Απεβίωσε το Σάββατο 24 Μαρτίου η Καίτη Στεφανίδου, μια από τις σημαντικότερες ζωγράφους της εικαστικής παραγωγής της Κύπρου. Η Καίτη Φασουλιώτου Στεφανίδου γεννήθηκε στη Λεμεσό το 1925.
Σπούδασε ζωγραφική στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας κατά το διάστημα 1948-1955 έχοντας ως δασκάλους τους Ουμπέρτο Αργυρό και Γιάννη Μόραλη, καθώς επίσης και τον Παντελή Πρεβελάκη στην Ιστορία της Τέχνης.
Η πραγματική γνωριμία της Στεφανίδου με τα διεθνή καλλιτεχνικά ρεύματα έλαβε χώρα στην εποχή της παραμονής της στο Λονδίνο, μεταξύ 1956 και 1960, στη διάρκεια της οποίας παρακολούθησε μαθήματα στο St Martin’s School of Art του Λονδίνου.
Υπήρξε από τα ιδρυτικά μέλη του Επιμελητηρίου Καλών Τεχνών και από τις πρώτες Κύπριες που διέπρεψαν στον τομέα των εικαστικών Τεχνών.
Η Καίτη Στεφανίδου ήταν παντρεμένη με τον Κύπριο ζωγράφο Τάσο Στεφανίδη, ο οποίος απεβίωσε το 1996. Μαζί είχαν δύο παιδιά: τον Πάνο Στεφανίδη, επίσης ζωγράφο και την Μαρίνα.
Σε σημερινή ανακοίνωση, το διοικητικό συμβούλιο και τα μέλη του Επιμελητηρίου Καλών Τεχνών (ΕΚΑΤΕ) εκφράζουν τα συλλυπητήριά τους προς την οικογένεια και τους οικείους της Καίτης Στεφανίδου.
Σημαντικό έργο
Σημαντικό και ιδιαίτερο έργο δημιούργησε η Καίτη Στεφανίδου την περίοδο του 1974. Η ζωγράφος, για να αποδώσει το τραύμα της εισβολής και των γεγονότων που ακολούθησαν, άλλαξε οπτική.
Από την ανεικονική ζωγραφική που κυριαρχούσε στο έργο της την περίοδο εκείνη, επέστρεψε στην ανθρωποκεντρική, με κυρίαρχο στοιχείο μια γυναικεία μορφή. Στα έργα αυτά η καλλιτέχνης συνταιριάζει το παραστατικό με αφηρημένο με ένα ιδιαίτερο τρόπο.
Οι γυναικείες αυτές μορφές είναι για την Καίτη Στεφανίδου «οι γυναικείες μορφές που στον πόλεμο υπόφεραν και πόνεσαν». Τα πιο συγκλονιστικά έργα με αυτή την προβληματική έγιναν αργότερα, αρχές της δεκαετίας του ’80, όπου κυρίαρχο στοιχείο είναι γυναικεία κεφάλιαπου παραπέμπουν σε αρχαιοελληνικά αγάλματα, τα οποία τοποθετεί σε ένα σουρεαλιστικό τοπίο.
