Με σύνθημα «Το κάθε τι πρέπει ν’ ανήκει σ’ εκείνον που είναι άξιος…» από τον Μπέρτολτ Μπρεχτ κατεβαίνει η Παναγιώτα Καυκαρίδου ως υποψήφια Δήμαρχος Αγλαντζιάς στις επερχόμενες Δημοτικές εκλογές.
Τα λόγια του Μπρεχτ σύμφωνα με την ίδια είναι τραγικά επίκαιρο γιατί «μας μάθανε να ζούμε σ’ ένα κόσμο που θριαμβεύει η αδικία, η σκληρότητα, η διαφθορά, η αλαζονεία της εξουσίας και του πλούτου, ο νεποτισμός, οι πελατειακές σχέσεις... Μας δείχνει τη δύναμη της Κοινωνίας των Πολιτών, τη δύναμη των σύγχρονων τοπικών κοινωνιών. Οι ενεργοί πολίτες, οι πολίτες με άποψη και έντονη παρουσία. Που συμμετέχουν. Που ενδιαφέρονται. Που αγωνιούν. Που θέλουν και μαζί μπορούν. Που μαζί πασχίζουνε να δώσουνε γλυκούς καρπούς!», όπως τονίζει στο σημείωμά της.
Η Αγλαντζιά, σύμφωνα με την κα Καυκαρίδου «είναι μια τυχερή πόλη! Είναι η πόλη που φιλοξενεί το πρώτο κρατικό Πανεπιστήμιο, η πόλη της 4ης εξουσίας - κρατικού καναλιού, του μεγαλύτερου πάρκου πρασίνου, του πάρκου Αθαλάσσης, η πόλη που λόγω της γεωγραφικής θέσης της μπορεί να απλώσει γέφυρες με τους συμπατριώτες μας Τουρκοκυπρίους. Όλοι μαζί, ας ανεβάσουμε την πόλη μας, την Αγλαντζιά, ακόμη πιο ψηλά! Στην Αγλαντζιά της αλλαγής και της προόδου! Στην Αγλαντζιά της νέας εποχής»
Ποια είναι
η Παναγιώτα Καυκαρίδου γεννήθηκε, μεγάλωσε και ζει στην Αγλαντζιά. Ο παππούς της Κωστής Καλογεράς ήταν από τις παλιές οικογένειες του χωριού. Η γιαγιά της Χαρίκλεια Καλογερά, ράφταινα το επάγγελμα, ήταν ενταγμένη στο λαϊκό κίνημα. Ο πατέρας της Γιάννης Κουκκουλής με καταγωγή από τις Κάτω Πλάτρες, οικοδόμος το επάγγελμα, ήταν από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης της Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας του χωριού.
Η ίδια σπούδασε Ιστορία-Αρχαιολογία στη Σόφια. Εργάστηκε ως κοινωνικός λειτουργός στο Γραφείο Ευημερίας από το 1976 μέχρι το 1989. Επί προεδρίας Βασιλείου διορίστηκε στη Μέση Εκπαίδευση. Εργάστηκε στο δημόσιο σχολείο ως ιστορικός-φιλόλογος από το 1989 μέχρι το 2003 απ’ όπου αφυπηρέτησε. Εδώ και 5 χρόνια διδάσκει Ιστορία της Λογοτεχνίας και Ιστορία του Κυπριακού Θεάτρου στην Ανώτερη Δραματική Σχολή «Βλαδίμηρος Καυκαρίδης».
Ιδρυτικό μέλος του Συνδέσμου Κυπρίων Αρχαιολόγων του (η πρώτη Γραμματέας του). Γενικός Αντιπρόσωπος στην ΟΕΛΜΕΚ με την «Προοδευτική» για 2 θητείες. Μέλος της Καλλιτεχνικής Επιτροπής ΘΟΚ (1997-2000 μέλος και 2000-2003 αντιπρόεδρος). Από τα ιδρυτικά μέλη του Ομίλου Προβληματισμού για Εκσυγχρονισμό της Κοινωνίας μας Κύπρου (ΟΠΕΚ) - πρώην Γενικός Γραμματέας και τώρα μέλος του Δ.Σ.
Το 1993 ίδρυσε στην Αγλαντζιά την «Αίθουσα Τέχνης Αμοργός» και στην 18χρονη λειτουργία της έχει διοργανώσει δεκάδες εκθέσεις και έχει φιλοξενήσει Ε/Κ, Τ/Κ, Ελλαδίτες και Ξένους Καλλιτέχνες. Στην Αμοργό δόθηκε και το πρώτο βραβείο «Πρωτοποριακής Δημιουργίας «Γιάννος Κρανιδιώτης» (που θεσμοθέτησε ο ΟΠΕΚ το 1999 αμέσως μετά τον θάνατό του) στον ζωγράφο μ. Λευτέρη Οικονόμου.
Αρθρογραφία στις εφημερίδες με άρθρα, μελέτες, κριτική θεάτρου, καλλιτεχνικά/πολιτιστικά και άλλα θέματα («Χαραυγή», «Πολίτης», «Χρονικό» και άλλα έντυπα).
Εκδότρια του «Επί Σκηνής», μηνιαίου περιοδικού για το θέατρο και τον πολιτισμό (2002-2008). Το 2010 οι Εκδόσεις Αμοργός έχουν εκδώσει το βιβλίο «Τουρκία – Κύπρος, 1923-1960» του Χαράλαμπου Καυκαρίδη. Έχει την επιμέλεια και τη συγγραφή βιβλίου – άλμπουμ «Βλαδίμηρος Καυκαρίδης, η ζωή και το έργο του»
