Του Ονασαγόρα
Το 2024 θα είναι χρονιά είτε λύσης στο κυπριακό είτε διχοτόμησης, προειδοποιεί ο Αβέρωφ Νεοφύτου, άλλως Φούλης, άλλως Αλεπού. Και τι γίνεται άραγε με αυτούς -και πιστέψτε με, είναι δυστυχώς πολλοί- που θεωρούν την διχοτόμηση ως την ιδανικότερη από τις εφικτές λύσεις; Εδώ σε θέλω κάβουρα…Ποιος επιτέλους θα μιλήσει για τον Ελέφαντα στο δωμάτιο, αγαπημένη μου Αλεπού;
Σκεφτείτε μόνο πως μια από τις σημαντικότερες προτεραιότητές μας είναι να διατηρήσουμε το στάτους κβο της νεκρής ζώνης (!!!) ενώ επί συναγερμικής διακυβέρνησης -όχι της παρούσας συναγερμικής διακυβέρνησης, της προηγούμενης- είχαμε σκεφθεί να βάλουμε και τεράστια συρματοπλέγματα σαν επισημοποίηση της διχοτόμησης που όλο δεν τη θέλουμε και όλο την φλερτάρουμε. Τραβάτε με και ας κλαίω λοιπόν. Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια και χαράς ευαγγέλια που λένε και στο χωριό μου.
Όλο και πληθαίνουν πάντως οι πολιτικές παρεμβάσεις του Φούλη -που δεν είναι foolish- στο πρώην τουίτερ και νυν Χ. Μια χαρά και λογικότατα ακούγονται όσα γράφει. Το ερώτημα όμως παραμένει: γιατί άραγε δεν τα έλεγε τόσα χρόνια προηγουμένως; Γιατί μόλις τώρα είδε το φως το αληθινό;
Θαυμάστρια ζήτησε τις βλεφαρίδες μου. Στέφανος Μιχαήλ
Eίμαστε ένα έθνος όπου -ελλείψει σοβαρών προβλημάτων ή συνειδητοποίησης τους- εφευρίσκουμε κάθε μέρα και κάτι νέο για να μπορούμε να σφαχτούμε με πάθος. Αυτή τη φορά ήταν η ροζ σημαία. Μια ελληνική σημαία την οποία εικαστικός στη Νέα Υόρκη αναπαράστησε με ροζ χρώματα συμβολίζοντας με αυτό τον τρόπο την ενδοοικογενειακή βία ενάντια στις γυναίκες. Ακολούθησε, όπως ήταν αναμενόμενο, του Κουτρούλη ο γάμος. Μαζί με την διαταγή το έργο να καεί στο πυρ το εξώτερον. Μια ωραία ατμόσφαιρα είμαστε που έλεγε κι ο αλησμόνητος Ντίνος Ηλιόπουλος.
Η μόνη είδηση που μου έφτιαξε τη μέρα ήταν ο Στέφανος (ο Μιχαήλ, ο ηθοποιός, όχι ο Στεφάνου, ο γενικός) που δήλωσε πως η πιο ακραία εκδήλωση από θαυμάστρια ήταν όταν κοπέλα πήρε και κράτησε μέρος από τις βλεφαρίδες του! (βάλτε όσα θαυμαστικά θέλετε). Αυτό σκεφτόμουν οδηγώντας σήμερα για να μπορέσω να χαμογελάω στις κάμερες και να καταπολεμήσω το άγχος μου στα Φώτα Τροχαίας. Ε ρε Ζαχαρίας Κουλίας που μας χρειάζεται.
