Του Ονασαγόρα
Το πολυαναμενόμενο και πολυδιαφημιζόμενο (ας το πούμε) debate ήλθε και απήλθε ως να μην έγινε ποτέ... Πολιτικός συντάκτης σχολίαζε χθες βράδυ πως τέτοια βαρεμάρα έχει να τη ζήσει από τον καιρό των τηλεοπτικών σκετς του ΡΙΚ. "Δεν άφησε καμιά ανάμνηση, δεν έδωσε καμία ένταση και ευτυχώς τελικά που δεν θα υπάρξουν και άλλα. Καλό είναι και το κανονικό Survivor", έλεγε...
Είναι αλήθεια πως αν δεν υπήρχε και η αμηχανία του Νικόλα την ώρα που τον ρώτησε ο Κασκάνης πως συμβαίνει να λαμβάνει μισθό 12.000 ευρώ τον μήνα και να μην έχει καθόλου αποταμιεύσεις, αν δεν υπήρχε ο αστεϊσμός ή ειρωνεία του Αναστασιάδη προς τον Μαλά ότι πρέπει να ήταν ιδιαίτερα απογοητευμένος μετά τις προηγούμενες εκλογές και δεν θυμόταν καλά όσα έγιναν στο καταραμένο Eurogroup και αν δεν υπήρχε το βροντερό "όχι" του Μαλά στο ΕΛΑΜ για πιθανή συνεργασία στο δεύτερο γύρο και η απάντηση Χρίστου πως ενώ μιλά με τους κατακτητές δεν δέχεται να μιλήσει με το ΕΛΑΜ, θα έλεγε κάποιος ότι η εκπομπή ήταν του... ντουλαπιού.
Για όσους πάντως βρέθηκαν χθες βράδυ στο ΡΙΚ για το, ας το πούμε, debate, υπήρξε περισσότερο ενδιαφέρον για όσα συνέβησαν στο παρασκήνιο παρά στο προσκήνιο. Κι αυτό φάνηκε και στο τρολάρισμα σε Twitter και Facebook. Ας πούμε η καμπαρντίνα του Φούλη που θύμιζε κατάσκοπο της παλαιάς εποχής και προκάλεσε σενάρια και σχόλια για τον τρόπο του "να διεισδύει παντού να ανακατεύει και να χειρίζεται υποθέσεις". Απ' όσα όμως μου μετέφερε πηγή μου που βρισκόταν στον χώρο και έβλεπε και άκουγε, υπήρξε ένα ή μάλλον δύο πράγματα που ένωσαν όλους και τον Μαλά με το ΕΛΑΜ, και τον Νίκαρο με τον Νικόλα, και την Ειρήνη με τον Βίκτωρα... Αυτά τα δύο, σύμφωνα με την πηγή μου ήσαν: τα σουβλάκια και τα τσιπς!...
Πάντως το Δ.Σ. του ΡΙΚ πήρε τα εύσημα για την άριστη διοργάνωση του... μπουφέ!
Το τρολάρισμα στα κοινωνικά δίχτυα για το, ας το πούμε debate, ήταν σίγουρα δυσανάλογο με την αξία της ίδιας της εκπομπής και των όσων άφησε στους τηλεθεατές.
Δεν τρολαρίστηκαν μόνο οι υποψήφιοι από τους οπαδούς αντιπάλων αλλά και οι δημοσιογράφοι και οι ευφάνταστες ερωτήσεις κάποιων από αυτών. Συνάδελφος από την Αθήνα που παρακολούθησε μέρος της, ας την πούμε τηλεμαχίας, με ρωτούσε χθες βράδυ με ποια κριτήρια γίνεται η επιλογή των δημοσιογράφων που πάνε σε τέτοιου είδους εκπομπές: "Με βάση την καλή τους άρθρωση, την ευφράδειά τους, τις γνώσεις τους, το παρουσιαστικό τους ή γίνεται με κλήρωση;"
Δεν κρατιέμαι όμως να μην σας μεταφέρω αυτό που διάβασα στο Facebook ως το κορυφαίο του χθεσινού debate, το οποίο... εκστόμισε ο Μαλάς όταν τον επέκριναν για την συμμετοχή του στην κυβέρνηση Χριστόφια: "είναι εύκολο όποιος δεν μπορεί να κτυπήσει το γαϊδούρι να χτυπά το σαμάρι"...
"Ποιον εννοούσε ως γαϊδούρι" διερωτήθηκε αυτός που το ανάρτησε...
Η χθεσινή μέρα όμως είχε άλλες δύο μεγάλες ειδήσεις: το σόρι του Μιλτή στον Χριστόφια που συνοδεύτηκε από την απόσυρση της αγωγής προς τον φίλο του (για το οποίο θα σας ενημερώσω... αναλυτικά αύριο) και η επίθεση των αγρίων του Ερντογάν στην Αφρίκα των κατεχομένων.
Όπως μαθαίνω από πηγή μου στον λόφο της εξουσίας από την πρώτη στιγμή που έγινε η επίθεση υπήρξε κινητοποίηση από τον Νίκο Χριστοδουλίδη. Μαθαίνω πως το ΥΠΕΞ και ο εκπρόσωπος έχουν δίαυλο επικοινωνίας με τους δημοσιογράφους που δέχτηκαν την επίθεση από τον όχλο των εθνικιστών κάτι που έχει εκτιμηθεί από τους προοδευτικούς δημοσιογράφους και πολιτικούς στα κατεχόμενα. "Δεν αποκλείεται να υπάρξει και σήμερα κάποια κίνηση από την κυπριακή κυβέρνηση υπέρ του Σενέρ Λεβέντ και των συνεργατών του" μου ανέφερε η καλά πληροφορημένη πηγή μου...
Αύριο: Ο Μιλτής και Χριστόφιας: φίλοι για πάντα
------------------------
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
