#PoliticsBlog Ο νικητής των εκλογών, η φετινή πρωταθλήτρια Κύπρου και ποιος θα κερδίσει το Survivor!

Χθες σας υποσχέθηκα πως σήμερα θα σας δώσω τις προβλέψεις του Ονασαγόρα για το ποδόσφαιρο, το Survivor και τις Κυριακάτικες εκλογές: στο ποδόσφαιρο βλέπω ΑΠΟΕΛ, ΑΕΚ να τερματίζουν σχεδόν ισόβαθμοι με την Πάφο να τους κυνηγά μέχρι το τέλος. Το τέταρτο ευρωπαϊκό εισιτήριο πάει στον Άρη. Στο Survivor, παρόλο που δεν το βλέπω, είμαι πεπεισμένος πώς θα κερδίσει ο τρελός Κύπριος: πρώτον, διότι είναι Κύπριος και δεύτερον, διότι είναι τρελός.

Πριν δώσω την εκτίμησή μου για τα νούμερα αυτής της Κυριακής –και όταν λέω νούμερα εννοώ τους αριθμούς και όχι κάποιους από τους γραφικούς πρωταγωνιστές- θα παραθέσω κάποιες σκόρπιες σκέψεις για τους βασικούς υποψήφιους.

Χρίστος Χρίστου. Ερώτημα πρώτο: πόσοι από τους οπαδούς του θα πάνε από τον πρώτο γύρο σε Χριστοδουλίδη και Αβέρωφ; Ερώτημα δεύτερο και πιο καυτό: ποιον θα στηρίξει στο δεύτερο γύρο αν περάσουν οι δύο προαναφερθέντες; Προβλέπεται πως θα κυμανθεί γύρω στο 5 με 6 τοις εκατό. Οι πιο ακραίοι από τους οπαδούς του θα κινηθούν σίγουρα προς τον ακροδεξιό εθνικισμό που σήμερα στεγάζεται στο χώρο του Κέντρου! Ξέρω, αυτό που έγραψα ακούγεται ασυνάρτητο αλλά δεν είναι καθόλου! Οι πιο μετριοπαθείς θα επιστρέψουν –για μια μέρα- στο ΔΗΣΥ και τον υποψήφιό του.

Γιώργος Κολοκασίδης. Δηλώνει ευθαρσώς την αντίθεσή του στην λύση που τροχιοδρομείται εδώ και πολλά χρόνια, δηλαδή την ΔΔΟ, παρόλο που δεν μας λέει ακριβώς πώς θα πετύχουμε κάτι καλύτερο. Δύσκολο να περάσει το 2 τοις εκατό και σχεδόν όλοι του οι ψήφοι θα πάνε στο δεύτερο γύρο προς Νίκο Χριστοδουλίδη.

Κωνσταντίνος Χριστοφίδης. Δηλώνει πως θέλει «μία άλλη Κύπρο». Και ποιος δεν θέλει; Αλλά αγαπητέ μου, ο μόνος τρόπος να δημιουργηθεί μία καλύτερη Κύπρος είναι αν στείλουμε τους κυπραίους αλλού! Ξέρετε όμως καμία χώρα που θα τολμούσε να μας δεχτεί; Πέραν της πλάκας, ο κύριος Χριστοφίδης είναι ένας πολύ μορφωμένος άνθρωπος και μακάρι να βρεθεί τρόπος να συμβάλει με τις πρωτοποριακές απόψεις και την κατάρτισή του στην οποιαδήποτε Κυβέρνηση σχηματιστεί.

Αχιλλέας Δημητριάδης. Με βασικά συνθήματά του «Δίκαιο και Τίμιο Κράτος» –όσο αυτό είναι εφικτό στη νήσο των Αγίων- και «Η Ομοσπονδία μας συμφέρει» απευθύνεται κυρίως στη μειοψηφία που εξακολουθεί να θεωρεί το Κυπριακό προτεραιότητα τη στιγμή που σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι ανταγωνίζονται στο ποιος θα εμφανιστεί πιο απορριπτικός στην οποιαδήποτε –καλή ή κακή- λύση. Αν πάρει ένα ποσοστό γύρω στο 4 τοις εκατό τότε μάλλον θα ιδρύσει κόμμα και θα αποτελέσει ακόμη ένα πονοκέφαλο για ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ, διότι από εκεί κυρίως θα αντλήσει υποστηρικτές.

Ανδρέας Μαυρογιάννης. Στα υπέρ του το ότι είναι έντιμος, με αρκετές διασυνδέσεις στο διεθνή χώρο και βαθιά γνώση του κυπριακού προβλήματος. Στα κατά του το ότι υπήρξε διπλωμάτης καριέρας –βασικά βολεμένος δημόσιος υπάλληλος- και συνήθως αυτή η κάστα ανθρώπων φροντίζει να διαιωνίζει την ύπαρξη της και το Σύστημα παρά να ανατρέπει τα κακώς κείμενα. Πάντως αν περάσει στο δεύτερο γύρο, παρόλο που η πλειοψηφία των Συναγερμικών θα κατευθυνθεί προς Χριστοδουλίδη, θα δούμε και ένα φαινόμενο που δεν έχει συμβεί ποτέ προηγουμένως: μια σημαντική μερίδα Συναγερμικών να ψηφίζει για πρώτη φορά τον υποψήφιο του ΑΚΕΛ, είτε διότι είναι θυμωμένοι με τον Χριστοδουλίδη είτε διότι θεωρούν πώς οι θέσεις Μαυρογιάννη στο κυπριακό τους εκφράζουν καλύτερα.

Η αντίθετη υπέρβαση, δηλαδή οπαδοί του ΑΚΕΛ να ψηφίσουν στο δεύτερο γύρο Αβέρωφ, πολύ δύσκολα θα γινόταν μαζικά και αυτό είναι καθοριστικός παράγοντας που ευνοεί Χριστοδουλίδη.

Νίκος Χριστοδουλίδης. Στα πλην του: πολλοί του καταλογίζουν ότι εμπόδισε την επίτευξη λύσης στο Κρανς Μοντανά. Στα συν του: πολλοί του καταλογίζουν ότι εμπόδισε την επίτευξη λύσης στο Κρανς Μοντανά. Ναι, ακούγεται οξύμωρο αλλά το αν η στάση του μπορεί να αποτιμηθεί θετικά ή αρνητικά εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το τι λύση ονειρεύεται ο καθένας. Κάποιοι απορρίπτουν τα πάντα διότι πιστεύουν πως στο μέλλον θα έχουμε καλύτερες ευκαιρίες, άλλοι είναι σίγουροι πως κάθε πέρσι και καλύτερα και στο τέλος θα χάσουμε και τα αυγά και τα πασχάλια! Δεν είναι συγκρουσιακός και σε γενικές γραμμές βγάζει προς τα έξω μια μετριοπάθεια που έχει ελκύσει αρκετό κόσμο, ειδικά όσους είχαν μπουχτίσει από τα κόμματα! Από την άλλη, ακούγεται και η άποψη πως με Χριστοδουλίδη θα απομακρύνουμε ένα κόμμα από την διακυβέρνηση και στο τέλος θα καταλήξουμε να βάλουμε στο σβέρκο μας τέσσερα κόμματα -συν διάφορα αποκόμματα- και τέσσερεις αρχηγούς που έχουν μεταξύ τους ελάχιστα κοινά πέραν από την δίψα για εξουσία και την κατά γενική ομολογία καχυποψία τους απέναντι σε πιθανή λύση.

Αβέρωφ Νεοφύτου. Θα είμαι απόλυτα ειλικρινής στην κρίση μου για τον Φούλη: προσωπικά, αν και τον κράζω καθημερινά, τον θεωρώ από ικανότατο έως παμπονηρότατο, με όσα θετικά και αρνητικά εμπεριέχονται σε αυτά τα χαρακτηριστικά. Σίγουρα δεν είναι αφελής. Και, με όλα του τα λάθη, πιθανή εκπαραθύρωσή του από το ΔΗΣΥ –σε περίπτωση εκλογικού Βατερλό- θα είναι απώλεια για την πολιτική σκηνή της Κύπρου. Είναι από τους λίγους ρεαλιστές –έστω και με εξάρσεις λαϊκισμού- σε ένα χώρο όπου αυτή τη στιγμή κυριαρχούν επικίνδυνοι και αιθεροβάμονες πολιτικοί, έτοιμοι να ζωστούν τα άρματα και να πάρουν την Πόλη –όχι της Χρυσοχούς, την άλλη-. Πληρώνει εκτός από τα δικά του λάθη και εκείνα της Κυβέρνησης, ενώ ο Χριστοδουλίδης που ήταν το δεξί χέρι του Ηγέτη, περιφέρεται καμαρωτός σαν να έχει κερδίσει την ασυλία του Survivor. Άδικο, αλλά τι να γίνει, life is not fair.
Πάμε τώρα στην πρόβλεψή μου για τις εκλογές. Αυτό που θα γράψω δεν βασίζεται σε καμία επιστημονική έρευνα ή δημοσκόπηση, παρά μόνο σε συμπεράσματα που έβγαλα συνομιλώντας τις τελευταίες μέρες με επτά φίλους που –σε αντίθεση με μένα- μελετούν σοβαρά τα τεκταινόμενα της πολιτικής μας ζωής.

Στις αρχές Ιανουαρίου η διαφορά Χριστοδουλίδη από τους δύο βασικούς διώκτες του ήταν 10 με 12 μονάδες . Η αναμενόμενη συσπείρωση των τελευταίων ημερών στα δύο μεγάλα κόμματα έχει συρρικνώσει αυτή τη διαφορά περίπου στο μισό. Προβλέπω Νίκο χριστοδουλίδη με 31 και κάτι τοις εκατό, δεύτερο Αβέρωφ Νεοφύτου με 26 και τρίτο Ανδρέα Μαυρογιάννη με 24.
Ο Ανδρέας Μαυρογιάννης ήταν δεύτερος μέχρι χθες αλλά η ψεσινή συντριβή με 4-1 της Ομόνοιας από την Ανόρθωση του κόστισε δύο μονάδες και τον έριξε στην τρίτη θέση. Πέραν της πλάκας, αν ο Αβέρωφ τις τελευταίες δύο μέρες μειώσει και άλλο τη διαφορά σε κάτω από 4 μονάδες, τότε -υπό πολλές προϋποθέσεις- διατηρεί κάποιες –λίγες έστω- ελπίδες για τη δεύτερη Κυριακή. Αν όμως μεθαύριο η διαφορά κρατηθεί πάνω από 5 μονάδες, τότε μπορούμε να πούμε στον Φούλη της καρδιάς μας «χαιρέτα μου τον πλάτανο».

Σε κάθε περίπτωση, μηδένα προ του τέλους μακάριζε –ή κακάριζε όπως έλεγε μία θεία μου που συχνά τα μπέρδευε- και σε περίπου 60 ώρες η ττενέκκα θα μας αποκαλύψει όλα όσα πασχίζουν να μαντέψουν οι Δημοσκόποι εδώ και μήνες. Δύο από τους ψαγμένους φίλους μου –οπαδοί του ορθόδοξου καθολικού και αποστολικού ΔΗΣΥ- ισχυρίζονται πως θα δούμε ανατροπή που δεν θα την πιστεύουμε. Προμηθεύτηκα ξηρούς καρπούς, ουίσκι premium και έβαλα καινούργιες μπαταρίες στο remote control για παρατεταμένο τηλεοπτικό ζάπινγκ.

Ο Ονασαγόρας δεν θα ψηφίσει κανένα, για να μπορεί αμερόληπτα να συνεχίσει να τους κράζει όλους, αυστηρά αλλά και δίκαια, με σάτιρα ενίοτε καυστική αλλά πάντα καλοπροαίρετη.

Παρόλα τα παραπάνω πρέπει να ψηφίζουμε γιατί, όπως είπε κάποιος σοφός, οι κακοί πολιτικοί εκλέγονται από τους καλούς πολίτες που δεν πηγαίνουν να ψηφίσουν! Ψηφίστε για το μέλλον των παιδιών σας. Ο Ονασαγόρας είναι άτεκνος και με τα νέα επιτόκια δεν προβλέπεται να τεκνοποιήσει σύντομα. Καλή ψήφο.