Του Ονασαγόρα
Φωτιά πήραν και χθες τα τηλέφωνα και απ' όσα ακούω το ίδιο θα συμβεί και σήμερα. Ο Λόφος και το ΥΠΕΞ βρίσκονται σε πυρετό προσπαθώντας να βρουν μια άκρη στα όσα συμβαίνουν για εμάς... χωρίς εμάς.
Η ειδική Συνόδος Κορυφής που θα άρχιζε σήμερα για να συζητήσει εις βάθος και πλάτος τις σχέσεις της ΕΕ με την Τουρκία και το θέμα των κυρώσεων έχει μεταφερθεί για τις αρχές Οκτωβρίου. Και όπως δείχνουν μέχρι στιγμής τα πράγματα είναι αμφίβολο εάν θα συζητήσει τελικά τις κυρώσεις και εάν θα λάβει αποφάσεις. Είναι αλήθεια ότι η αναβολή της Συνόδου βόλεψε πολλούς και πολύ. Σε σημείο που τέθηκε έντονα το ερώτημα εάν όντως υπήρξε κρούσμα κορωνοϊού στη φρουρά του Μισέλ ή επρόκειτο για ένα καθαρά... τεχνικό κρούσμα.Στη Γερμανία πάντως υπήρξαν και δημοσιεύματα που μιλούν ξεκάθαρα για "δήθεν" κρούσμα κορωνοϊού...Ακόμα και εκπρόσωπος της Κομισιόν τοποθετήθηκε στο θέμα για να δηλώσει πως δεν υπήρξε σκοπιμότητα στην αναβολή της Συνόδου. Τώρα αν έπεισε...
Τυχαία (ατυχής) ή σκόπιμη η διακοπή της Συνόδου έδωσε χρόνο και χώρο στη διπλωματία. Και στους τακτικισμούς. Στο τρίγωνο Άγκυρας - Αθήνας - Λευκωσίας έγιναν τις τελευταίες ημέρες τόσες τηλεφωνικές επαφές όσες δεν έγιναν τους προηγούμενους μήνες. Στόχος των Ευρωπαίων είναι να αρχίσουν ξανά οι συνομιλίες, τουλάχιστον Ελλάδας-Τουρκίας (που εν μέρει επετεύχθη) και να υπάρξει μια κάποια προσέγγιση της Τουρκίας με την Κύπρο, να αποσυρθεί ένα πλοίο ή να δοθούν κάποιες «χειροπιαστές» υποσχέσεις, ώστε να μείνουν οι κυρώσεις στο συρτάρι που τις έβαλε η Μέρκελ και να... κλειδωθούν.
Από την άλλη ο νεοσουλτάνος έθεσε εξαρχής τους δικούς του όρους κάνοντας μόνο μία «υποχώρηση» να αποσύρει το Oruc Reis που παράνομα είχε βγάλει για έρευνες στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Ζήτησε να τον πάρει τηλέφωνο ο Μακρόν, τον οποίο μέχρι προχθές έβριζε και απειλούσε και έθεσε στο τραπέζι τα μεγάλα, πάγια αιτήματα της Τουρκίας απέναντι στην ΕΕ, από την τελωνειακή ένωση μέχρι τη φιλελευθεροποίηση της visa και τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις και βεβαίως τις απαιτήσεις για διαμοιρασμό των εσόδων από τους υδρογονάνθρακες της Κύπρου. Και αυτά δεν τα λέει κάποιος που αντιτίθεται στην προσέγγιση ΕΕ-Τουρκίας, τα ανέφερε χθες κοινοτικός αξιωματούχος που ενημέρωσε αρμοδίως τους δημοσιογράφους.
Μάλιστα ο Ερντογάν έτρεξε να ανακοινώσει και την πρωτοβουλία για Σύνοδο για την Ανατολική Μεσόγειο και να... κατοχυρώσει και την συμμετοχή σε αυτή των Τουρκοκυπρίων, εννοείται ως ξεχωριστό κράτος ή ξεχωριστή πολιτική οντότητα, κάτι που η Λευκωσία απορρίπτει βεβαίως.
Το ερώτημα είναι: Νομιμοποιείται η Μέρκελ και ο Μισέλ ή οποιοσδήποτε άλλος Ευρωπαίος αξιωματούχος να προτρέχουν με υποσχέσεις και συζητήσεις προς την Τουρκία ενώ αυτή εξακολουθεί να παραβιάσει την κυριαρχία της Κύπρου; Ενώ έχει ακόμα τα πλοία της στην κυπριακή ΑΟΖ και ερευνούν ως να πρόκειται για τουρκική θάλασσα;
Και η Ελλάδα, η οποία βρίσκεται περίπου στην ίδια θέση με την Κύπρο, μπορεί να αρχίζει συνομιλίες με την Τουρκία ενώ οι προκλήσεις στην Κύπρο συνεχίζονται και ενώ έχει ανακοινωθεί αντί Navtex από την Τουρκία στην Λήμνο;
Τόσο γρήγορα ξεχάστηκαν οι υποσχέσεις για αλληλεγγύη και έμπρακτη συμπαράσταση; Για ισχυρές, αποτρεπτικές κυρώσεις οι οποίες μάλιστα ανακοινώθηκαν; Και εκείνα όλα τα πολεμικά αεροσκάφη και πλοία των συμμάχων μας που κινούνταν γύρω μας τόσο θεαματικά που πήγαν τώρα;
Αρκούσε ένα νεύμα του νεοσουλτάνου για να ξεχαστούν όλα; Και οι κυρώσεις, και τα νεύρα του Μακρόν και οι υψηλές αντιστάσεις της Αθήνας; Ούτε για την τιμή των όπλων δεν άντεξαν οι φίλοι μας να κρατήσουν ακόμα λίγο την πίεση, να υπάρξει και στην Κύπρο μια κίνηση καλής θέλησης; Από την Τουρκία, όχι από εμάς...
*Στο νοητό σταυροδρόμι της εξουσίας της Κύπρου ο Πρόεδρος ξεκινά την ανάβασή του από τον πάτο του πηγαδιού των τειχών στην οδό Ομήρου που διαπερνά τον πολιτικό μας βουλευτικό πολιτισμό εντός του παρηκμασμένου πολυπολιτισμικού κήπου, για να ανέβει με κακουχίες ιερομάρτυρα τον Λόφο της Σεβέρη, ξαποσταίνοντας για λίγο από τα πολεμικά παίγνια υπό το θλιμμένο βλέμμα του υπό απόκρυψη τις νύχτες Κυριάκου Μάτση. Όταν όμως ο λόφος καταληφθεί, είτε συγκυριακά είτε από τακτική μαεστρία, τα λάφυρα είναι μεθυστικά. Τον κατήφορο της επιστροφής στην οδό Ομήρου δεν τον επέλεξε ποτέ κανείς.
