24sports.com.cy
Ήδη στην Ομόνοια οριοθέτησαν το χάρτη της επόμενης σεζόν και τον τρόπο που θα προχωρήσουν σε αυτήν, σε αγωνιστικό και όχι μόνο, επίπεδο.
Στον πέραν του αγωνιστικού επίπεδου τομέα είδαμε μια ριζική αλλαγή στη δομή της λειτουργίας του ποδοσφαιρικού τμήματος και δη του τμήματος σχεδιασμού και της μετεγγραφικής ομάδας.
Στο αγωνιστικό, είναι η πολλάκις αναφερθείσα δημιουργία μιας ανταγωνιστικής ομάδας που θα κάνει πρωταθλητισμό. Μιας ομάδας με συγκεκριμένες αρχές και αντίστοιχες δυνατότητες. Όλοι όσοι είναι στο επιτελείο σχεδιασμού ξέρουν πολύ καλά τι θα πρέπει να κάνουν για να ανεβάσουν το ποιοτικό επίπεδό της ομάδας που θα παίζει επί τέλους την τακτική του… ανοιχτού πολέμου, αφού θα έχει μεγαλύτερη ποιότητα στην κεντροεπιθετική γραμμή. Το …αντάρτικο είναι μέχρι ενός σημείου. Η αναζήτηση της επίθεσης μέσα από το κλέψιμο δεν είναι ίδιον ισχυρής ομάδας. Οι νίκες έρχονται μέσα από την κυριαρχία.
Από πλευράς προσώπων είναι αρκετοί οι παίκτες που χρειάζονται. Ένας δεξιός μπακ, ένας κεντρικός αμυντικός με ικανότητα με την μπάλα να μπορεί να ανέβει ως το κέντρο (με την μπάλα) και να ξεκινήσει την επίθεση της ομάδας.
Δυο καλοί και γρήγοροι χαφ που θα ανεβάσουν το επίπεδο. Να κρατούν μπάλα, να έχουν κυρίως δημιουργικές ικανότητες και την δυνατότητα να συμμετέχουν με συχνότητα στο κτίσιμο των επιθέσεων. Και φυσικά όντες τέτοιοι θα υποστηρίξουν ταυτόχρονα και τους Γιάννη Κούσουλο και Χάμπο Χαραλάμπους.
Επίσης είναι απαραίτητοι και δύο wingers με ικανότητα στο «ένας εναντίον ενός», εφάμιλλοι του Γουίλι Σεμέδο.
Και κάτι τελευταίο. Με το υπάρχον ρόστερ χρειάζεται στην επίθεση ένας φορ περιοχής με στοιχεία περιφερειακού επιθετικού. Ένας φορ που θα βγαίνει εκτός περιοχής για να συνεργαστεί με τα εξτρέμ. Από τους υπάρχοντες κανείς δεν καλύπτει με την επιθυμητή επάρκεια τα πιο πάνω. Αν εις εκ των τριών παρουσιαστεί ανεβασμένος, τότε δεν χρειάζεται τέτοιος παίκτης.
Αυτός είναι, χοντρά-χοντρά, ο χάρτης πορείας για την επικείμενη σεζόν. Ο απαιτητικός και πληγωμένος από τα σφάλματα του παρελθόντος κόσμος αναμένει την πράξη. Γιατί σημασία έχει η πράξη και όχι η πρόθεση. Εξ’άλλου η προετοιμασία δεν είναι μακριά. Όλοι αναμένουν εναγωνίως τις εξελίξεις.