Του Απόστολου Τομαρά
Η αυλαία της πρώτης Κυριακής των Προεδρικών Εκλογών έπεσε σχετικά γρήγορα, αφήνοντας πίσω της χαμόγελα, ανάμικτα αισθήματα, αλλά και πίκρα σε κάποιους εκ των διεκδικητών του εισιτηρίου για τη δεύτερη και καθοριστική κούρσα που οδηγεί στον προεδρικό θώκο.
Με βασικό ζητούμενο το πραγματικό ποσοστό της αποχής, που σε κάποια στιγμή προς το τέλος της ψηφοφορίας καρδιοχτύπησε υποψήφιους και εκλογολόγους, η ψήφος των πολιτών, ή η «τενέκα» κατά τον αμίμητο χαρακτηρισμό της κάλπης από τον αείμνηστο Γλαύκο Κληρίδη, σκιαγραφεί το ζητούμενο της επόμενης μέρας στα επιτελεία των δύο μονομάχων, Αναστασιάδη και Μαλά, ενώ θα επιδράσει καθοριστικά στο υπόλοιπο κομματικό σκηνικό αλλού με περισσότερη και αλλού με λιγότερη ένταση.
Με τους πανηγυρισμούς να υποχωρούν, σειρά θα πάρει η πραγματικότητα των αριθμών, έτσι όπως αυτή ξεπηδά μέσα από την κάλπη. Για τους δύο πρώτους που πήραν το πράσινο φως για την επόμενη Κυριακή, το ενδιαφέρον δεν εστιάζεται μόνο στα των ψήφων τους μέσα από μια ψυχρή ανάγνωση των αριθμών.
Θεωρώντας ότι η τάση του εκλογικού σώματος που κατέγραψε ο πρώτος γύρος θα επαναληφθεί και την επόμενη Κυριακή, το μεγάλο ενδιαφέρον των επιτελείων Αναστασιάδη - Μαλά θα στραφεί εκ των πραγμάτων στην υπόλοιπη δεξαμενή ψήφων, που εκ των πραγμάτων μένει «ορφανή» και που θα είναι ο καθοριστικός παράγοντας εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας. Από μια πρώτη ανάγνωση που γίνεται, για την ταυτότητα των διαθέσιμων ψήφων αυτός που φαίνεται να ευνοείται περισσότερο, είναι ο Νίκος Αναστασιάδης μιας και όπως υποστηρίζεται, τα διαθέσιμα υπόλοιπα προέρχονται από δεξιόστροφο ακροατήριο.
Τα χαμόγελα της κάλπης
Αν κάποιος επιχειρήσει μια πρώτη ανάγνωση του αποτελέσματος της κάλπης, αυτή θα τον οδηγήσει αβίαστα σε μια πρώτη εικόνα για το πρώτο ζητούμενο κάθε εκλογικής αναμέτρησης που είναι οι νικητές και ηττημένοι. Στη λογική αυτή Αναστασιάδης και Μαλάς είναι οι δύο νικητές του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών.
Συγκρίνοντας τη συγκομιδή των κομμάτων στις βουλευτικές εκλογές τα συμπεράσματα που εξάγονται είναι ενδεικτικά. Το τελικό ποσοστό 35,51% που έλαβε ο Νίκος Αναστασιάδης αντιστοιχεί σε 137.268 ψήφους. Σε σύγκριση με τις 107.825 ψήφους του ΔΗΣΥ το 2016, ο Νίκος Αναστασιάδης αύξησε τον εκλογικό του πήχη κατά 29.443 ψήφους. Κοντά στα επίπεδα αύξησης, του πρώτου, κινείται και ο Σταύρος Μαλάς με την κάλπη να του δίνει 26.716 περισσότερες ψήφους από όσους πήρε το κόμμα που τον στήριξε, το ΑΚΕΛ, το 2016 (90.204 ψήφους).
Με βάση την ανάγνωση των αριθμών, από πλευράς εκλογολόγων, ο Νίκος Αναστασιάδης εμφανίζεται να καταγράφει μια πολυσυλλεκτικότητα που κινείται από το ΑΚΕΛ και αυξάνεται σταδιακά στο ΔΗΚΟ, την ΕΔΕΚ, την Αλληλεγγύη, τους Οικολόγους αλλά και το ΕΛΑΜ.
Για τον Σταύρο Μαλά η αύξηση της εκλογικής του δεξαμενής, θεωρείται σε μεγάλο ποσοστό προσωπική του επιτυχία με καθοριστικό όμως αντίκτυπο και στα εσωκομματικά του ΑΚΕΛ, κόμμα που υποστήριξε την υποψηφιότητά του. Εδώ παρουσιάζονται τρεις καθοριστικοί παράγοντες που συνέβαλαν στο συν 26.716.
Ο πρώτος παράγοντας που επιδρά θετικά και στο ΑΚΕΛ είναι πως σε ένα κομμάτι της αύξησης δίνεται ο χαρακτηρισμός «επαναπατρισμού» Ακελικών ψήφων που είχε απολέσει το κόμμα της αριστερά μετά τη διακυβέρνηση Χριστόφια.
Δεύτερος επίσης σημαντικός παράγοντας η άντληση ψήφων από κόμματα στα οποία ο κ. Μαλάς παρουσιάζεται να έχει διείσδυση. Ένα από αυτά παρουσιάζεται, από δημοσκοπήσεις να είναι και το ΔΗΚΟ.
Ο τρίτος παράγοντας έχει να κάνει επίσης με την απορρόφηση ψήφων από άλλους κομματικούς χώρους που επέλεξαν, περιστασιακά, να τον ψηφίσουν.
Οι χαμένοι
Αναμφίβολα, άλλωστε ήταν και παραδοχή των ηγεσιών τους, οι μεγάλοι χαμένοι της βραδιάς των εκλογών ήταν πρώτα ο Γιώργος Λιλλήκας και μετά ο Νικόλας Παπαδόπουλος, από το γεγονός ότι έμειναν εκτός δεύτερου γύρου.
Ο πρόεδρος της Συμμαχίας Πολιτών που στηρίχθηκε μόνο από το κόμμα του, είδε την εκλογική δύναμη του να καταγράφει τη μεγαλύτερη μείωση. Από 21.114 ψήφους που πήρε το 2016 η Συμμαχία στον Γιώργο Λιλλήκα πήγαν οι 8.419 ψήφοι διαφορά μείον 12.695 ψήφοι, εξέλιξη που ενδεχομένως να επηρεάσει το τοπίο εντός της Συμμαχίας.
Στην περίπτωση του Νικόλα Παπαδόπουλου ο ίδιος δεν κατάφερε να συγκεντρώσει την εκλογική δύναμη των κομμάτων που τον στήριξαν. Εν αντιθέσει με τις 107.988 ψήφους του 2016 στον κ. Παπαδόπουλο πήγαν 99.508 ψήφοι (-8.480). Μια εξέλιξη που προκαλεί προβληματισμό στα συνεργαζόμενα κόμματα.
Ειδικά για το ΔΗΚΟ, ο αποκλεισμός από τον δεύτερο γύρο των προεδρικών, σε συνδυασμό με την αποτυχία άντλησης μεγαλύτερου αριθμού ψήφων μέσα από τις κομματικές δεξαμενές που στήριξαν την υποψηφιότητά του ενδεχομένως να επηρεάσει το σκηνικό κάτι που θα διαφανεί τις επόμενες μέρες.
Το ΕΛΑΜ
Εκτός από τους Αναστασιάδης και Μαλά, ο αριθμός ψήφων που συγκέντρωσε ο Χρίστος Χρίστου αναδεικνύουν το ΕΛΑΜ ως το μεγάλο νικητή της πρώτης προεδρικής αναμέτρησης. Σε σχέση με τις βουλευτικές του 2016 η αύξηση που κατέγραψε ο κ. Χρίστου και πιστώνεται στο ΕΛΑΜ φθάνει κοντά στο 45%.
Συγκεκριμένα ο Χρίστος Χρίστου βρέθηκε στην τέταρτη θέση με 21.846 ψήφους έναντι 13.041 το 2016. Διαφορά +8.805. Εδώ η ανάγνωση που γίνεται από εκλογολόγους παραπέμπει περισσότερο σε ψήφο διαμαρτυρίας παρά σε οποιουσδήποτε άλλους λόγους, ψήφος η οποία προέρχεται σχεδόν από το σύνολο της κομματικής δεξαμενής.
