχισαν να «χαλούν» πέρυσι το καλοκαίρι. Η ομάδα δεν φρόντισε να πάρει φορ αντάξιο των υψηλών επιδιώξεων της. Στη συνέχεια επήλθε η φθορά του προπονητή που την αναγέννησε (Χένινγκ Μπεργκ) μέσα από την αρνητική πορεία που οδήγησε την ομάδα στο δεύτερο γκρουπ. Άλλαξε ο προπονητής, (ήλθε ο Νιλ Λένον), άλλαξε και το καθεστώς σχεδιασμού. Αυτό του αθλητικού διευθυντή αντικαταστάθηκε από το αγγλικό καθεστώς του προπονητή - μάνατζερ. (Εννοείται ότι την απόδοση του κάθε μοντέλου την καθορίζουν τα πρόσωπα που το αποτελούν και όχι το μοντέλο αυτό καθ'΄ αυτό).

Κατακτήθηκε το κύπελλο και ήλθε μετά ήλθε η πρόκριση στους όμιλους του Europa League. Δυο θετικές εμφανίσεις με τη Μάντσεστερ Γουνάιτεντ, μια στην Ισπανία – εντυπώσεις με άλλα λόγια - και ...πάππαλλα. Η Ομόνοια βρέθηκε ξανά σε κατάσταση αγωνιστικής ύφεσης με τον κόσμο να έχει φθάσει σε όρια παραφροσύνης, (βεβαίως και καθ΄ υπερβολήν καταγράφεται η φράση), επειδή η ομάδα έχει φθάσει σε πολύ χαμηλό επίπεδο απόδοσης, παρά  την χρηματική αξία  του δυναμικού.

Μια ομάδα με τόσο ισχυρό μπάτζετ, ένας σφύζων από ζωή οργανισμός που έχτιζε επί δυο χρόνια εκ του μηδενός τουβλάκι – τουβλάκι έναν... πύργο τον γκρέμισε συνθέμελα μέσα σε λίγους μήνες. Την ευθύνη για την διαμορφωθείσα κατάσταση θα πρέπει να την αναλάβουν αυτοί που έχουν την ευθύνη των επιλογών.

Η Ομόνοια ζητά επειγόντως αποτέλεσμα που να αποσυμπίεσει την ομάδα, με προοπτική στο βραχυπρόθεσμο μέλλον να αλλάξει τη μοίρα της στο πρωτάθλημα και τα δεδομένα που έχουν διαμορφωθεί στη βαθμολογία μετά από οκτώ αγωνιστικές. Ζητά μια νίκη περισσότερο αντίδρασης και όχι τόσο ηρεμίας. Η ηρεμία, θα έρθει μόνο με σερί νικών.

Ο Γιανίκ Φερέρα (παρουσιάζεται σήμερα) αναλαμβάνει καθήκοντα. Ελπίζουμε ότι αυτοί που τον επέλεξαν να έχουν κάνει τη σωστή επιλογή. Επαναλαμβάνω το «ελπίζουμε», γιατί τα γεγονότα έχουν κάνει τον κόσμο πολύ δύσπιστο για την ευθυκρισία τους. Αναμένεται, επιπλέον, να σταθούν δίπλα του ξέροντας ότι τον ρίχνουν σε πολύ βαθιά νερά –με τον ίδιο  φυσιολογικά και ανθρώπινα λόγω ελλειψης βιωμάτων να μην το αντιλαμβάνεται τώρα αυτό το πράγμα - για να τον βοηθήσουν να εξοικειωθεί με το νέο εργασιακό του περιβάλλον, παρέχοντας του την κατάλληλη πληροφόρηση και ενημέρωση.

Υπάρχει και μια άλλη πτυχή. Χωρίς την υποστήριξη του κόσμου ο Γιανίκ Φερέρα, όσο ικανός και αν είναι, δεν θα μπορέσει να κρατήσει καθαρό το μυαλό του για να πάρει καλές αποφάσεις. Αν δεν έχει την υποστήριξη ή έστω την ανοχή του κόσμου. Ο κόσμος πρέπει να κάνει συνείδηση ότι ο άνθρωπος αυτός ανέλαβε ένα γκρουπ που δεν συμπεριφερόταν μέχρι σήμερα σαν μεγάλη ομάδα. Αυτή τη συνείδηση δεν μπορεί να την διαμορφώσει μόνος του.