Του Ονασαγόρα
Ομάδα 80 ατόμων φέρεται να δρούσε στην Κύπρο με τρόπο παραστρατιωτικής οργάνωσης, χρησιμοποιώντας σύμβολα του αμερικανικού ναυτικού και μη αναγνωρίζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία. Ένας μάλιστα εκ των αρχηγών της δήλωσε πως υπάγεται στην αμερικανική σημαία (χαιρέτα μου τον πλάτανο) και διατηρεί επαφές με στενό συνεργάτη του Ντόναλντ Τραμπ.
Wait a minute! Τι μου θυμίζει αυτό; Δεν είναι η ατάκα του νεαρού μας Νίκου όταν συνειδητοποίησε πως ενώ είχαμε βάλει όλα μας τα αυγά στο καλάθι των Δημοκρατικών τελικά κέρδισαν οι Ρεπουμπλικάνοι; Μήπως πρόκειται για τον ίδιο αξιωματούχο; Μήπως στους 80 αυτής της οργάνωσης έχουμε τελικά και μέλη της κυβέρνησης; Υπάρχει περίπτωση να είναι ηγετικό στέλεχος τους και ο Κουλίας; Πω πω, ούτε στην υπόθεση των αερίων του κάπτεν Νέμο (καμία σχέση με το γνωστό χρυσόψαρο) δεν είχαμε ζήσει τέτοια αγωνία.
Με τον Ακκιντζί θα είχαμε λύσει το κυπριακό, αν δεν ήταν η Τουρκία. Νίκος Αναστασιάδης
Σε βάρος πάντως των συλληφθέντων απαγγέλθηκαν κατηγορίες πως με τις ενέργειές τους κλόνισαν την δημόσια τάξη και την εμπιστοσύνη του κοινού προς το κράτος! Βάλτε αρκετά θαυμαστικά εδώ. Μεταξύ μας τώρα, αυτούς περιμέναμε για να κλονίσουν την εμπιστοσύνη μας προς τους θεσμούς αυτού του τόπου; Δεν τα έχουν καταφέρει μια χαρά οι ίδιοι οι θεσμοί;
Πρόκειται σίγουρα για μια φαιδρή ιστορία εφάμιλλη με αυτές που ζούσαμε επί Σπύρου Κυπριανού. Οι ψυχολόγοι που εξέτασαν τους συλληφθέντες έχουν αποφανθεί πώς δεν αντιμετωπίζουν ψυχολογικά προβλήματα. Έχω την αίσθηση πως κάποιος ψυχολόγος πρέπει να δει τους ψυχολόγους.
Οι κακές γλώσσες λένε πώς ο Ανδρέας Παπαχαραλάμπους, πρώην δήμαρχος Στροβόλου, συζητά την ένταξη του σε κόμμα που αρχίζει από ΕΛ και τελειώνει σε ΑΜ. Κάποιοι μάλιστα ισχυρίζονται πώς αυτό έγινε και με την σιωπηλή έγκριση του εθνικού μας συνταξιούχου καθότι οι σκακιστικές κινήσεις για τις προεδρικές του ‘28 έχουν ήδη αρχίσει από τώρα. ΕΛΑ Μάνα μου τι έχει να γίνει.
Θα είχαμε λύσει το κυπριακό στο Κραν Μοντανά με τον Ακιντζί αν δεν ήταν η Τουρκία, μας είπε ο συγγραφέας Νίκαρος και μας κούφανε. Πρώτον -και προφανέστατο- δεν θα υπήρχε καν κυπριακό πρόβλημα αν δεν ήταν η Τουρκία. Δεύτερο -και δεδομένο- αν δεν ήταν η Τουρκία θα μπορούσε να το λύσει και η μακαρίτισσα η γιαγιά μου. Τρίτον, οι κακές γλώσσες -είναι τόσο κακές που κάποιος πρέπει να τις κόψει κάποτε- λένε πως είχες πάρτι γενεθλίων στο οποίο έπρεπε να παρευρεθείς, εξ άλλου η Λεμεσός πετούσε και το κυπριακό μπορούσε να περιμένει.
Σε κάθε περίπτωση Νίκαρε μου, αφού δεν το έλυσες, καλύτερα να μη ξύνεις πληγές. Εξ άλλου, αν το έλυνες, πιθανότατα δεν θα είχαμε σήμερα Πρόεδρο τον νεαρό Νίκο και θα ψάχναμε να τον εφεύρουμε, που λέει ο εθνικός μας πρίγκιπας. Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Περιμένουμε πάντως να μάθουμε όλη την αλήθεια στο αναμενόμενο best seller Ο Συκοφάντης.
