Της Μαρίνας Οικονομίδου
«Τουλάχιστον ο Νικόλας δεν θα έχει να αντιμετωπίσει μεταξύ άλλων και το πρόβλημα πως κάποιος μπορεί να τον αμφισβητήσει αυτή τη στιγμή εντός ΔΗΚΟ» δήλωναν ΔΗΚΟϊκά στελέχη την επομένη των εκλογών και των απογοητευτικών ποσοστών. Όμως, όσο η εσωκομματική αντιπολίτευση ενυπήρχε εντός του κόμματος, όσο κάποιο στέλεχος διεκδικούσε στο παρασκήνιο να αναλάβει την προεδρία και όσο ο στενός του περίγυρος δούλευε για να εγκατασταθεί στον πέμπτο όροφο, το κόμμα διατηρούσε ένα καλό ποσοστό. Ήταν απόρροια του ανταγωνισμού και κατ’ επέκταση διατηρούσε με αυτό τον τρόπο τον ρόλο του ρυθμιστή. Ήταν οι πρώτες βουλευτικές εκλογές σε ένα καθαρό τοπίο από εσωκομματική αντιπολίτευση, όμως αυτό προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις, ίσως και να ενέτεινε τα προβλήματα, έστω και αν δεν υπάρχει κάποιος να αμφισβητήσει επί του παρόντος τον Νικόλα Παπαδόπουλο.
Η χρόνια αποχή από την εξουσία, η μία ήττα που διαδέχεται την άλλη (προεδρικές, βουλευτικές και προεδρία της Βουλής) έχουν προκαλέσει σοβαρά ρήγματα, ακόμη και γκρίνια εντός της στενής ομάδας του Νικόλα Παπαδόπουλου που άλλοτε αποτελούσε το μεγάλο ατού του ΔΗΚΟϊκού προέδρου.
Επικοινωνία και οργανωτικό
O προεκλογικός στο ΔΗΚΟ δεν ήταν ένας απογευματινός και υγιεινός εν πολλοίς περίπατος όσο και αν οι δημοσκοπήσεις έδειχναν το κόμμα ψηλά και την πολιτική ενάντια στη διαφθορά να αποτελεί το ισχυρό όπλο του κόμματος του Κέντρου. Η ηγεσία έδωσε όλο το βάρος της στην επικοινωνιακή τακτική, με κύρια έμφαση τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και την πολεμική εναντίον της κυβέρνησης.
Ξέχασε όμως να δώσει την απαραίτητη έμφαση στο οργανωτικό, καθώς η προσωπική επαφή είναι που φέρνει ψήφους. Σε αυτό το κομμάτι υστέρησαν, υποτιμώντας τον κύριο αντίπαλό τους που δεν ήταν ο ΔΗΣΥ, από τον οποίο επιχειρούσαν να αλιεύσουν ψήφους, αλλά η Δημοκρατική Παράταξη. Η ΔΗΠΑ απέδειξε πως κάθε άλλο από κόμμα φάντασμα είναι, όπως έλεγε δημοσίως ο Νικόλας Παπαδόπουλος. Στο ΔΗΚΟ αντιλαμβάνονται πως το πρόβλημα είναι πλέον βαθύτερο, καθώς δεν κατάφεραν να εντοπίσουν τις φυγόκεντρες δυνάμεις και να τις κρατήσουν κοντά. Αντί δηλαδή να δώσουν έμφαση στα περί αποστασίας και να κάνουν επίκληση στον κομματικό πατριωτισμό, αγνόησαν πλήρως τη δύναμη της ΔΗΠΑ.
Σήμερα το πρόβλημα που έχει να αντιμετωπίσει το ΔΗΚΟ είναι το πρόβλημα ταυτότητας, καθώς τον ρόλο του επιδιώκει να «κλέψει» η ΔΗΠΑ. Όλο αυτό το διάστημα το κύριο επιχείρημα των στελεχών που είχαν αποχωρήσει είναι πως το ΔΗΚΟ έχει χάσει την ταυτότητά του και δεν έχει σχέση με τα όσα πρέσβευε στο παρελθόν. Αυτή η επιχειρηματολογία κατάφερε να ενισχυθεί και από την εικόνα του κόμματος.
Το γραφείο Τύπου για παράδειγμα αποτελείται από καθαρά νέα στελέχη που δεν έχουν καμία σχέση με το «παλιό ΔΗΚΟ», αλλά αν κρίνουμε από τους Μυλωνά και Λαδά που προέρχονταν από τη Συμμαχία Πολιτών μάλλον αυτό ρέπει δεξιότερα. Ο Παύλος Μυλωνάς ως εκπρόσωπος Τύπου, και οι κυρίες Κατερίνα Χριστοφίδου και Νικολέττα Λαδά έστειλαν το μήνυμα πως το κόμμα έχει αλλάξει χαρακτήρα και ενδεχομένως να απομάκρυναν τον παλιό ΔΗΚΟϊκό ψηφοφόρο.
Η στενή ομάδα
Βεβαίως αυτά μπορεί να αποτελούν και προφάσεις εν αμαρτίαις για το ΔΗΚΟ. Το δυνατό χαρτί του Νικόλα Παπαδόπουλου, μέχρι και τις προεδρικές εκλογές, ήταν σύμφωνα με τους αντιπάλους η στενή ομάδα που είχε κτίσει και η οποία ήταν έτοιμη να μπει στη φωτιά για να τον στηρίξει. Σε αυτήν περιλαμβανόταν ο Άθως Αντωνιάδης, ο Χρύσης Παντελίδης, ο Γιώργος Σολωμού και κατά κάποιον τρόπο και η Χριστιάνα Ερωτοκρίτου. Για άλλους βεβαίως η ομάδα αυτή αποτελούσε κόκκινο πανί. Δαιμονοποιήθηκε σε τέτοιο βαθμό με την καταγγελία ότι αποτελούσαν ένα κλειστό κλαμπ που δεν άφηναν άλλους να μπουν μέσα στο κόμμα που έπληξε και τα ίδια τα στελέχη τελικώς και το κόμμα.
Σήμερα, σε αντίθεση με το 2014 και το 2018, όταν δηλαδή αυτά τα πρόσωπα δούλευαν υπερωρίες για να κτίσουν δυνατό προφίλ αλλά και για τη νίκη του Νικόλα Παπαδόπουλου, οι πλείστοι διεκδικούσαν αξίωμα δίδοντας πλέον έμφαση και στην δική τους πολιτική καριέρα, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν νέα δεδομένα και να προκληθούν εντάσεις.
Ο μόνος που έμεινε εκτός κούρσας από την ομάδα και ανέλαβε εσωκομματικά καθήκοντα κατά την διάρκεια του προεκλογικού ήταν ο Άθως Αντωνιάδης. Η Χριστιάνα Ερωτοκρίτου για παράδειγμα δεν είδε καθόλου θετικά την υποψηφιότητα του συναγωνιστή της Χρύση Παντελίδη στην επαρχία Λευκωσίας και το έδειξε ξεκάθαρα. Μάλιστα, το γεγονός ότι ο Νικόλας Παπαδόπουλος επέλεξε τον Χρύση Παντελίδη να τον συνοδεύσει προεκλογικά στην Αθήνα, προκάλεσε τέτοια μήνι στην αναπληρώτρια πρόεδρο, που όπως λέγεται οι φωνές της στο γραφείο του ΔΗΚΟϊκού προέδρου ακούγονταν σε όλο τον όροφο. O tempora o mores θα έλεγε βεβαίως κάποιος, υπογραμμίζοντας το παράδοξο και ενδεχομένως την ειρωνεία από το γεγονός για τη δική της εκλογή το 2016, είχε εργαστεί εντατικά η συγκεκριμένη ομάδα, όπως και το 2018, όταν διεκδίκησε τη θέση του αναπληρωτή προεξάρχοντος του κ. Παντελίδη. Στήριξη που προκάλεσε την έντονη αντίδραση τότε του ανθυποψηφίου της Μαρίνου Μουσιούττα.
Βεβαίως, ο Χρύσης Παντελίδης μένει ένα βήμα πίσω μετά τις εκλογές, αφήνοντας όπως λέγεται τον ΔΗΚΟϊκό πρόεδρο να πάρει τις δικές του αποφάσεις. Έχει άλλωστε πλέον να χειριστεί και την προσφυγή της Ξένιας Κωνσταντίνου που διεκδικεί στην ουσία την έδρα του, ζήτημα που προκαλεί αλυσιδωτές πολιτικές προεκτάσεις, με κύκλους να θεωρούν πως αποτελεί ένα ακόμα κτύπημα Αβέρωφ απέναντι στον Νικόλα Παπαδόπουλο και το ΔΗΚΟ για την προεκλογική τους στάση.
Δυσαρεστημένος είναι βεβαίως ο αντιπρόεδρος του ΔΗΚΟ Μιχάλης Δαμιανός, ο οποίος είχε προσδοκίες να εκλεγεί και δεν τα κατάφερε. Του έχει ήδη προταθεί να διεκδικήσει τη δημαρχία Στροβόλου ωστόσο αρνήθηκε. Αποστασιοποιημένος θεωρείται και ο τέως διευθυντής του γραφείου του προέδρου του ΔΗΚΟ Γιώργος Σολωμού. Ο τελευταίος έχει άλλωστε παραιτηθεί από το πόστο του, όταν αποφάσισε να διεκδικήσει έδρα στη Βουλή και αυτή τη στιγμή είναι ένα ζήτημα πώς θα κινηθεί πολιτικά και τι ρόλο θα έχει. Το όνομά του είχε συζητηθεί για το ενδεχόμενο να διεκδικήσει τη δημαρχία της Λευκωσίας, ωστόσο η πλειοψηφία της γραμματείας του ΔΗΚΟ, θεώρησε σοφότερη επιλογή τον πρώην πρόεδρο της ΝΕΔΗΚ Γιάννη Παναγιώτου. Θέση με την οποία διαφώνησε ο κ. Σολωμού στην Γραμματεία του κόμματος. Τον κ. Παναγιώτου τον θέλει άλλωστε και το ΑΚΕΛ με το οποίο διατηρεί άριστη σχέση. Το όνομα του κ. Σολωμού ακούγεται έντονα πάντως για τη θέση του εκπροσώπου Τύπου μαζί με αυτό του Ολύμπιου Χριστοφή.
Μια μετέωρη παραίτηση
Το ερώτημα είναι βεβαίως γιατί τίθεται ένα ζήτημα εκπροσώπου Τύπου στο ΔΗΚΟ, δεδομένου ότι εκπρόσωπος του κόμματος είναι ο Παύλος Μυλωνάς. Ο Παύλος Μυλωνάς ωστόσο είχε υποβάλει την παραίτησή του εδώ και καιρό από το εν λόγω πόστο, χωρίς βεβαίως να γίνει αποδεκτή από τον πρόεδρο. Έστω όμως κι αν δεν έγινε αποδεκτή, ο ίδιος δεν συμμετέχει καν στο γκρουπ του γραφείου Τύπου στο WhatsApp ούτε βεβαίως έχει κάνει τελευταίως την οποιαδήποτε παρέμβαση ως εκπρόσωπος του κόμματος.
Αντιθέτως, εντός της Βουλής εκφράζεται ως ξεχωριστή μονάδα αντί ως μέρος του συνόλου του ΔΗΚΟ και φροντίζει να το υπογραμμίζει. Ενδεικτική η διαφωνία του με την πρόεδρο της Βουλής, όταν του στέρησε τον λόγο, καθώς τοποθετήθηκε εκ μέρους του κόμματος ο Πανίκος Λεωνίδου. Οι λόγοι ποικίλλουν για τη στάση Μυλωνά. Δεν είναι μόνο ότι αντιδρά με πολιτικές του κόμματος, όπως για παράδειγμα το ενδεχόμενο συνεργασίας με το ΑΚΕΛ, ασχέτως αν προεκλογικά σε συνέντευξή του στην «Κ» δεν έδειχνε να ενοχλείται με κάτι τέτοιο. Είναι και το ότι νιώθει ξένο σώμα, ιδιαίτερα μετά τη διαδικασία για την εκλογή κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Για την εν λόγω θέση υπήρξε έντονη αντιπαράθεση με τον Πανίκο Λεωνίδου, με τον τελευταίο να απειλεί μέχρι και να φύγει από το κόμμα, εάν δεν επανεκλεγόταν στη θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Για να ικανοποιηθεί, τόσο ο κ. Λεωνίδου όσο και ο κ. Μυλωνάς, δόθηκε στον τελευταίο η προεδρία της επιτροπής Παιδείας, ωστόσο είναι ανοικτό αν κλείνει το όλο θέμα. Όσοι παρακολουθούν τη Βουλή διαπιστώνουν πως οι Μυλωνάς και Κουλίας ακολουθούν τον δικό τους δρόμο και πως οι Λεωνίδου και Μυλωνάς βρίσκονται σε ανοικτή κόντρα.
Οι φόβοι του Νικόλα
O ΔΗΚΟϊκός πρόεδρος βρίσκεται τελευταίως σε μία διαδικασία περισυλλογής μετά το αποτέλεσμα. Κύκλοι που βρίσκονται στον περίγυρό του θεωρούν πως το καλύτερο θα ήταν να αποφευχθούν οι δημοτικές εκλογές, καθώς το κόμμα δεν σηκώνει ακόμη μία ήττα. Στις σκέψεις τους είναι και το γεγονός ότι η αίσθηση πως το κόμμα του Κέντρου συμπλέει πλήρως με το ΑΚΕΛ έκανε ζημιά. Βεβαίως το ερώτημα είναι τι μπορεί να κάνει πλέον και με ποιους να συνεργαστεί, καθώς βρίσκεται σε στρατηγικό αδιέξοδο. Ήδη στελέχη του κόμματος θεωρούν πως θα πρέπει να κάνει ένα βήμα πίσω και σίγουρα να μη διεκδικήσει το 2023, καθώς κάτι τέτοιο θα αποτελέσει την τελική βολή για την πολιτική του πορεία και θα πρέπει να συναινέσει στο να στηρίξει κάποιον άλλον.
