Του Ονασαγόρα
Καλεσμένη στην Ελίτα βρέθηκε η αγαπημένη της στήλης, Φιλίππα η Πρώτη. Για όσους απορούν, ναι, η Ελίτα έκανε κάμπακ σαν την Άντζελα Δημητρίου και παρουσιάζει ακόμη εκπομπές κάπου στην τηλεόραση. Εκεί μάθαμε πως η Φιλίππα έχει ένα πολύ απαιτητικό πρόγραμμα και ξεκινά τη μέρα της πολύ πρωί με γιόγκα και γυμναστήριο!
Εντάξει, αυτό δεν το λες και πολύ απαιτητικό. Γιόγκα κάνει, δεν ξεριζώνει πατάτες στα Κοκκινοχώρια «που το χάραμαν του φου» όπως έκανε η γιαγιά μου. Μην τρελαθούμε κιόλας. Στο μεταξύ, άσχετο, αλλά νόμιζα πως ο Μόρφου θεωρεί το γιόγκα σατανικό. Whatever.
Ξυπνώ στις 5 το πρωί και κάνω γιόγκα. Φίλιππα Καρσερά
Μας είπε επίσης πως δεν βλέπει και πολύ το Νίκο Χριστοδουλίδη. Ούτε κι εμείς Φιλίππα μου, μη νομίσεις, εκτός κι αν τον πετύχουμε σε εγκαίνια. Τόσες μέρες Νέα Υόρκη και τώρα θέλει να ξαναπάει για δείπνο ημίσιημου, σαν να μην έχουμε καλές ταβέρνες στο Στρόβολο.
Οπαδός του νεαρού Νίκου μου είπε πως είναι άδικο να ασχολούνται με το κόστος των κουρτινών και τις ανακαινίσεις γενικότερα της προεδρικής κρεβατοκάμαρας και, παρόλο που εν μέρει συμφώνησα, του εξιστόρησα πως κάποτε είχε γίνει τεράστιος ντόρος για ασημένια μαχαιροπίρουνα Christofle που είχε παραγγείλει για το Προεδρικό ο μακαρίτης Σπύρος Κυπριανού. Όσοι «τα φάγανε» τότε, τα φάγανε με πανάκριβα αριστοκρατικά μαχαιροπίρουνα. Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι.
Πού να βρίσκονται άραγε εκείνα τα μαχαιροπίρουνα που είχαμε ακριβοπληρώσει; Αχ, πόσο νοσταλγώ τις μέρες της αθωότητας, του Σπύρου, του καθαρόαιμου ΔΗΚΟ, του πράσινου ήλιου του ΠΑΣΟΚ. Μας κατακλέβαν και τότε μα σε σχέση με το σήμερα εκείνη η εποχή φαντάζει αγγελικά πλασμένη.
Μαθαίνουμε πως βουλευτές ζήτησαν όπως οι αυξήσεις στο Δημόσιο δοθούν κλιμακωτά ώστε να λάβουν λιγότερα αυτοί που βρίσκονται ήδη σε υψηλές κλίμακες, κάτι με το οποίο διαφώνησε ο Υπουργός Οικονομικών με πρόφαση πως κάτι τέτοιο μπορεί να ανατρέψει τις ισορροπίες. What? Εμείς θα λέγαμε πως αντιθέτως, θα διόρθωνε άδικα χάσματα μισθοδοσίας, αλλά δεν βαριέσαι, πάντα υπάρχει μια εύσχημη δικαιολογία όταν προωθείται κάτι άδικο.
Κάποιες αυξήσεις -ειδικά προς άτομα που τις έχουν λιγότερο ανάγκη σε σχέση με άλλους- και σε μια περίοδο οικονομικής και γενικότερης αστάθειας και ανασφάλειας, θέτουν σε κίνδυνο τα δημόσια οικονομικά. Αυτό τόλμησε να πει ο Χάρης Γεωργιάδης και έπεσαν να τον φάνε κομματικά, συντεχνιακά και άλλα σκυλιά που άρχισαν να γαβγίζουν και να τον δαγκώνουν.
Ασχέτως αν κάποιος συμπαθεί ή όχι τον Χάρη Γεωργιάδη, οφείλουμε να ομολογήσουμε πως έχει την τόλμη να λέει συχνά δυσάρεστες αλήθειες. Ίσως να είναι και αυτό ένας από τους λόγους που έφθειραν την δημοφιλία του. Όπως λέει και ο Διονύσης Σαββόπουλος, σε ένα τραγούδι του για τον αγγελιαφόρο, «αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει, καλύτερα να μην μας πει κανένα».
