Η Κίνηση Ερντογάν σε σχέση με το παραλιακό μέτωπο της περίκλειστης περιοχής των Βαρωσίων έχει τρεις συνισταμένες. Η πρώτη και σημαντικότερη είναι η υπόσκαψη της ήδη προαγγελθείσας πρόθεσης των Ηνωμένων Εθνών για συνέχιση της προσπάθειας για επίλυση του Κυπριακού, συνεχίζοντας την πρωτοβουλία Γκουτέρες από το σημείο που αυτή διεκόπη στο Κραν Μοντάνα. Η δεύτερη, συνυφασμένη με την πρώτη, η ανάδειξη του Ερσίν Τατάρ στην ηγεσία των Τ/κ στις εκλογές της προσεχούς Κυριακής (ή τη δεύτερη Κυριακή), ο οποίος Τατάρ έχει δεδηλωμένη θέση υπέρ λύσεως δύο κρατών. Και η Άγκυρα θέλει να χρησιμοποιήσει τη «βούληση» των Τ/κ για να μετατοπίσει τη βάση λύσης. Και η τρίτη, ως καύσιμο για τις δυο πρώτες, είναι το προεκλογικό εφαλτήριο για έναν υποψήφιο ο οποίος δεν χαίρει μεγάλης εκτίμησης στον τ/κ πληθυσμό σαν πολιτικά αυτόφωτη προσωπικότητα. Ακόμα και ο ίδιος δεν ήθελε να είναι υποψήφιος για την προεδρία διότι παραδεχόταν ότι δεν ξέρει το Κυπριακό γι’ αυτό και είχε συμφωνήσει με τον Κουντρέτ Οζερσάι, όταν συνέπραξαν για την τωρινή «κυβέρνηση συνασπισμού» ότι, ο δεύτερος θα ήταν ο «προεδρικός» υποψήφιος της Δεξιάς. (Και ιδού, ο Οζερσάι, πριν αλέκτωρ λαλήσαι στο Βαρώσι, πήρε τα κουβαδάκια του κι έφυγε από την ομπρέλα Ερντογαν-Τατάρ, δημιουργώντας ήδη «κυβερνητική κρίση» στα Κατεχόμενα). Τελικά η Άγκυρα έκρινε ότι πιο υπάκουος, άρα και πιο κατάλληλος ήταν ο Τατάρ και τον πήρε από τα πίσω καθίσματα και τον έφερε στην πρώτη καρέκλα των υποψηφίων της Δεξιάς. Με το προεκλογικό πυροτέχνημα του ανοίγματος του παραλιακού μετώπου του Βαρωσιού, ο κ. Ερντογάν ελπίζει ότι ο Ερσίν Τατάρ θα υποσκελίσει τον ανυπάκουο Μουσταφά Ακιντζί κι έτσι θα ματαιώσει τα σχέδια Γκουτέρες για επανέναρξη των συνομιλιών για λύση του Κυπριακού, οι οποίες με βάση τα έξι σημεία του γ.γ. του ΟΗΕ είναι πια ώριμες να οδηγήσουν σε μια συνολική λύση, με τα Η.Ε. και την Ε.Ε. να διακηρύττουν σχεδόν καθημερινώς την στήριξη τους. Ωστόσο οι αντιδράσεις στην τ/κ κοινότητα μετά το επικοινωνιακό show στην Άγκυρα προκύπτουν να είναι θυελλώδεις και ενδεχομένως να ευνοήσουν αντί να πλήξουν τον Ακιντζί και τον πάνε ξανά στο «προεδρικό» ίσως και από την πρώτη Κυπριακή.
Ακριβώς γι’ αυτούς του λόγους και προς αποφυγή της νάρκης της Άγκυρας να παρασύρει την πλευράς μας σε μια διελκυστίνδα, (με άνοιγμα μέρους του παραλιακού μετώπου του Βαρωσιού και όχι του Βαρωσιού), προς εξανδραποδισμό της προοπτικής λύσης, είναι πολύ ορθή η απάντηση που έδωσε δια του σχετικού ανακοινωθέντος του Εθνικού Συμβουλίου και ενδεδειγμένη υπό τας περιστάσεις καθώς το Σώμα (πλην του ΕΛΑΜ) «επαναλαμβάνει την ετοιμότητα της ελληνοκυπριακής πλευράς να συμμετάσχει σε ένα γόνιμο διάλογο για την επίλυση του Κυπριακού, μακριά από απειλές και τετελεσμένα, στη βάση του πλαισίου όπως καθορίζεται από τα σχετικά ψηφίσματα του ΟΗΕ, τις αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας αλλά και τις αρχές και αξίες της ΕΕ, μέλος της οποία είναι και θα παραμείνει η Κυπριακή Δημοκρατία».
Η «Κ» μετά το Κραν Μοντάνα και τις εξαγγελίες των τουρκικών προθέσεων για άνοιγμα των Βαρωσίων, σταθερά στήριξε και στηρίζει κάθε προσπάθεια για επιστροφή της περίκλειστης πόλης στους νόμιμους κατοίκους της δίνοντας μάλιστα βήμα σε προτάσεις και μελέτες για νόμιμη προώθηση του ιερού αυτού στόχου, εντός του πλαισίου των Η.Ε. Δυστυχώς ο χρόνος αφέθηκε να περνά ανεκμετάλλευτός μέχρι που φτάσαμε στο σημείο που οι προειδοποιήσεις περί των κινδύνων έφτασαν να γίνονταν βούτυρο στο ψωμί της Άγκυρας. Τώρα φαίνεται ότι η πολιτική μας ηγεσία παρουσιάζεται νουνεχής και έτοιμη να μην αφήσει το Βαρώσι να μπει στην Εντατική, μέχρι η λύση να δώσει στην πόλη οξυγόνο ζωής με τους ανθρώπους της να επιστρέφουν και να φυτεύουν ξανά πορτοκαλιές, λεμονιές και ελπίδες.
