Του Ονασαγόρα
Χθες, σε δηλώσεις του σε διάφορα ΜΜΕ, ο Υπουργός Εργασίας Γιάννης Παναγιώτου, συζητώντας τις οφειλές σωματείων προς το κράτος, έκανε ειδική αναφορά στην ομάδα των γαλαζοκιτρίνων, με αφορμή και τη σημερινή εμφάνιση της ομάδας της Λευκωσίας σε δικαστήριο, για το εν λόγω θέμα. Και ξαφνικά, ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε, με τον ΠΑΝΣΥΦΙ ΑΠΟΕΛ να κατηγορεί τον Υπουργό πως φέρεται σαν «Μενεγάκη σε κουτσομπολίστικη εκπομπή»! Όπως λέμε και στο χωριό μου, all hell broke loose.
Βρισκόμαστε λίγες μέρες πριν την ανάληψη της Προεδρίας των Ηνωμένων Πολιτειών από τον Ντόναλντ Τραμπ, με έντονο παρασκήνιο για επίτευξη ειρήνης στην Ουκρανία, κοντά σε κατάπαυση του πυρός στη Γάζα και σε κρίσιμο σημείο για τις επερχόμενες συνομιλίες στο Κυπριακό. Όλα αυτά όμως έχουν περάσει στο περιθώριο καθώς την κοινή γνώμη απασχολεί αυτή τη στιγμή ένα πράγμα μόνο: η διαμάχη ανάμεσα στον Υπουργό και το ΑΠΟΕΛ. Με τον Πρόεδρο να παίρνει θέση (ενώ συνήθως νίπτει τας χείρας του) και να αδειάζει πανηγυρικά τον υπουργό του! Πραγματικά, δεν πλήττουμε ποτέ και αυτές τις ειδήσεις αν δεν υπήρχαν θα έπρεπε να τις εφεύρουμε.
Το ποδόσφαιρο δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό. Μπιλ Σάνγκλη
Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή: το ΑΠΟΕΛ, όπως και όλες σχεδόν οι ποδοσφαιρικές ομάδες της Κύπρου, χρωστά μερικά εκατομμύρια στο κράτος. Είναι κοινό μυστικό πως αυτή τη στιγμή η ομάδα της Λευκωσίας χρωστά τα περισσότερα, ενώ μερικά χρόνια προηγουμένως αυτό ίσχυε για την Ομόνοια. Οι αναφορές του κύριου Παναγιώτου είχαν σαν αποτέλεσμα μια οργισμένη ανακοίνωση του Συμβουλίου του ΑΠΟΕΛ στην οποία μεταξύ άλλων αναφέρονται τα εξής «Είναι πρωτάκουστο, αντιδεοντολογικό και φθάνει σε σημείο ανηθικότητας, κρατικός αξιωματούχος και δη Υπουργός να «αποκαλύπτει» (πως αλλιώς θα πάρει περισσότερα likes στις ποδοσφαιρικές αναρτήσεις που κάνει στο Facebook) ότι δικαστική διαδικασία αφορά στους Διευθυντές του ΑΠΟΕΛ» Άουτς. Θα χρησιμοποιήσω ξανά έκφραση που λέγεται στο χωριό μου: έχουμε beef!
Η δε ανακοίνωση των οργανωμένων οπαδών ήταν απείρως σκληρότερη με ευθείες βολές που έφθαναν μέχρι τον Πρόεδρο, αφού σε κάποιο σημείο της διαβάσαμε το εξής απίστευτο: «Κύριε ΠΤΔ που εμφανίζεσαι στα γήπεδα με τη στολή της ομάδας σου, εμείς οι οπαδοί του ΑΠΟΕΛ, σου εγγυούμαστε πως αυτή είναι η πρώτη και Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΣΟΥ ΘΗΤΕΙΑ». Παιδιά να ηρεμήσουμε λίγο νομίζω. Calma, που έλεγε κάποτε ο Ρονάλντο στους οπαδούς της Μπαρτσελόνα. Αρκετά έχει στο κεφάλι του ο Πρόεδρος -μέχρι και από το Πακιστάν του ζητούν να εξηγήσει τι έγινε με τον νεκρό αλλοδαπό- και δεν χρειάζεται άλλα προβλήματα.
Όπως θα μπορούσε να λέει το λαϊκό άσμα «οι ωραίοι -και οι αιώνιοι- έχουν χρέη, τα πληρώνουν με φιλιά (ΝΟΤ), πες μου τώρα τι χρωστάω να τα βρούμε αγκαλιά». Δυστυχώς στη δική μας περίπτωση δεν υπάρχουν «αγκαλίτσες και φιλάκια» αλλά φωνές και απειλές πως ο Πρόεδρος δεν πρόκειται να εκλεγεί ξανά. Με λίγα λόγια, σαν να μην έφταναν το νεαρό μας συνταξιούχο οι ζοφερές δημοσκοπήσεις, το συχνό άδειασμα από τους συγκυβερνώντες και η μυστηριώδης υπόθεση του νεαρού Πακιστανού, έχει τώρα να αντιμετωπίσει και ένα πυρήνα οπαδών που στη συντριπτική τους πλειοψηφία (σε ποσοστό τουλάχιστον 95%) ψήφισαν τη δεύτερη Κυριακή Χριστοδουλίδη.
Τα πράγματα έχουν λοιπόν σοβαρέψει -μην σας πω και αγριέψει- αναγκάζοντας τελικά τον Πρόεδρο να προβεί στην ακόλουθη δήλωση: «ήταν λάθος του υπουργού να αναφερθεί στο ΑΠΟΕΛ». ‘Ωπα, πιο ξεκάθαρο άδειασμα δεν υπάρχει. Λέτε τελικά οι θυμωμένοι οπαδοί να επιφέρουν πρόωρο ανασχηματισμό; Δεν αποκλείω πάντως στο επερχόμενο ντέρμπι ΑΠΟΕΛ - Ομόνοια να δούμε στην κερκίδα τον Πρόεδρο με γαλαζοκίτρινο κασκόλ -και καπελάκι της Πάφου-. Ίσως μάλιστα να κάθεται δίπλα από τον Αβέρωφ! Όσο για τον κύριο Παναγιώτου; Θα βρίσκεται μάλλον στην απέναντι κερκίδα τραγουδώντας «Ομόνοια αιώνια».
Για την ιστορία, αξίζει να σημειωθεί πως ο Υπουργός είναι δηλωμένος οπαδός της Ομόνοιας, με συχνές αναρτήσεις στο φέισμπουκ για την ομάδα της καρδιάς του και ίσως αυτό δημιούργησε την προκατάληψη που επέφερε μια τόσο ασύμμετρα έντονη αντίδραση από τους αποελίστες.
Τέλος, να μην ξεχνάμε και το γνωστό απόφθεγμα του Μπιλ Σάνγκλη: «το ποδόσφαιρο δεν είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου. Είναι κάτι πολύ πιο σοβαρό».
