Στο ποδόσφαιρο δεν κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Είναι αυτή η φύση του αθλήματος, είναι απρόβλεπτο. Σε βάθος χρόνο, ασφαλώς και αποδίδεται δικαιοσύνη. Αυτό δεν συνέβη στο ζευγάρι του Ολυμπιακού με την Μπόντο/Γκλιμτ. Μια ομάδα ανώτερη, με 45 τελικές προσπάθειες σε δύο παιχνίδια. Μια ομάδα κατώτερη, αλλά ουσιαστική και με μόλις 11 τελικές. Το συνολικό σκορ έγραψε 4-2 για τους Νορβηγούς, οι οποίοι στο φινάλε πανηγύριζαν σαν μικρά παιδιά. Ήξεραν πως είχαν πετύχει κάτι το μεγάλο…
Ο Μεντιλίμπαρ αιφνιδίασε αρκετούς με την ενδεκάδα του και την επιλογή του Ζέλσον σε ρόλο στράικερ. Ο Ολυμπιακός ήταν πιεστικός, είχε τρεις μεγάλες φάσεις ως το 23’ με Ρέτσο, Τσικίνιο και Ροντινέι. Ήταν κυρίαρχος, έπαιζε στο 1/3 τους Νορβηγούς αλλά το λάθος στο γκολ του Χεγκ ήταν συνολικό στο 36’. Με την κακή σέντρα του Έσε, τις αργές επιστροφές και το ότι ο Πιρόλα κάλυπτε τον σκόρερ. Μία φορά δεν λειτούργησε σωστά ανασταλτικά ο Ολυμπιακός και τιμωρήθηκε. Από μια ομάδα κυνική, η οποία θέλησε να παίξει με τον χρόνο, έψαχνε μία φάση και την βρήκε.
Οι «ερυθρόλευκοι» μπήκαν φουριόζοι στο δεύτερο μέρος, έφτιαξαν απανωτές φάσεις στο ξεκίνημα και οι δύο αλλαγές του Βάσκου στην ανάπαυλα, άλλαξαν την εικόνα. Μουζακίτης και Γιάρεμτσουκ μέσα, ο καταπονημένος Έσε και ο αρνητικός Όρτα έξω. Ο Ολυμπιακός γέμισε την περιοχή, ο Ουκρανός πανέξυπνα πήγε πάνω στον Γκούντερσεν που ήταν ο πιο κακός από τα δύο στόπερ και εκτέλεσε δις για το 2-1. Το «Γ. Καραϊσκάκης» έτρεμε, η ατμόσφαιρα ήταν συγκλονιστική. Ο κόσμος έμοιαζε ικανός να βάλει αυτός το τρίτο γκολ, αλλά το πλεκτό δεν κουνήθηκε. Στο σουτ του Μούζα στο 72’, σε αυτό του Πάλμα στο 81’, στην κεφαλιά του Ρέτσου στο 82΄, σε εκείνη του Μπιανκόν στο 84’. Ακόμη και στο γύρισμα του Γάλλου στο 86’ όπου δεν έκανε κάποιος κίνηση φορ.
Παρότι τα λεπτά ήταν λιγοστά και η κλεψύδρα στην άμμο τελείωνε, ο κόσμος συνέχιζε να το πιστεύει. Ήρθε όμως η κόντρα της Μπόντο, όταν όλος o Ολυμπιακός ήταν μπροστά από τη σέντρα και αφού ο Τσβάιερ σκρίναρε τον Γκαρθία, για να έρθει και η αποβολή του Τζολάκη. Σωστά έπραξε ο Έλληνας κίπερ εκεί και η αντικανονική παρέμβασή του θα στείλει τους Πειραιώτες στη League Phase του Champions League τη νέα σεζόν. Το τελευταίο σφύριγμα βρήκε αποκαμωμένους τους «ερυθρόλευκους». Ήταν τόσο μεγάλη η προσπάθεια, ήταν συγκλονιστική η κατάθεση ψυχής κάθε ποδοσφαιριστή που αγωνίστηκε. Το πίστεψαν, το κυνήγησαν και δεν ήταν καθόλου μακριά. Στη φάση του Πάλμα ή του Μπιανκόν να είχε κουνηθεί το πλεκτό, το τέταρτο γκολ θα το είχε βάλει ο κόσμος του!
Οι τελικές ήταν 45-11 στο ζευγάρι, αλλά στην εστία ο Ολυμπιακός είχε μόλις 14, δηλαδή 1/3, ενώ οι Νορβηγοί είχαν 7/11. Τα xGoals ήταν 4.96 - 2.69 σε δύο 90λεπτα, τα κόρνερ 18-8. Οι τελικές μέσα από το κουτί 34-8 και εκτός αυτού 11-3. Ακόμη και οι επαφές στην αντίπαλη περιοχή ήταν υπερτριπλάσιες για την ομάδα του Μεντιλίμπαρ, έχοντας αυτή 87 και ο αντίπαλος 25. Παρόλα αυτά, το συνολικό σκορ έγραψε 4-2 και η Μπόντο πήρε μια πρόκριση που μάλλον δεν άξιζε.
Τα λάθη έγιναν στο πρώτο ματς, όπου ο Ολυμπιακός πλήρωσε την αστοχία του και το γεγονός πως δεν προσαρμόστηκε στις κακές συνθήκες του νορβηγικού βορρά. Στο δεύτερο παιχνίδι δεν τα έβαλε ξανά και πληγώθηκε από μία και μοναδική φάση. Αυτοί οι αγώνες έτσι είναι, κρίνονται στις λεπτομέρειες και μπορεί να πληρώσεις ένα κακό σου βράδυ.
Το τελευταίο σφύριγμα βρήκε το φαληρικό γήπεδο να χαρίζει απλόχερα στον Μεντιλίμπαρ και στα παιδιά του ένα τρομερά ζεστό χειροκρότημα. Μια καθολική αποθέωση και αναγνώριση της μεγάλης προσπάθειας που κατέβαλαν. Γνώριζαν όλοι πως έζησαν μια ποδοσφαιρική αδικία, αλλά ένιωθαν τεράστια υπερηφάνεια. Περίπου 33 χιλιάδες οπαδοί στις κερκίδες, έφυγαν γεμάτοι από τα όσα είδαν. Πίστεψαν, το έζησαν και ξέρουν πως τα τελευταία χρόνια χτίζεται κάτι πολύ καλό. Με προοπτική, με παρόν και μέλλον, με σταθερή διοίκηση και έναν προπονηταρά στην άκρη του πάγκου. Τα καλύτερα δεν έρχονται, έχουν ήδη έρθει με τον ερχομό του Βάσκου και ο Ολυμπιακός ζεις μεγάλες στιγμές ως οργανισμός.
ΥΓ. 100 χρόνια υπερηφάνειας για τον μεγαλύτερο σύλλογο στην Ελλάδα. Απλά και λιτά!
ΥΓ 2. Πώς είπε ένας φίλος; Θα αποκλειόμαστε στην Ευρώπη στους «16», στους «8» ή στους «4» και θα το θεωρούμε αποτυχία με τον Μέντι…
ΥΓ 3. Πόσο παλικάρι είσαι ρε Παναγιώτη Ρέτσο; Τρομερός στο παιχνίδι, ηγετικός και πάνω απ’ όλα ο κατάλληλος αρχηγός για τα 100 χρόνια του Ολυμπιακού. Δεν χρειάζονται δάκρυα στο φινάλε, παρά μόνο υπερηφάνεια Παναγιώτη. Είτε είσαι στόπερ, είτε… τερματοφύλακας!
Πηγή: Sport-fm.gr
