ΚΛΕΙΣΙΜΟ
Loading...
ΚΛΕΙΣΙΜΟ
 
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Για ένα τάμα

Ο πάτερ κάθεται με τα μάτια κλειστά σε μια καρέκλα στην είσοδο του μοναστηριού. Κάνει αφόρητη ζέστη, τίποτα δεν κουνιέται ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Μια χελώνα και ένα θαύμα

Οδηγώ με το ραδιόφωνο κλειστό, “σήμερα θέλω να δραπετεύσω από τις είδησεις”, είπα στο Χ πριν φύγω, “να το σκάσω χωρίς να ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Μέχρι δακρύων

Διαβάζω πως όπου νάναι κυκλοφορεί το ημερολόγιο της Βιρτζίνια Γούλφ. Το σημειώνω, θέλω να το αγοράσω, μ ‘αρέσουν τα ημερολόγια ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Τα απογεύματα του κόσμου

Η Χ. προτείνει βόλτα κατά μήκος της παραλίας, μ’ αρέσει η ιδέα της, είμαστε στο Μενεού, είναι απόγευμα, θάλασσα και ευκαλύπτοι, ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Οι αμυγδαλιές του Ιούνη

Λούτον, σταθμός του τρένου. Η μέρα είναι συννεφιασμένη, ίσως βρέξει ίσως όχι, ποιός εμπιστεύε-ται πια τις προβλέψεις λέω ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Παλιοί και ξεχασμένοι εαυτοί

Ο Πόλυς εκθέτει στην Αθήνα, γι’αυτό βρίσκομαι τώρα εδώ, κατεβαίνω την Μητροπόλεως και ψάχνω την Περικλέους, κοντεύει σούρουπο, ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Κουπέπια στον παράδεισο

Έμαθα με ένα τηλεφώνημα πως έφυγε και παρότι φοβόμουν εδώ και μέρες πως το τέλος πλησιάζει, δεν ήθελα να το αποδεχτώ. “Κράτα ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Η αναστάτωση των χελιδονιών

Eίναι απόγευμα, είμαι απλωμένη στο καναπέ, διαβάζω την “Αναποδιά στην άκρη του Γαλαξία” του Έτγκαρ Κέρετ και ακούω την μαγιάτικη ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Σε ψυχή ψαριού…

“Αυτή η νύχτα μένει” στο ραδιόφωνο, αυτοκινητόδρομος, αργά το βράδυ, επιστρέφω από Λεμεσό. Στο βάθος η θάλασσα σκοτεινή, ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Η εποχή των διορθώσεων

O Σ. φέρνει τις λεμονάδες με το δύοσμο και μου λέει πως ο δρόμος άδειασε, έκλεισε το “Ξενοδοχείο Ύπνου”, πέρασε η οδός Ληδήνης ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Χωρίς υποσημειώσεις

Πεθύμησα θάλασσα είπα στο Χ, πήραμε το αμάξι και φύγαμε, να αναπνεύσω ιώδιο και να το νιώσω μέχρι τον ομφαλό μου, πέρυσι ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Τότε που άνοιξαν τα οδοφράγματα

Ο πατέρας μου προχωρούσε μπροστά, εγώ ξωπίσω, το βήμα του βιαστικό λες και τον κυνηγούσε ο χρόνος, “ξέρεις πού πάμε;” τον ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Μια αγκαλιά, τί άλλο;

Την βρήκα έξω απο την εκκλησιά. Απόγευμα. Την μέρα των επιταφίων. Είχα καιρό να την δώ, παλιά την έβλεπα κάθε μέρα, δουλεύαμε ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Μια τούρτα και ένας τάφος

Γιόρτασα γενέθλια, πήγα σε κηδεία, έσβησα κεριά, άναψα κεριά, γέλασα δυνατά, έκλαψα σιωπηλά, τί σου είναι η ζωή, τί σου ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Στο φως του εσπερινού

Το λεωφορείο δεν μπορεί να στρίψει στα στενοσόκακκα, σφηνώνουμε σε ένα από δαύτα, ο κ. Σάββας ο οδηγός μας, κάνει μπρος-πίσω ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Στην άκρη της γης μας

“Να προετοιμαστείτε ψυχικά” γράφει η Άννα στο βιβλίο της. “Γιατί τούτο το ταξίδι δεν είναι όπως τα άλλα”. Πώς είναι Άννα ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Ο Θεός να βάλει το χέρι του

Λέω να πάω μια βόλτα, είναι όμως πολύ πρωί, φτιάχνω καφέ, διαβάζω τις ειδήσεις και τελικά δεν πάω πουθενά. Μια είδηση με ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Παράξενο πράγμα η μνήμη

Πώς είναι Γλαύκο να επιστρέφει κανείς στα λημέρια της νεανικής του αθωότητας; Καθόμαστε οι δύο μας έξω από το Common Room, ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

«Η ζωή αλλάζει κάθε στιγμή που περνάει. Κάθε συνηθισμένη στιγμή»

Σαν ξαφνικό αεράκι περνά από το μυαλό μου αυτή η φράση της Τζόαν Ντιντιόν, λες και κάποιος άνοιξε επίτηδες το παράθυρο για ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Η επόμενη μέρα

Εννέα και μισή το πρωί, ηλιόλουστο πρωινό, ο ήλιος αφήνει στο πρόσωπο μια ζεστασιά που θυμίζει άνοιξη, σαν βεβαιότητα πως ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Κρύο τσουχτερό

Παίρνω σκουφί, κασκόλ, παλτό και οδεύω προς τέρμα Λήδρας. Φτάνω με τα χέρια χωμένα στις τζέπες, βγάζω το ένα, δείχνω ταυτότητα, ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Δύο άλογα και ένας άγγελος

Απόγευμα στην κουζίνα μου. Βλέπω τις φωτογραφίες του ταξιδιού μου στο ipad και σκέφτομαι πως θα προτιμούσα να τις είχα τυπωμένες, ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Κάποτε στο Τέλ Αβίβ

Δύο-τρία τηλεφωνήματα και μια πτήση ήταν ό,τι μεσολάβησε για να βρεθώ εδώ. Στα τηλεφωνήματα η παιδική μου φίλη επέμενε πως ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Η Χουάν και τα περιστέρια

Στάση λεωφορείων, γύρω στο μεσημέρι, πλατεία Σολωμού. Κάθομαι στο σιδερένιο παγκάκι πλάι σε μια αφρικανή ντυμένη με πράσινα ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Κρυμμένο το θαύμα

Ένας γλάρος ακούγεται από μακριά που πάει να πει πως βρίσκομαι εκεί όπου το να ακούγεται ένας γλάρος δεν είναι απομακρυσμένη ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Η αληθινή μας μέρα

Είναι σούρουπο που σημαίνει πως παντού είναι απλωμένα τα χρώματα που μόνο το σούρουπο ξέρει να πλάθει. Χαίρομαι που ήρθαμε ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Το τυχερό μου αστέρι

Περπατώ στην Πατριάρχου Γρηγορίου μαζί με ένα-δύο σύννεφα στον ουρανό και μια δόση χειμωνιάτικης ψύχρας στον άερα. Πηγαίνω ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Πιτζάμες, κάστανα και Ερνό

Ποτίζω τα φυτά, ανάβω τα κεριά και μένω σπίτι. Οι έξω βόλτες ντύθηκαν στα γιορτινά τους και ελάχιστα μου κινούν τη περιέργεια, ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Αν μπορούσαμε τίμια και θαραλλέα…

Βρίσκομαι στην Ξάνθης Ξενιέρου και είναι απόγευμα. Μια μέρα κανονική, τίποτα το ιδιαίτερο, όλα καθημερινά, η φρουταρία ανοιχτή ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Όταν γυρίζει ο τροχός

«Μόνο στα όνειρα, στην ποίηση, στο παιγνίδι, μπορεί να προσεγγίσουμε εκείνο που ήμαστε πριν γίνουμε αυτό που τρέχα γύρευε ...
Της Ελένης Ξένου Της Ελένης Ξένου

Δέκα γράμματα και ένα μαντολίνο

Πίσω ξανά στα σημειωματάρια μου. Xειρόγραφες σημειώσεις. Ο ήχος της πένας που γρατσουνίζει το χαρτί και οι λέξεις που ...

Προσεχώς… «Χειρόγραφο»

Από αυτό το Σάββατο και κάθε Σάββατο στην ηλεκτρονική «Καθημερινή», η Ελένη Ξένου βγαίνει βόλτα στα δρομάκια της πόλης και ...